از لیون تا دوحه؛ خاطره‌ای از یک مسابقه

این دیدار که از آن به عنوان «مادر همه بازی‌ها» و «سیاسی‌ترین بازی تاریخ جام‌جهانی» نام برده می‌شود، با نتیجه 2 بر یک به سود ایران به پایان رسید و اولین پیروزی این تیم در جام جهانی بود. تاریخچه جام جهانی

حکایت خاطره من این است که در سال های ماموریت فرهنگی من در قطر (1376-1382) چندین رویداد فرهنگی بزرگ و تاریخی در مناطق مختلف رخ داد. یکی از آنها دعوت و میزبانی «سید محمدحسین طباطبایی» قاری و حافظ قرآن جوان کشورمان و دیگری مسابقه فوتبال ایران و آمریکا در سال 1998 بود که اتفاقاً (!!) اتفاق افتاد. همزمان.

اولین اتفاق آن روز دعوت سید محمد حسین طباطبایی «فرزند نابغه» از اتفاقات بی نظیری بود که ایشان در عرصه روابط دینی و مذهبی و تعامل با کشورهای حوزه خلیج فارس برای ما به ارمغان آوردند. محمد حسین در آن زمان یک کودک شش ساله بود، یعنی. 18 محرم 1419. ورود ایشان با مشکلات فراوانی همراه بود. به دلیل سن کم والدینش مجبور شدند او را همراهی کنند. پدرش شرایط سختی برای حضورش گذاشته بود که البته حق هم داشت بالاخره بعد از مذاکرات فشرده همه شرایط را پذیرفتم. با اقدامات انجام شده دعوتنامه رسمی از سوی باشگاه ورزشی معروف «العربی» قطر برای وی ارسال شد. این مجموعه بزرگترین باشگاه ورزشی قطر بود که بخش فرهنگی مهمی نیز به آن متصل بود.

ابتدا شخصیت، مقام، سن و هنر منحصر به فرد سید محمد حسین را به اعضای انجمن جوانان دوحه معرفی کردم. برای آنها چنین پدیده ای باورنکردنی بود، اما در نهایت با اطمینانی که به من داشتند، پیشنهاد من را پذیرفتند و دعوت به عمل آمد و محمد حسین به قطر آمد و یک هفته در آن کشور ماند و غوغایی به پا کرد. بی نظیر و سلبقا!

از بدو ورود تا خروجش اولین خبر قطری بود. تیتر روزنامه ها حتی قبل از ورودش به دوحه به او اختصاص داشت. «فخر ایران الکبری تقریباً در دوحه است» (الشرق); “مراسم استقبال از کودک معجزه گر ایرانی در فرودگاه الدوحه” (الرایه); «الطفل الیایرانی المجزه وصل الدوحه» (الشرق); این حرف ها و تیترها ادامه داشت تا اینکه او دوحه را ترک کرد. جمعیت برای استقبال از او در فرودگاه قطر دست تکان می دهند. سیستم ترافیکی کل شهر مختل شده است. حتی مقامات قطری نیز درباره برنامه های او بحث کردند.

جنبه ورزشی این رویداد به دلیل موقعیت موسسه میزبان بسیار پر رنگتر بود. در یکی از برنامه های وی که در سالن ورزشی باشگاه العربی برگزار شد، به غیر از سکوها، صندلی هایی نیز در کف سالن چیده شده بود و حاضران برای پیوستن به برنامه سیدمحمدحسین فریاد زدند. این برنامه یک روز برای بانوان و یک روز برای آقایان تنظیم شده بود. تالار از بدو تأسیس تاکنون این همه جمعیت ندیده است!

و احمد الخلیفی، رئیس کمیته فرهنگ، خوشحال می شود و ابراز خرسندی می کند که باشگاهش با چنین جمعیت زیادی میزبان «عجایب قرن» بوده است.

آقا العنزی کاپیتان معروف تیم ملی فوتبال قطر که در آن سال ها در کشورمان «علی دایی» نامیده می شد نیز به همراه اعضای تیمش به هتل محل اقامت این کودک شش ساله آمدند و لوگوی تیم ملی قطر، الریان – سپر باشگاه، پیراهن شماره 9 تیم ملی و هدیه ویژه ای به محمد حسین داد. پس از این دیدار اولین خبر ورزشی روزنامه ها این بود که «المجزه و الانزی»، «الانزی» به دیدار دکتر دکتر رفتند. محمدحسین «تفل المجزه» در هتل محل اقامتش.

اما این تمام ماجرا نبود! نکته مهم این اتفاق این بود که مدت ها قبل از بازی ایران و آمریکا، شور و شوق زیادی برای این بازی در بین ایرانیان مقیم قطر، خود قطری ها و اعراب منطقه وجود داشت.

فضای بی سابقه و مضطربی پیرامون این رویداد ورزشی شکل گرفته بود. این بازی به نوعی برای ایران و آمریکا تبدیل به افتخار شده بود و هواداران جمهوری اسلامی با هر گرایش سیاسی، مذهبی، مذهبی و قومیتی به شدت نگران نتیجه بازی و باخت احتمالی تیم ملی ایران بودند. آنها قهرمانی تیم کشورمان را می خواستند و مسئله آنها فقط ورزش نبود. اساسا برد یا باخت تیم ایران تاثیری در وضعیت تیم قطر و سایر تیم های عربی نداشت. اما موضوع را در چارچوب تقابل جمهوری اسلامی و آمریکا می دیدند. در واقع این تب و نگرانی در نفرت همه از آمریکا گره خورده بود.

فضا به قدری سنگین و پر التهاب بود که خبرنگاران در اولین نشست خبری سید محمد حسین طباطبایی که حضورش مصادف با دیدار ایران و آمریکا بود از او خواستند نتیجه بازی را پیش بینی کند!

سید محمد حسین که همیشه جوابش قرآنی بود و فقط با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید جوابش بلافاصله آیه «قلبت الروم» بود!

این پاسخ روز بعد تیتر اکثر روزنامه های قطر شد و مردم این منطقه با توجه به شناختی که از محمدحسین دریافت کرده بودند، این پاسخ برایشان بسیار دلگرم کننده بود.

شهر در روز مسابقه تعطیل بود. رفت و آمد ماشین ها در خیابان ها به شدت کاهش یافته بود و سکوت در شهر به دلیل مسابقه فوتبال کاملا مشهود و محسوس بود. در طول بازی Dr. حمدال کواری که از فرهنگیان تاثیرگذار قطر بود و سال ها وزیر فرهنگ بود و در حال حاضر وزیر مشاور و رئیس کتابخانه ملی این کشور است و دوستی خوبی با هم داشتیم با من تماس گرفت. تلفنی بود و هیجان زده و نگران بود. زید الوصافی گفت: “دکتر عباس! نتیجه این بازی مهم نیست؛ اگر این بازی با قول “فرزند معجزه” مغایرت داشت، چه کنیم؟!

الکواری با نگرانی ادامه داد:

«عباس بگو چکار کنم؟!».

او به شدت نگران اشتباه پیش‌بینی محمد حسین و تأثیرات منفی شکست احتمالی این رویداد بود. در جواب عاجز شدم و گفتم نه! انشالله به نتیجه میرسیم! ایشان هم فرمودند همه باید نماز بخوانیم.

بازی را هم از نظر تقابل جدی ایران و آمریکا و پیش بینی محمدحسین در فضایی متشنج به پایان رساندیم و ایران با نتیجه 2 بر یک پیروز شد و با این پیروزی و محقق شدن پیش بینی سیدمحمدحسین. “کودک معجزه” “معجزه”.

جابر الحرامی، روزنامه نگار معروف روزنامه قطری «الوطن» در سرمقاله ای با عنوان «قلبت الروم» به این موضوع پرداخت و اظهار داشت: در پاسخ به سوالی درباره پیش بینی وی از نتیجه بازی ایران و آمریکا، وی. فوراً پاسخ داد: «قلبت الروم» و چون از او پرسیدند روم کیست؟ پاسخ داد: آمریکا. کی این رم تا آخر شکست خواهد خورد؟ برای شکستن شوک او؟ و حکومت او از بین می رود؟

الحرامی ادامه می دهد: (روز گذشته همین روزنامه این واقعه را پیروزی مستضعفین بر شیطان بزرگ نامید و این نشانه آشکار دشمنی و نفرت ملت های عربی و اسلامی از شیطان بزرگ است. آمریکا کیست).

سید در همان جلسه در پاسخ به سوالی مبنی بر اشغال عراق توسط آمریکا، آمریکا را شیطان بزرگ خواند و فلسطینیان را نیز به ادامه راه انتفاضه دعوت کرد. روزنامه ها نیز در تیترهای مختلف از او نقل قول کردند.

به هر حال پیروزی ایران شهر را ناراحت کرد، ایرانیان مقیم قطر به خیابان ها ریختند و با بوق و پرچم ایران کارناوال های شادی را آغاز کردند. قطری ها نیز این کارناوال را در خیابان ها همراهی کردند، جوانانشان به ایرانیان پیوستند و شادی مضاعفی در شهر به نمایش گذاشته شد تا این رویداد برای همیشه در «تاریخ» «تاریخی» شود.

امید است فردا این حرکت بسیار پرشور و پرشور در خیابان ها و فضای مجازی با همت فراوان بازیکنان کشورمان در ورزشگاه «الثامه» دوحه و تشویق و دعای هموطنان و هواداران تکرار شود. مکان ها و این مسابقه در تاریخ کشور ما خواهد بود و تاریخ جهان جاودانه خواهد ماند.

6565