نکات مثبت مناظره بایدن و ترامپ چه بود؟

چقدر حرفهای بدی زدند و اینکه این بحث “برنده” نداشت و …؛ اما نگاه به این بحث از نظر نکات خوب و مثبت بی مناسبت نیست. آیا این اختلاف نکات مثبتی داشته است؟! در این رابطه باید به موارد زیر اشاره کرد:

یک زبان بدن

قبل از ورود به این موضوع ، بیایید چهار سال به عقب برگردیم و بحث “اولین” ترامپ با هیلاری-کلینتون را در YouTube تماشا کنیم (دوباره).

آن شب یک شب خاص و خارق العاده بود! پس از ماه ها دونالد ترامپ در کارزار انتخاباتی “من می خواهم هیلاری کلینتون را نابود کنم” و قصد دارم هیلاری را “به زندان بیندازم” و … سرانجام ، این دو در یک صحنه “مخالف” قرار دارند. آنها دارند. ترامپ که ماه ها از خود می پرسید چه کاری انجام می دهم ، مانند خرگوشی بود که روبروی هیلاری مقابل مار قرار گرفته بود.

نه قلدر و چهره ترامپ و نه همه هیاهوی چند ماه گذشته. جالب اینجاست که در جریان بحث ، ترامپ از کلمه “خانم وزیر” برای صحبت با هیلاری استفاده کرد و از طرف دیگر هر بار که می خواست با هیلاری صحبت کند بدون اینکه مستقیماً با احساس غرور و موقعیت بالایی به او نگاه کند. (!) او را “دونالد” خواند! به نظر می رسد یک شخصیت عالی است که پسری را صدا می کند!

پسری شیطان و بازیگوش که اکنون “به اشتباه” در جایگاه کاندیدای ریاست جمهوری قرار گرفته است!

چهار سال می گذرد و “دونالد” آن زمان را در پست ریاست جمهوری “گذرانده” اما هنوز زبان بدن جو بایدن همان زبان هیلاری است که چهار سال پیش با “دونالد” صحبت کرده است! مستقیم به او نگاه نمی کند و تا جایی که می تواند صورت خود را به سمت او نمی گرداند! اگرچه ترامپ دائماً به بایدن نزدیک می شد و تلاش می کرد با او صحبت کند ، بایدن تا آنجا که ممکن بود به مجری فاکس نیوز نزدیک شد! جو بایدن همان بی ادبی را دارد که هیلاری چهار سال پیش با ترامپ صحبت کرد. چرا بود و چرا هست؟ این بدان دلیل است که از دید سیاستمداران (و افراد قدرتمند در آمریکا) ، ترامپ یک “خارجی” است. او را فرزندی ثروتمند می دانند که طبق سریال مرد هزار چهره ، در موقعیت “اشتباهی” قرار دارد.

نخبگان (صفات یا هر کلمه دیگری که به جای کلمه Elite انتخاب می کنیم) نمی توانند قبول کنند که “دونالد” در سمت ریاست جمهوری است. اما واقعیت این است که علی رغم تکبر این نخبگان ، این دونالد در سال 2016 توانست خواص آن را پنبه کند! و شاید دوباره بتواند.

ترامپ با تمام نکات منفی شخصیتی خود در مورد ایالات متحده چیز خوبی داشت که “خواص” فکر نمی کنند آنها می توانند در اتاق فکر “سقف را بشکنند” و برنامه مورد نظر خود را تهیه کنند.

دو – رقابت قدرت و ثروت

این بحث / بحث از منظری دیدنی و جذاب است. این جدال صحنه جنگ از طرف نمایندگان دو جریان مختلف در ایالات متحده است: نماینده سرمایه داری (ترامپ) و نماینده ساختارهای قدرت (بایدن).

ما نمی توانیم با مشاوره به سیاستمداران موعظه کنیم. مردان دولت باید بدانند که قدرت فقط در دست دولت نیست! همچنین نمی توانیم جریان “ثروت” را در جامعه با اعدام “سلاطین” هدایت کنیم ، اما سلطان “نباید” فکر کند که او رقیبی ندارد.

این جلسه خوشحال کننده ای است

سه – متاسفم اما …

شکی نیست که ما از دیدن این سطح از گفتگو ناراحت هستیم. اما اگر از منظر بالاتر به این بحث نگاه کنیم ، باید به یاد داشته باشیم که تاریخ بشر در طول تاریخ مسئله کنترل اژدها بوده است. از اژدهای روح گرفته تا اژدهای قدرت و ثروت. دموکراسی راه حل انسان (ناقص) برای “کنترل اژدهای قدرت” (حاکمیت) بوده است. این بحث محل اختلاف بین نماینده قدرت سیاسی (بایدن) و نماینده سعادت (دونالد ترامپ) از این نظر است که هر یک از آنها می دانند که “صحنه خالی نیست” (!) و شما نمی توانید ادعا کنید که خدا باش .

حتی اگر در بالاترین سطوح سیاسی به کرسی 47 ساله اعتماد کرده باشید ، می دانید کسی (یک کودک پرو) وجود دارد که شاخ شما را می شکند و 47 سال “قدرت” شما را به عنوان “بازی / تمسخر” می گیرد . و در آن سوی صحنه ، همان بچه ثروتمند نیویورکی می داند که داشتن یک هواپیمای شخصی و برج های بلند و کوهی از صورتحساب ها به این معنی نیست که می توانید هر اشتباهی که می خواهید مرتکب شوید. برای نشستن در بالای پله ها ، با اژدهای سیاسی روبرو شوید و در نبردی بجنگید تا به یاد بیاورید که “صحنه خالی نیست!” و شما فرزند ثروتمند آن مکان “میشا فعال” نیستید!

با عرض پوزش برای مکالمات ، اما ارزشش را دارد.

* منتشر شده در کانال تلگرامی تازه راه اندازی شده. ۱۱ آنلاین ۱۳۹۹