به بهانه حمله به خیابان مرسر ، اسرائیلی ها علاوه بر تهدیدهای متقابل تلافی جویانه ، دو حرکت همزمان را علیه تهران دنبال می کنند: تلاش برای ایجاد اجماع در جامعه بین المللی و تشویق بی اعتمادی عمومی به سیاست ها و تعهدات تهران. تشکیل دولت جدید در ایران
اگرچه تهران هرگونه دخالت در حمله هواپیماهای بدون سرنشین در خیابان مرسر را رد کرده و دلیل آن را ادعاهای اسرائیل مبنی بر خدشه دار شدن تصویر ایران در چشم جامعه بین المللی اعلام کرده است ، اما تأیید واشنگتن ، لندن و بخارست بر این اتهامات می تواند راه را برای شورش عمومی باز کند. باعث تجاوز بیشتر به شهرت تهران شود. تل آویو ، برخلاف رفتار قبلی خود ، که از تصور متحدان غربی اش ناامید شده است. واشنگتن و لندن به ویژه ویرانی هایی در تأسیسات هسته ای ایجاد کرده یا دانشمندان ایرانی را به قتل رسانده اند. برنده از مزیت استفاده می کند. تل آویو از این فرصت استفاده می کند زیرا با وجود همه تلاش ها برای دستیابی به توافق در مذاکرات وین ، سرانجام دولت حسن روحانی موفق شد جانشین دولت جدید شود که هنوز در مورد سیاست های آن نامشخص است. موفق خواهد شد. علاوه بر این ، انجماد مذاکرات وین و آغاز دور جدیدی از چالش ها بین تهران و واشنگتن باعث شده است تا تل آویو با ایجاد توافق بر سر آنچه تهران تهدیدهای امنیتی می نامد ، احتمال بازگشت به مذاکرات را بیشتر کاهش دهد.
اسرائیلی ها یک ابتکار تبلیغاتی گسترده را برای گردهم آوردن دولت های آمریکا و انگلیس در اولین مرحله اجماع علیه تهران آغاز کردند. آنها با ایجاد یک فضای تبلیغاتی گسترده و مشورت ها ، توانستند واشنگتن و لندن را متقاعد کنند که صریحاً علیه تهران واکنش نشان دهند و سپس به دولت رومانی بپیوندند. به طور مشابه ، یک هدف دیگر برای تل آویو – و البته واشنگتن – برای به دست آوردن خواسته تهران مبنی بر ضرورت ضمانت های لازم از سوی دولت “جوبیدن” برای توافق احتمالی در وین ، بی تاثیر است. به عبارت دیگر ، با تشدید فشارها و ایجاد “تنگنای اعتباری” علیه ایران در جامعه بین المللی ، این اعتقاد به دست می آید که اکثریت برای ارائه ضمانت های لازم برای انجام تعهدات برجامی باید تهران باشد؛ در حال حاضر ، این طرف ایرانی است که تهدیدهای خود را برای امنیت و ثبات منطقه ای مطرح کرده است و می تواند در آینده این کار را انجام دهد.
رفتار تل آویو در پی حمله به کشتی خیابان مرسر ناشی از تغییر تاکتیکی در راستای رویکرد دولت بایدن است. اسرائیلی ها دریافته اند که وضعیت با دوران دونالد ترامپ و اقدامات صریح متفاوت است. بنابراین برخلاف گذشته ، آنها سعی می کنند از دیپلماسی فعال به اقدامات احتمالی آزار و اذیت برسند ، مانند گذشته. ایده آل خواهد بود که تل آویو واشنگتن و لندن را متقاعد کند تا پرونده خیابان مرسر را به شورای امنیت سازمان ملل ببرند. در این صورت ، شدت تنش ها بین تهران و جامعه بین المللی افزایش می یابد و روزنه های بازگشت به برجام تا حد ممکن بسته می شود. در همین حال ، باید دید واشنگتن و لندن تا چه میزان با تل آویو در تعقیب سیاست های مخرب خود سازگار خواهند شد.
آیا واشنگتن و لندن از بهانه کشتی مرسر خیابان و تجاوز تل آویو به عنوان تیغ استفاده می کنند تا تهران را مجبور به عقب نشینی از شرایط خود برای بازگشت به برجام کنند؟ یا می توان سیاست های اخیر آنها را در زمینه تغییر تعامل با تهران تفسیر کرد؟
سکوت دیگر اعضای تروئیکای اروپایی که در تهران در وین بر سر کشتی غرق شده مرسر مذاکره می کردند ، احتیاط آنها را در جلوگیری از افتادن در گودالی که اسرائیلی ها نیمه جان نسبت به آینده برجام دارند نشان می دهد. در صورت پیوستن تروئیکای اروپایی به کمپین ، تل آویو احساس بهتری خواهد داشت و در صورت سکوت ، اسرائیلی ها همچنان در ایجاد اجماع و تشویق بحران اعتماد عمومی به تهران با موانع روبرو خواهند بود. واضح است که تل آویو به دنبال تغییرات در سیاست جهان ، بازی هوشمندانه ای را علیه تهران انجام می دهد.