ایران ماه های آخر سال 1999 و روزهای سال جدید را سپری کرده است ، زمانی که افکار عمومی با تغییر دولت در ایالات متحده و با شعارهای نامزد دموکرات در مبارزات انتخاباتی تغییر کرد ، همه معتقد بودند که اوضاع در ایران و ایالات متحده با دوران ترامپ تغییر کرد. اصول کار را انجام خواهد داد
اگرچه این تغییرات با اعلام چارچوب سیاست خارجی دولت بایدن تا حدودی مبهم بود ، اما به نظر می رسد هنوز چند ماه پس از دولت جدید واشنگتن نتوانسته است سیاست مشخصی را درباره موضوعات مهم جهانی اعلام و اجرا کند.
در چنین شرایطی ، شطرنج سیاسی در سیستم بین الملل ، بر اساس اقدامات کشورهای مختلف ، به ویژه قدرت های بزرگ ، می تواند تأثیر بسزایی در سرنوشت بسیاری از حوادث و وقایع داشته باشد.
در همان زمان ، دولت جدید ایالات متحده با اعلام چهار اولویت سیاست خارجی خود: چین-روسیه-اروپا و خاورمیانه ، روند توسعه سیاسی و کارهای میدانی خود را تا حد زیادی تعیین کرده است و بنابراین در چنین شرایطی بازیگران دیگر ، از جمله بازیگران منطقه ای ، به راحتی می تواند پیش بینی کند. به حرکت آنها بهتر بدهید.
علاوه بر بازی های اخیر آمریکا و اروپا در برجام و ادامه بازی انتظار و دیدن ، ایران در تلاش است اعضای حاضر در برجام را به پذیرش تعهدات و ادامه توافق هسته ای وادار کند ، حتی با امضای یک سند راهبردی با چین تلاش می کند تا قدرت را در توسعه جهانی متعادل کند.
با توجه به اینکه حوزه روابط ما با غرب یک منطقه متلاطم بوده است و شرایط در سالهای اخیر ابهامات و مشکلات را افزایش داده است و اکنون مشخص شده است که این شرایط عمدتا بر اساس متغیرهای قدرت محور است ، به نظر می رسد ساختمان جدید همکاری با چین می تواند یک تغییر اساسی در هرم قدرت سیاسی و اقتصادی کشور ایجاد کند ، ما را به شرایط جدیدی در سیستم بین المللی برساند ، بنابراین ایران از گزندها و فشارهای ناپایدار غرب در امان است و بنابراین سند مدیریتی چنین قولی دارد ، اگرچه چنین خواسته های بد شما نمی خواهید مخالفان مانند این سند راهبردی بنویسند و تمرینات مخالفت را بنویسند.