قتل جان لنون – یومیر

به گزارش یومیر اعتماد نوشت: “یکی: نام او مارک چپمن بود و جان لنون را تا حد زیادی دوست داشت و در همان روز، 8 دسامبر 1980، از او امضا گرفته بود، اما چهار گلوله به هنرمند محبوبش شلیک کرد و او را در ورودی خانه کشت. خانه او (آپارتمان در منهتن، نیویورک). او هیچ تلاشی برای فرار از صحنه قتل نکرد و به نظر می رسید که تصمیم گرفته است بماند. او در آنجا ماند تا پلیس رسید و او را دستگیر کرد. البته لنون که خونریزی شدید داشت به بیمارستان منتقل شد. با این حال او آخرین نفس خود را در جاده کشید و قبل از رسیدن به هدفش کار را تمام کرد. لنون در آن زمان 40 سال سن داشت و طرفداران زیادی در تمام نقاط جهان داشت.

اکثر طرفداران او مرگ او را حداقل در اولین ساعات انتشار خبر باور نکردند و بسیاری دیگر به مدت یک هفته در خیابان ها عزاداری کردند – و بسیاری در مقابل خانه لنون. آنها لنون را علاوه بر یک هنرمند دوست داشتنی، یک مرد می دیدند و سبک و معنای متفاوتی را در زندگی با او تجربه می کردند.

او به سرکشی و مخالفت با فرهنگ و شوخ طبعی رسمی شهرت داشت و گاه در مصاحبه هایش ارزش ها و خطوط قرمز برخی از گروه های جامعه را به چالش می کشید. شهرت و اعتبار او در چارچوب جنبش ضد جنگ بالا رفت و حتی دولت آمریکا تصمیم به اخراج او از این کشور گرفت. (لنون در لیورپول متولد شد و اصالتا انگلیسی بود.)

ذوب: لنون گروه بیتلز را تأسیس کرد و مدتی آنها را مدیریت کرد، اما به تدریج این نقش را به پل مک کارتنی سپرد و پس از مدتی آنها را ترک کرد.

او موسیقی را از کودکی در گروه کر کلیسا در کلیساهای لیورپول شروع کرد و الویس پریسلی را بیش از همه دوست داشت. او مانند بسیاری از هنرمندان مشهور، عادات خاص و دیدگاه های نامتعارفی داشت. مثلاً می گویند گاهی در تابوت می خوابید، از صدای خودش متنفر بود و آهنگسازی را نوعی شکنجه توصیف می کرد.

اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 اوج فعالیت های هنری او بود و پس از آن از سال 1354 به استراحتی کوچک پرداخت. او از موسیقی فاصله گرفت و بیشتر وقت خود را به همسر دومش یوکو اونو – که ژاپنی الاصل بود – و پسرشان اختصاص داد. سپس در سال 1980 آلبوم “دبل فانتری” را منتشر کرد. این آلبوم که در هفته های اول با استقبال خوبی مواجه نشد، اما تحت تاثیر قتل لنون، ​​به پرفروش ترین محصول در بازار موسیقی تبدیل شد.

آنها نوشتند که روزنامه نگاری یک بار از لنون در مورد مرگ و اینکه آیا به آن فکر می کند پرسید و او با همان کنایه ای که در کلامش بود پاسخ داد: فکر می کنم دارم دیوانه می شوم. چند روانشناس باتجربه با قاتل 25 ساله او صحبت کردند و همه گفتند که نشانه هایی از جنون در او دیده می شود. اما دادگاه این نشانه ها را برای اعلام بی گناهی او کافی ندانست و با تبرئه یا حتی تخفیف مجازات وی به دلیل جنون موافقت نکرد. حتی یکی از معدود اظهارات مقامات دادگاه این بود که انگیزه چپمن از کشتن لنون جلب توجه و شهرت بوده است. او به 20 سال زندان محکوم شد. هرچند گفته می شود که او همچنان در زندان است و قرار است در سال 2024 دوباره درباره ادامه حبس یا آزادی او تصمیم گیری شود.»

انتهای پیام