عمومی

سرگذشت سلطان جاده‌های ایران – یومیر

“حتی اگر ما پیر هستیم ، اما ما از جوانان جهان شادتر هستیم” این بخش از شعر علیرضا راهب بدون شک نمونه واقعی آقای است اشتیاق حسن دائمی؛ مردی که هفده سال از زندگی خود با دوچرخه سواری ، عبور از جاده های ایران و کسب مدال و غنائم بی نظیر ، در سایه روح خستگی ناپذیر سالخوردگی او کمرنگ می شود. او که اکنون در نیمه راه دهه نهم زندگی خود قرار دارد ، از زندگی خود برای ما می گوید.

به گزارش یومیر ، “خراسان” در ادامه نوشت: این پدربزرگ مهربان سخنان خود را اینگونه آغاز می کند: “من در سال 1314 در همدان متولد شدم و هفت فرزند و 10 نوه دارم.” من سال ها پزشک بیمارستان بودم و تا اسفند ماه سال گذشته در بیمارستان کار کردم ، اما “از زمان آمدن کرونا ، همسر و فرزندانم اجازه رفتن به بیمارستان را به من نداده اند.”

بحث را به دوچرخه سواری معطوف می کنیم که می گوید: “این یکی از بهترین ورزش های جهان است. من به یاد دارم اولین دوچرخه خود را 65 سال پیش با 140 تومان خریدم و اکنون یک دوچرخه پژو دارم.” من از 20 سالگی ورزش را شروع کردم و بعداً در مسابقات قهرمانی کشور در تهران مقام سوم را برای استان همدان آوردم. “

بیش از 45000 کیلومتر دوچرخه سواری

حسن دائمی ، معروف به پادشاه جاده های ایران ، درباره موفقیت خود می گوید: “من افتخار می کنم که با تمام توان ، استقامت ، توانایی و پشتکار خود به اکثر استانهای ایران سفر کردم تا خاطره ای از خود به یادگار بگذارم ، و من فقط نمی توانستم به اصفهان ، شیراز بروم و می خواهم به تبریز بروم. به دلیل ارادت خود به امام رضا (ع) و شهدا ، 14 بار از همدان به مشهد و چندین بار به اروندرود و شلمچه دوچرخه سوار شدم. رانندگی بیش از 45000 کیلومتر کار ساده ای نیست. “

همسرتان را دوست داشته باشید و از مردم استقبال کنید

وی برای احترام افتخارات خود به کوچه خود لقب گرفت ، در مورد واکنش اطرافیان با دوچرخه خود می گوید: “من همسرم را خیلی دوست دارم و اگر او خوشحال نبود ، هرگز نمی توانستم دوچرخه های سخت و طولانی را سوار شوم. دوستداران خوب و ورزش مردم از شهرهای مختلف نیز به گرمی از من استقبال کردند و به گرمی از من استقبال کردند که من در این سن حرفه ای سوار می شوم و بهترین خاطرات را از آنها دارم. “خدا را شکر در این سال ها اتفاق بدی نیفتاده است.”

من تنبلی را دوست ندارم

سرانجام ، این روزها از آقای دائمی و توصیه های او به پیر و جوان می شنویم: “من هنوز روحیه بالایی برای کار دارم ، من مرد کار هستم و تنبلی را دوست ندارم ، و به همین دلیل بود که من قبل از کرونا کار می کرد و تحمل ماندن در خانه را نداشت. این روزها هر روز صبح دو یا سه کیلومتر راه می روم و دستورالعمل های بهداشتی را می پوشم و ماسک می پوشم. توصیه من به جوانان این است که برای لذت بردن از سلامتی ، شادی دنیایی و جوانی به ورزش متوسل شوند. “من همچنین به افراد مسن توصیه می کنم از قدرت و قدرت جسمی خود استفاده کنند و توانایی های خود را دست کم نگیرند.”

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا