روایتی از کسب درآمد با فروش پلاسمای خون

آدرس روی دیوار را برداشتم و رفتم. آفتاب ظهر گرم است و هیچ پرنده ای در اطراف یکی از مراکز اهدای پلاسما وجود ندارد. یکی از کارمندان مرکز به زیر سایه درخت پناه می برد و هر رهگذری که می بیند کلمه اهدای پلاسما را به زبان می آورد: «در مورد اهدای پلاسما چیزی شنیدی، می خواهی برایت توضیح دهم؟» وقت نمی گذارم. برای شما چند دقیقه دیگر

او توضیحاتش را کامل می کند و مرا به داخل مجموعه راهنمایی می کند. نگهبان جلوی شناسنامه از من درخواست شناسایی می کند، به کارت نگاه می کند و نام من را در لیست جلوی آن می نویسد و عدد 12 را در کنار آن می نویسد:

یعنی فقط 12 نفر صبح برای اهدا آمدند؟

نه خانم، این یک لیست دیگر است. تا انتهای راهرو می روی، دست هایت را می شوی و می آیی.

او ماسکی را پشت میزش بیرون می آورد و از من می خواهد که ماسک قبلی ام را عوض کنم. شناسنامه ام را پس می دهد و از دستگاه کنارش می خواهد زنگ بزنم و مرا به طبقه دیگری هدایت می کند. در طبقه بعدی، برای بار دوم باید نام خود را در لیست جدید وارد کنم. صندلی های اتاق انتظار به جز یک صندلی خالی است. منشی ها خالی هستند و سریع با من تماس می گیرند. دوباره شناسنامه ام را می خواهند و یک فرم جلوی من می گذارند تا آن را پر کنم. اطلاعاتی که آنها می خواهند آنقدر دقیق است که باید فرم را با دقت پر کنید. از آخرین سفر خارج از کشور در سال گذشته تا رابطه جنسی. سپس از صورتم عکس می گیرد و برگه ای با مشخصات من چاپ می کند و با فرم هایی که پر کرده ام در پوشه ای می گذارد و به من می دهد. رگ های دستم را هم چک می کند تا نمونه بگیرد و می خواهد منتظر بمانم تا اتاق دکتر را ببینم.

پزشکان مجتمع در سه اتاق نشسته اند و همه اتاق ها یک مشتری دارند. نوبت من است، دکتر به برنامه نگاه می کند و دوست دارد روی ترازو بایستد. افرادی که وزن کمتر از 52 کیلوگرم دارند نمی توانند پلاسما اهدا کنند و من هم همینطور. از دکتر هم می پرسم که چرا مجموعه خالی است جواب نمی دهد.

بسیاری از مراکز پلاسمای خون افراد را دریافت می کنند. از کرج گرفته تا یافت آباد و مرکز تهران، به نظر می رسد خیرین زیادی وجود دارد و برخی نیز تا 500 بار به صورت خانوادگی اهدا کرده اند، اما شواهد نشان می دهد که شیوع ویروس کرونا بازار اهدای پلاسما را نیز ضعیف کرده است.

پلاسما یک مایع خونی است که به طلای مایع نیز معروف است و فواید زیادی برای بدن دارد. پلاسما در واقع مواد مغذی، هورمون ها، پروتئین ها و سایر مواد مغذی را در سراسر بدن فراهم می کند. از آنجایی که پلاسما جزء حیاتی خون است، نقش مهمی در درمان بسیاری از مشکلات سلامتی دارد و حاوی مواد مهم بسیاری از جمله آنتی بادی ها، فاکتورهای انعقادی و پروتئین هایی مانند آلبومین و فیبرینوژن است. به همین دلیل از مردم درخواست می شود پلاسما اهدا کنند.

از پلاسما برای ساخت داروهایی استفاده می شود که به بقای تعدادی از بیماران خاص از جمله بیماران مبتلا به هموفیلی بستگی دارد. برخی از این بیماران نیاز به تزریق روزانه یا هفتگی این داروها دارند که به مقدار محدود در سراسر جهان موجود است، بنابراین خرید آن آسان نیست. گفته می شود سالانه ده ها هزار میلیون دلار ارز برای خرید این داروها از کشور خارج می شود.

بر اساس اطلاعات موجود در سایت برخی از مراکز مرتبط، روزانه بیش از 300 نفر برای اهدای پلاسمای خون اقدام می کنند و برخی از مراجعه کنندگان از کاربران دائمی این کار هستند و اطلاعات آنها در سایت این مراکز منتشر شده است.

یکی از آنها با خواهرانش برای اهدا می آید. آنها در کرج زندگی می کنند و تا کنون حدود 556 بار چیزی اهدا کرده اند، یعنی حدود 390 لیتر پلاسما!

«فاطمه» نیز یکی از اهداکنندگان مستمر پلاسما است و 12 سال است که پلاسما اهدا می کند و تاکنون حدود 223 بار این کار را انجام داده است. خانواده، شوهر، پسر و عروسش نیز پلاسما اهدا می کنند. فاطمه یک بار با هزینه اهدای پلاسما به کربلا رفته و می گوید این یک وعده بوده است.

حسین نیز بازنشسته است و ساکن یافت آباد است. او سال هاست که این کار را انجام می دهد و تاکنون 236 بار پلاسما اهدا کرده است.

طبق استانداردهای بین المللی، هر فرد سالمی می تواند به طور متوسط ​​هفته ای دو بار پلاسما اهدا کند. بدن ما پلاسمای اهدایی را ظرف 48 تا 72 ساعت بازسازی می کند. اهداکننده با هر اهدایی که نمونه خون او آزمایش می شود به سلامت خود توجه می کند. کل فرآیند اهدای پلاسما یک ساعت طول می کشد. گفته می شود پلاسمای مردم ایران یکی از سالم ترین پلاسماهای جهان است.

افرادی که خالکوبی می کنند نمی توانند پلاسما اهدا کنند. شرایط اهدای پلاسما و خون مشابه است. افراد مبتلا به کم خونی نیز نباید اهدا کنند.

انتهای پیام/