خلوت خوابگاه‌ها، ازدحام پانسیون‌ها – یومیر

به گزارش یومیر ، این روزنامه شهروند وی نوشت: “خوابگاه دانشگاه خلوت ترین روزهای زندگی خود را می گذراند.” کرونا هرجایی که بخواهد می رود و آنچه را که می خواهد انجام می دهد و هیچکس جلوی آن نیست. خوابگاه قدیمی و معروف دانشگاه تهران علی رغم تاج ، فضای متفاوتی دارد. هیچ اشاره ای به ناآرامی های مداوم در بین دانشجویان و کتابخانه شلوغ نیست. اکثریت از بین رفته و اقلیتی می تواند بماند. در سکوت بعد از ظهر ، پسر جوانی در اطراف باغ قدم می زند. وی دانشجوی دکترا و از خوش شانسانی است که در کوران کرونا زیر سقف خوابگاه قدیمی دانشگاه تهران جایی برای زندگی دارد. اگرچه کلاسهای دانشگاه از راه دور و مجازی است ، اما بسیاری از دانشجویان هنوز متقاضی خوابگاه هستند. کسانی که کلاسهای عملی دارند و بعضاً در تهران هستند ، علاوه بر تحصیل ، کار نیمه وقت برای خودشان دارند ، اما پروتکل ها و محدودیت ها اجرا شده و اتاق ها خالی است. بسیاری به دنبال هم اتاقی برای کاهش هزینه ها و یا نقل مکان به مهمانسراها و خوابگاه های خصوصی هستند.

این دانشجوی خوش شانس دکترا می گوید: “کرونا همه شرایط را تغییر داده است.” این فقط مربوط به درس و کلاس نیست. دانش آموزانی هستند که به صورت نیمه وقت در تهران کار می کنند و به بهانه تعطیلی دروس قادر به بازگشت به زادگاه خود نیستند. البته خیلی ها هستند که رفته اند. “کرونا همه معادلات را تغییر داده است.”

خداحافظ روزهای شلوغ

خورشید از زمین به بالاترین نقطه خود می رسد و برگ گرم کننده را به صورت خوابگاه می دمد. تابستان گذشته و پاییز خنک تغییر فصل را نشان می دهد. در داخل کوی دانشگاه ، چند دانشجو می نشینند و میهمانی می گیرند. آنها با صدای بلند صحبت می کنند ، و چند فوت دورتر انتقادها و نظرات آنها در مورد شرایط و محدودیت های ویروس کرونا شنیده می شود. کسی نمی تواند خوابگاه دانشگاه را به این سوت و کور و خالی از سر و صدای دانشجویان به یاد بیاورد.

ساختمان های خوابگاه در خلوت خاموش هستند و مقصد ما فضایی 16 متری در وسط یکی از راهروهای طولانی خوابگاه است. اتاق دارای 2 تخت است. تخت های فلزی و تشک های تاب دار در کنار یخچال کوچک سفید رنگ و مقدار زیادی خاک بر روی فرش باقی مانده است. اتاق كوچك اما گرم و دنج است. منصور و مصطفی همه هم اتاقی هستند و هر دو دانشجوی دکترا هستند. منصور در ترم برتر است و تحصیلات وی بیش از هر زمان دیگری فشرده است و بیشتر وقت خود را صرف تحصیل و راهنمایی دانشجویان دانشگاه در ترم پایانی می کند. با این حال ، کرونا کلاسهای خصوصی خود را کاهش داد و درآمد خود را کاهش داد: “کسانی که دانش آموز من بودند کلاسهای خود را به دلیل کرونا لغو کردند. بیشتر کلاسها در خانه دانشجویان من برگزار می شد. این روزها هیچ کس دوست ندارد به خانه برود.” برای اینها درآمد من با هم لغو شد. “ماسک های جعبه ای روی میز و دستکش های فریزر ارزان روی یخچال خوش سلیقه هستند. منصور می گوید:” کرونا هزینه های غیرمنتظره زیادی برای ما خرج کرده است. بسته نقابدار با 110 هزار تومان. من نیمی از هزینه را می پردازم و مصطفی نیمی دیگر را. “از اول صبح تا آخر شب ، وقتی بیرون می رویم ، یک ماسک بیشتر نداریم.” وقتی سخنان منصور به اینجا می رسد ، نقاب آویزان بر لبه تخت مصطفی واقعیت دیگری را اعلام می کند. از این واقعیت که ماسک های یکبار مصرف را می توان چندین بار استفاده کرد. اتوی داغ غیر مستقیم را با هزینه صرفه جویی در هزینه تهیه کنید.

فاصله فیزیکی در خوابگاه

بیشتر تخت های هر اتاق در خوابگاه خالی است و نیمی دیگر از دانشجویان به قول خودشان کنار هم می نشینند تا فاصله خود را حفظ کنند. یکی از بچه هایی که سرگرم کننده تر از بقیه است جغد شبانه اتاق است و هر چند دقیقه با گفتن جوک هایی که بوی تاج می دهد باعث می شود دیگران احساس خوبی داشته باشند. علی رغم تلاش های رضا برای شادی بخشیدن به محیط ، یکی از دانش آموزان از حضور در صحنه خوشش نمی آید و سعی می کند از دیگران جدا شود. او ملافه های سفید را از بالا به پایین تخت می کشد ، بنابراین هر چه هم اتاقی هایش بیشتر به دنبال “میخ” برای نفوذ به تخت حسین دانشجوی دکتری باشند ، احتمال یافتن راهی برای نفوذ کمتر است. از طریق. اتاق آفتابی است و تخت حسین به پنجره متصل است و مقداری از نور و فضا را برای او دارد. به نظر می رسد هیچ کس با این مخالفت نمی کند. نور به داخل اتاق می تابد که برای سایر ساکنین که چند ساعت در روز پنجره را برای تهویه هوا باز می کنند کافی است. رضا پسر بچه ای سبز است و می گوید حسین باید همه فکرها را کنار بگذارد و ذکر کند و تاج نگیرد. ترس چنان در قلب حسین فرو رفته است که وی از تماس نزدیک با هم اتاقی ها و همکلاسی های خود فرار کرده است. آنچه رضا درباره او می گوید: ”من و بچه های اتاق از رفتار حسین بدبخت هستیم. “اگر حسین می توانست ، دیواری پلاستیکی بین ما ایجاد می کرد تا حتی مستقیم به هم نگاه نکنیم.”

پشت دیوار ، سایه های کمرنگ مردی که پشت پرده خوابیده بود ، ظاهر می شود و مچ پا را گاه به گاه تکان می دهد. رضا سرش را تکان می دهد و می گوید: “حسین از کرونا غول پیکر ساخته است و معتقد است که با دوری از کودکان در اتاق خطری ندارد. به نظر من این برای او سخت است.” ما فقط باید از سلامتی خود مراقبت کنیم تا هم ما و هم او مشکلی نداشته باشیم. “

املت با 2 تخم مرغ

“یادتان باشد ، سال گذشته شش نفر در اتاق بودیم و یكی مادرشوهر بود. بارها املت هایی را با پوره گوجه درست می كردیم و آنها را با هم در یك كاسه املت برای 3-4 نفر می خوردیم. مدتهاست كه خبری از املت توده ای. ما قبلاً 3 ماهیتابه داشتیم که متعلق به بچه های اتاقمان بود. اگرچه تعداد بچه های اتاق یک سوم افزایش یافته است ، هر کس ماهیتابه مخصوص خود را دارد و هیچ کس در ظرف دیگری غذا نمی خورد ؛ “گرچه 10 بار شسته شده است “مرتضی حق است. برخی از دانش آموزان ترجیح می دهند ظرف ها را به اتاق خود ببرند و در کیسه های پلاستیکی نگهداری کنند ، اگرچه می توانند ظرف ها و ظروف خود را در آشپزخانه خوابگاهی نه چندان بزرگ بشویند و آنها را تخلیه کنند ؛ اتفاقی که دانشجویان اتاق مرتضی متوجه شده اند. و با وسواس صفحات خود را با پلاستیک پیچیدند تا هم خود را از گزیدن گهگاهی دانش آموزان در اتاق های دیگر که پلاک ندارند محافظت کند و هم احتمال ابتلا به ویروس را کاهش دهد.

بازار سکه برای خوابگاه های خصوصی

وزارت علوم ، فناوری و نوآوری شرایط و ضوابط ویژه ای برای بازگشایی دانشگاه ها در ترم جاری تعیین کرده است. بنابراین فقط 40٪ ظرفیت موجود در خوابگاه های دانشجویی در ترم جاری می تواند برای اسکان دانشجویان استفاده شود. دلیل اینکه مقامات وزارت علوم این کاهش ظرفیت اسکان را داده اند ، انطباق با پروتکل های بهداشتی و جلوگیری از آلوده شدن دانش آموزان است. قبلاً هر اتاق در خوابگاه ها 4 تا 7 نفر ظرفیت داشت که طبق پروتکل های ارتباطی قرار بود این ظرفیت به 2 تا 3 نفر کاهش یابد. حرکتی که موجب نارضایتی دانشجویان و جابجایی بسیاری از افرادی که در ترم گذشته از خوابگاه استفاده کرده اند شده است. در چنین شرایطی ، تنها گروهی که از اعلامیه وزارت علوم برای کاهش ظرفیت تحصیل رضایت دارند ، صاحبان خوابگاه های غیر دولتی هستند. خوابگاههایی که تحت نظارت وزارت میراث فرهنگی ، صنایع دستی و جهانگردی فعالیت می کنند و مسئولیت نظارت بر وضعیت آنها را بر عهده دارند. خوابگاه هایی که علی رغم نیاز به کاهش ظرفیت برای اسکان مردم ، در صورت عدم نظارت کافی توسط مسئولان این بخش ، ظرفیت خود را کاهش نداده و به افراد متقاضی اسکان کامل ظرفیت خدمات می دهند.

یکی از کارمندان یک خوابگاه در اطراف دانشگاه تهران در خیابان کارگر جنوبی به همشهری گفت: خوابگاه های 8 تخته ، 4 تخته و 2 تخته کاملاً پر هستند و در آمار دسترسی نسبت به قبل تغییری نکرده اند ، یعنی. قبل از شیوع تاج: “ما یک اتاق یک نفره نداریم. اما یک اتاق دو نفره داریم که اکنون پر شده است. همچنین یک اتاق 4 تخته داریم که 3 نفر در یک اتاق دارد و یک نفر چهارم نیز قابل قبول است. اتاق های 8 تخته نیز تقریباً کامل است. “ما در حال حاضر مشتری های بیشتری برای اقامت در مقایسه با سال اول داریم و بیشتر آنها دانشجویانی هستند که امسال اقامتی ندارند.”

یکی از دانشجویان دانشگاه تهران خود می داند که برای جلوگیری از تاج گیر شدن ساکنان این کالج ، باید امکان دسترسی به کالج کاهش یابد ، اما به گفته وی ، مالک دانشکده به دنبال کسب درآمد بیشتر از وضعیت فعلی برای جبران خسارت چند ماه پیش است. . : “هر سرنشین یک اتاق 8 تخته باید 550،000 تومان ، یک اتاق 4 تخته 700،000 تومان و یک اتاق 2 تخته 950،000 تومان ماهانه بپردازد.” برای حفظ بهداشت ، دستگیره ها و اتاق ها هر روز با الکل تمیز می شوند. توالت هر شب شسته می شود بنابراین کسی مشکلی ندارد. »

وی افزود: با این وجود كارمند خوابگاه می گوید دستگاهی برای اندازه گیری تب افراد ساكن در خوابگاه ندارد و صاحب خوابگاه هزینه دستگاه را پرداخت نكرده و هیچ كسی از او چنین خواسته ای نداشته است.

انتهای پیام