به گفته همه طرف های مذاکره کننده در وین، زمان برگزاری انتخابات سخت فرا رسیده است و طرف ها در حال آماده شدن برای توافقی هستند که در نهایت به پایان برجام منجر شود.
نظارت تهران بر روابط خارجی از آن جهت حائز اهمیت است که تصمیم نهایی این کشور برای بازگشت به برجام و توافقی که در نهایت با واشنگتن منعقد خواهد شد، با مقاومت و سنگسار گسترده مواجه شده است. این مخالفت ها طیف وسیعی از منافع دولت ها و گروه ها را در بر می گیرد که می توانند در هر لحظه در جهت دستیابی به اهداف خود حوادث غیرمنتظره ای ایجاد کنند. در واقع مخالفان برجام یا به عبارت دقیق تر، مخالفان بازگشت ایران به جامعه جهانی با حرکت بر روی مدار عصبی تهران و به تبع آن واشنگتن سعی در افزایش عمق بی اعتمادی متقابل دارند. بنابراین هوشیاری در تفسیر و تحلیل واقعی وقایع رخ داده در برهه حساس کنونی برای شناسایی اهداف آشکار و پنهانی که با احیای روابط خارجی ایران سازگاری ندارد، ضروری است.
مذاکرات موازی تهران در وین با برخی از دولت های منطقه یک حرکت هوشمندانه است که با هوشیاری کافی به موفقیت خواهد رسید. این مراقبت لازم است؛ زیرا به نظر می رسد تلاش گسترده ای برای بی اعتبار ساختن تهران در چشم جامعه بین المللی صورت گرفته است. هدف از این امر حفظ وضعیت فعلی برجام و در عین حال گسترش دامنه مطالبات تهران برای پذیرش تعهدات خود در برجام است. این در حالی است که تهران به درستی به احیای برجام و چارچوب تعریف شده آن اهمیت می دهد. بنابراین، مهمتر از هر چیز دیگری منافع ملی و امنیتی ایران است که نمی تواند مبنای ترجیحات دیگران باشد.
تهران و واشنگتن تصمیم گیرندگان اصلی مذاکراتی هستند که قرار است در وین برگزار شود. بنابراین درک واقعی و متقابل از یکدیگر و اراده فعلی در این مورد می تواند عبور از مسیر فعلی و توطئه آمیز را ممکن سازد. تردید ابراز شده نسبت به نتیجه مذاکرات وین با توجه به واقعیت های کنونی – به ویژه – دور هشتم مذاکرات، نشانه مخالفت با توافق احتمالی و نگرانی از پیامدهای آن برای احیای موقعیت منطقه ای و جهانی ایران در کشور است. . آینده نزدیک.
سختی کار برای تهران نیز در این مهم برجسته است. از یک سو باید حداکثر خواسته های طرف های مذاکره کننده در وین را برآورده کند. از سوی دیگر در مجاورت توافق باید سعی کند اوضاع را کنترل کند که با ایجاد بحران های تصنعی تلاش می کند دروازه را در همان پاشنه نگه دارد و شرایط را برای ایران بسیار دشوارتر کند.
اهتمام به روابط خارجی و استفاده از ابزار دیپلماتیک برای تهران بیش از هر زمان دیگری اولویت دارد.