امید به بهار صلح و دوستی جهانی

به نام خدا
یا فاتح دل ها و بینش ها
یا ارباب شب و روز
یا محیط و محیط
ْوِّلْ حَالَنَا لِلَی أَحْسَنِ الْحَالْحَ

امسال جشن بهار و تولد دوباره طبیعت مصادف با تلخ ترین حوادث جهان یعنی کشتار و زخمی شدن، ویرانی و بی خانمانی مردم در سایه سیاه جنگ دو کشور همسایه بر اساس تصمیم دولت هاست. از این دو کشور؛

فغان از جغد جنگ و مرغش
بادش را برای همیشه قطع کرد

اما تقویم قمری مصادف با میلاد مسعود حضرت مهدی (عج) است. کسی که تحقق صلح جهانی است و منتظر ظهور این موجود مقدس است، به مردم می آموزد که صلح را بر برتری، دوستی را بر دشمنی، مهربانی را بر خشونت ترجیح دهند. به بشریت می آموزد که جنگ، خونریزی و کشتار، شکل دیگری از حیوان گرایی است و انسان موجودی است که باید از حیوانیت فراتر رفته و در سایه عقل و اندیشه با همنوعان خود زندگی کند.
علاوه بر این، او باید اقداماتی را انجام دهد تا نه تنها همنوعانش، بلکه طبیعت اطراف او نیز برای دست و زبانش ایمن باشد. امید به دیدن چهره تابناک مهدی (عج) به ما را نوید بهاری با صلح و دوستی جهانی پس از زمستانی سرد و جدایی پایدار از همنوعان می دهد و صبحی سفید آشتی پس از شب های تاریک و سیاه جنگ و خونریزی و جهل و پایانی بر ظلم و زندگی حکیمانه در باران رحمت الهی بصیرت ما و به زبان غیب شیرازی بساز.
حاکمان از تاریکی شب یلدا می گویند
نور خورشید جوی است که طلوع می کند

و اسلام.

* مجتهد، حقوقدان، دانشیار و رئیس گروه معارف اسلامی فرهنگستان علوم ایران