هیچ استانی از نظر تولید سالانه کشاورزی با خوزستان مقایسه و رقابت نشده است و در هیچ استانی مزایای منطقه آزاد اروند برای شهروندان خوزستان فراهم نشده است.
علاوه بر این ، خوزستان حداقل پنج تالاب رویایی دارد: حورالعظیم ، شادگان ، شیمبار ، میانگران و بامدج که هر کدام می توانند به عنوان یک صندوق پولی پایدار برای کشور پول ایجاد کنند. خوزستان همچنین دارای بیش از هزار مکان تاریخی ارزشمند است که هر یک می تواند مقصد گردشگری بی نظیری برای دوستداران فرهنگ ، تاریخ و میراث طبیعی ایران و جهان باشد. دو میلیون درخت خرما در خوزستان و وجود تقریباً پانصد گونه پرنده در این استان می تواند برای رونق اقتصادی و گردشگری یک کشور کافی باشد و این لیست افتخارآمیز البته پایان کار نیست …
اگر هنوز مردم دغاغله و بسیاری از شهرک های خوزستان به آب آشامیدنی دسترسی ندارند ؛ اگر مرکز استان هنوز یک تصفیه خانه استاندارد ندارد اگر بدترین راه مقابله با پساب و فاضلاب در خوزستان دیده می شود. اگر بدترین و پرآبترین محصولات با آب و هوا و موقعیت دشتهای استانی که در خوزستان کاشته شده اند سازگار نباشد و اگر به طور مداوم منطقه منابع تولید گرد و غبار و مراکز حیاتی فرسایش بادی در حال افزایش باشد ، فقط یک دلیل وجود دارد! این که حکام خوزستان و ایران معتقد بودند برای تولید پول بیشتر و مشاغل بیشتر نیازی به رعایت استانداردهای زیست محیطی خوزستان نیست و اکنون طبیعت به شدت ضد طبیعت گرایان را ضربه می زند ؛ همان خطای جدی که اگر ما به سرعت و با توجه به واقعیت های اکولوژیکی کشور ترتیب توسعه را تغییر ندهیم ، در اصفهان ، فارس ، ارومیه ، جازموریان ، تهران ، قم ، خراسان ، مازندران ، گلستان ، گیلان ، لرستان ، چهارمحال و بختیاری و … خواهد بود.
آیا عبرت می گیریم ، یا همچنان کسانی را که می خواهند آرمان توسعه را از خودکفایی در کشاورزی به جاسوسان امنیت غذایی و نفوذی های دشمن تغییر داده و تصاویر و صدا و غیره را تحریم کنند ، فرا می خوانیم؟!