وزیر فرهنگ: نیازمند حضور همیشگی بانوان در صحنه‌های غرورانگیز هستیم

به گزارش یومیر، مراسم آیینی «زینت السادات امامی اصفهانی» با حضور محمود شلاوی (رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی)، محمود سالاری (معاون هنری وزارت ارشاد)، عبدالرضا سهرابی (مدیرکل) برگزار شد. ). هنرهای تجسمی)، مهدی جمالی نژاد (معاون نخست وزیر)، محمد باقر آقامیری (روزنامه نگار)، جلیل جوکار (روزنامه نگار) و تعدادی دیگر از اهالی فرهنگی و هنری.

در ابتدای این برنامه متنی توسط شالاوی توسط وزیر فرهنگ قرائت شد. در این متن آمده است: «هنر متعالی که از حقیقت ضمیر انسان سرچشمه می گیرد، یادآور مغز فردو است و سرچشمه اصلی آن درد سوزان و درد عظیم روح آواره و گام برداشتن در راه سعادت و کمال است. ” همان گونه که جوهره هنر معنوی ایران اسلامی پیوندی عمیق بین زیبایی، تخصص، معنویت و صنعتگری را نشان می دهد، هنگامی که این موهبت الهی به ارادت زنانه و عشق مادرانه مزین شود، زمینه خلق آثار ارزشمندی را فراهم می کند که انسان را هدایت می کند. به او منشأ ملکوتی خود را می خواند. این یک واقعیت است که زنان از دیرباز سهم انکارناپذیری در هنر ایران داشته اند و بخش بزرگی از هنر کشور عزیزمان مرهون رهبری مقتدر بانوان ایران زمین و تلاش خلاقانه آنان است که گاه حروف را خلق کرده است. و نقوش زندگی در سما و گاه آمیخته ای از تخت و گاه به سبک قالی و قالی و سفال و نقاشی و همه هنر دیروز و امروز نقش خود را شیوا و شیرین ایفا کرده اند.

هنرمند پیشکسوت سرکار خانم زینت السادات امامی فرزند نامدار استاد میرزا آقا امامی از هنرمندان نامی اصفهان در قرن اخیر است که در هنر سوخت به مقام و مهارتی ستودنی دست یافت. ، تذهیب، تذهیب و ترویج مینیاتور، گل و پرندگان، به ویژه در هنر هیزم که آمیخته ای از چند هنر است، امروزه چهره ای اصیل به شمار می رود. میراث گرانبهای نقاشی و تذهیب یقیناً ریشه عمیق و پیوندی دیرینه با نسب خاندان امامی اصفهانی دارد و بانو امامی با بیش از هفت دهه فعالیت هنری به حق یکی از وارثان این متعالی است. و هنرهای ارزشمندی که شایستگی سربلندی و ماندگاری در هنر را دارند، سوخت شدند. با تلاش او این هنر به شکلی مستقل، مجلل و باشکوه به نمایش درآمد و دریچه ای نو به روی هنرمندان توانا گشود. به گونه ای که با تلاش و پشتکار مثال زدنی همراه با پاکی خود، این هنر زمینی را به سوی معراج رهنمون شدند.

تردیدی نیست که بیش از آنکه بانوان هنرمند ارجمندی چون سرکار خانم امامی نیازمند تشویق و تحسین ما باشند، نیازمند حضور همیشگی بانوان در صحنه های پر افتخار هستیم تا این پیام را به نسل جوان برسانیم که اگر درخت هنرهای تجسمی مثمر ثمر و ثمر باشد. در کشور ما امروز به برکت این بزرگان است. امیدوارم حرکت دولت به سمت مشارکت زنان در عرصه های مختلف با تلاش بانوان گرانقدر موجب رشد و توسعه بیشتر شود.»

وی در ادامه شلاوی با بیان نکاتی درباره زینت السادات امامی اصفهانی گفت: از همان دورانی که مسئولیت هنرهای تجسمی را بر عهده داشتم، زنانی را می شناختم که در این عرصه فعال بودند و از نزدیک با آثارشان آشنا بودم، اما در میان آنها خانم امامی ویژگی های منحصر به فردی داشت.»

وی ادامه داد: یکی از کارهای مهم او تابلوی «معراج» بود که حتی در یکی دو بازار جهانی هم معرفی شد و ما به دنبال معرفی آن به بهترین شکل ممکن بودیم. وی با وجود توانایی بالایی در این زمینه تا حدود زیادی در سایه هنری پدر بزرگوارش قرار گرفته است; یعنی نمی شود نام او را برد و میرزا آقا امامی را نیاورد. ایشان استاد آقای فرشچیان بودند و آقای فرشچیان هر جا صحبت می کردند از استاد ایشان و کار ایشان در هنر ایران یاد می کردند.

رئیس انجمن اشیاء و جوایز فرهنگی اعلام کرد: در دوره جدید سعی می کنیم از چهره های مختلف هنری و ادبی در انجمن که به درجه خاصی رسیده اند تجلیل و مورد توجه قرار بگیریم. ما چهره های ناشناخته ای داریم که باید در فرصت مناسب آنها را معرفی و تکریم کنیم.

پس از این سالاری در سخنی گفت: گویند ساقی آن است که فیض فضیلت را از عالم دیگر بگیرد و واسطه فیض شود. به نظر من هنرمندان فضل و بارمن عصر ما هستند. در مورد بزرگانی چون استاد امامی، امامت ایشان را هم از جهت نسب ایشان و هم از ناحیه پدر محترم می دانم. چون این خانواده ساقی هستند و در دنیای هنر هم ساقی هستند و ما هنوز هم مجموعه دانش هنری این خانواده هستیم. گویی به منبع الهام و فیض متصل هستند و از دنیایی دیگر می گیرند و به دنیایی خاکی می بخشند. این فضل و فضیلت موهبتی الهی است که به کسی داده نمی شود. بنابر فرموده پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، آن که بسیار طلب می کند، تلاش زیادی می کند، وقتی خدمت بزرگان، پاکی در عمل داشته باشد و از خدا استمداد کند، آن گاه می تواند جلوه های دیگر انسان را به ما نشان دهد. امیدوارم همیشه از معرفت این بزرگواران جرعه جرعه بنوشیم.

جمالی نژاد همچنین با بیان اینکه این برنامه از دو جهت قابل بررسی است، گفت: وجه اول این است که خانم امامی که سال ها افتخار شاگردی و خدمتگزار ایشان و خانواده ایشان را داشته ام یکی از آنهاست. نخبگان هنری نه تنها در اصفهان، بلکه در بین نخبگان جهان نیز حضور دارند. خانواده او در اصفهان بسیار شناخته شده هستند و در همه زمینه ها دستی دارند.

وی ادامه داد: جنبه دیگر این است که خود این برنامه ها برای نسل جوان بسیار ارزشمند است، نسلی که شاید کمتر به آن توجه کرده ایم. این نسل از نظر هوش، تحرک و پویایی بسیار متفاوت است. با این انفجار اطلاعاتی که ما در دنیا داریم، برای نسل جوان ما بسیار ارزشمند است که تشویق شوند و بدانند که اگر یک عمر برای چیزی مثل خانم خانم بگذارند. امامی حتما در جایی دیده می شوند. ما استعدادهای زیادی در این کشور داریم که نه می بینیم و نه به آنها توجه می کنیم. زمانی که شهردار اصفهان بودم هر هفته طی برنامه ای از هنرمندان شهر تجلیل می کردیم اما در این چند سالی که در آنجا بودم این برنامه تمام نشد و همچنان هنرمندانی برای تجلیل داشتیم. این نشان می دهد که ما چقدر کشور قدرتمندی در این زمینه داریم. متأسفانه ما سرمایه های نمادین خود را مانند خانم امامی معرفی نمی کنیم و اینگونه است که الگوی نسل جوان ما به خطا می رود. البته چه بهتر که در کنار تجلیل از هنرمندان پیشکسوت، شاگردان آنها را نیز برای ایجاد انگیزه برای نسل های جدید معرفی کنیم.

محمد باقر آقامیری نیز گفت: حضور برای من افتخار است تا از هنرمندی که آثار گرانبهای او جزو ثروت های کشور است حضور داشته باشم. خانم پدر امامی شاگردان شگفت انگیزی تربیت کرده است که هر کدام سرمایه بزرگی برای کشور هستند. هنر خصلتی است که در کشور ما باقی مانده و ادامه دارد. چقدر زیبا و بی بدیل این آثار در اصفهان مانده است. باید به ارزش های فرهنگی و ملی کشورمان افتخار کنیم و به سادگی از کنار آنها نگذریم.

وی ادامه داد: مسجد شیخ لطف الله اصفهان را ببینید، در زیبایی، استحکام و معماری بی نظیر است. قرن هاست که این بنا بسیار محکم و زیبا باقی مانده است زیرا با عشق ساخته شده است. آن گنبد به آدم آرامش می دهد، فضای معنوی دارد. این گنبدها منحصر به فرد هستند و از نظر فرهنگی و تاریخی ما را به دنیا معرفی می کنند. اما در سالهای اخیر وقتی گنبدهای مساجد را می بینم غمگین می شوم. فقط یک بشقاب برنجی روی آنها گذاشتند و تمام. کاش پیگیری بشه

جلیل جوکار به عنوان آخرین سخنران، متنی را درباره خاندان امامی خواند و در نهایت به تابلوی «معراج» نگاه کرد.

در پایان از تزیین السادات امامی اصفهانی تجلیل شد.

سکینه السادات امامی معروف به زینت السادات امامی در سال 1313 در شهر اصفهان به دنیا آمد. از هنرمندان برجسته خانواده وی می توان به سید محمدرضا امامی، سید محسن امامی و پدربزرگش میرزا آقاجان امامی مجتهدی اشاره کرد که همگی در نبات سازی، تذهیب، مدادسازی و آینه کاری استاد بودند. زینت السادات هجده ساله بود که کار خود را با آموختن نقاشی گل و پرنده به سبک صفویه و قاجار در حضور پدرش آغاز کرد. حسین ختایی که از شاگردان پدرش بود، هنر سوخت را نزد مرحوم استاد آقا تقی کلباسی که از شاگردان پدرش نیز بود، تدریس و آموخت. در این راه با بهره گیری از اساتیدی چون حسین ختایی که از شاگردان برجسته پدرش بود، هنرهای معروف تذهیب و شعر را فرا گرفت. انگیزه فوق العاده برای کسب مهارت های بیشتر باعث شد که در اولین فرصت به امید استفاده از محضر استاد حسین بهزاد راهی تهران شود و به لطف استاد – که به گفته خودش فقط به خاطر علاقه بود – موفق شد. در مرحوم حاج میرزا، آقای امامی، خانم امامی را به شاگردی پذیرفته بود – تا یک قدم دیگر بر نردبان هنر بگذارد.

سپس به زادگاهش اصفهان بازگشت و مدتی نزد مرحوم استاد حاج مسورالمکلی شاگردی کرد، سپس هنر سوزاندن را که جامع 10 رشته است، نزد مرحوم استاد تقی کلباسی از شاگردان دیگر فرا گرفت. پدر ممتاز. در این میان، هنر تذهیب را که یکی از هنرهای ده گانه به شمار می رود، از مادر و مادربزرگش آموخت، زیرا این شاخه از هنر تذهیب در خانواده مادری او به ارث رسیده بود.

انتهای پیام