با تعطیلی بسیاری از شرکت ها و سفارشات جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در کشور ، مشکلات معیشتی و ترس از بیکاری به نگرانی های عمومی افزوده شده است. تعداد زیادی از هنرمندان و صنعتگران ، به ویژه کسانی که در حومه روستا کار می کنند ، از جمله افرادی هستند که این روزها بیکاری آنها به نگرانی برخی از فعالان تاج تبدیل شده است. بیش از 6 ماه از شیوع ویروس در کشور می گذرد ، اما برنامه خاصی در حمایت از صنعتگران آسیب دیده رسماً اعلام نشده است.
ناصر پرهیزگار ، هنرمند پیشکسوت و با سابقه 35 ساله در حرفه صنایع دستی ایلیری ، در چندین نمایشگاه داخلی و خارجی شرکت کرده است. وی در مصاحبه ای با یومیر در مورد وضعیت هنرمندان در روزهای کرونا معتقد است که “وضعیت صنایع دستی قبل از شیوع ویروس کرونا جالب نبود ، اما نبرد اخیر که توسط کرونا انجام شد ، بسیاری از برنامه ها مانند نمایشگاه ها را تحت الشعاع قرار داد. قرارداد”. برای صنایع دستی قبل از تاج به دلیل کاهش ارزش پول ملی ، کمبود امکانات صادراتی و اثرات تحریم ها به شدت آسیب دید. “
وی ادامه می دهد: صنایع دستی ایرانی توسط صنعتگران حرفه ای و با بهترین کیفیت ساخته می شود و بهترین مشتری این محصولات گردشگران خارجی یا ایرانیان مقیم خارج از کشور هستند. اما با افزایش تحریم ها و کاهش میزان ترافیک که به دلیل تاج هم اکنون بسیار کمتر شده است ، دیگر اکثریت خریداران محصولات صنایع دستی وجود ندارد. از طرف دیگر ، تقویت و کاهش ارزش پول ملی به این معنی است که مشتریان داخلی نیز ثروت کمتری برای خرید صنایع دستی دارند.
این هنرمند پیشکسوت وجود کالاهای چینی را از دیگر مشکلات عمده بازار صنایع دستی عنوان کرد و گفت: حدود 20 سال پیش ورود فرش چینی به کشور ممنوع بود اما در مناطق دیگر به ویژه در سالهای اخیر انواع کالاهای چینی از جواهرات گرفته تا سرامیک ها. آنها با قیمت ارزان وارد بازار ایران شده اند. کالاهای ایرانی به دلیل کیفیت بالا قیمت بالاتری دارند و به همین دلیل بسیاری از خریداران کالاهای چینی را بر کالاهای مشابه ایرانی ترجیح می دهند.
پرهیزگار در ادامه از صنعتگری ایران به عنوان میراث باستانی پر از عشق یاد می کند و از عشق و صلح می گوید. وی در این زمینه یادآوری می کند: الگوهای به کار رفته در صنعتگری ایران همه با طبیعت و زیبایی ارتباط عمیقی دارند و هیچ گونه خشونت در آنها وجود ندارد متأسفانه یکی از بزرگترین قربانیان این تحریم ها صنعتگری و محصولات تولیدی بود که همه از بین می روند.
این هنرمند پیشکسوت همچنین کمک هایی را که معاون صنایع دستی می تواند به هنرمندان منطقه تحت کرونا بدهد ، توضیح می دهد: ساده ترین کاری که می توانستند انجام دهند کمک مالی به هنرمندان منطقه از جمله وام بود. اما با وجود شایعات ، این اتفاق نیفتاد. به طور کلی در سال های اخیر قول های زیادی داده شده است که تقریباً هیچ یک از آنها محقق نشده است. بعد از سالها کار در صنعت صنایع دستی ، من شخصاً هنوز بیمه نیستم و حتی اگر چند سال پیش برای وام اقدام کردم ، بازهم نتوانستم آن را بگیرم و آن را ترک کردم.
انتهای پیام