آزارها و لذت‌های شرم‌آور – یومیر

اگرچه او می گوید که این نوع خوشبختی در انسان احساس طبیعی است ، اما معتقد است که خوشبختی امروز از مصائب دیگران سرایت کرده است و بنابراین نیاز به مطالعات بنیادی تری دارد. اسمیت به نازی های زمان هیتلر اشاره می کند ، اینکه چگونه آنها از رنجی که به یهودیان تحمیل کردند و تحقیر تحقیرآمیز آنها خوشحال شدند.

دنیای انگلیسی زبان از همان کلمه اصلی آلمانی برای خوشبختی استفاده می کند. این اصطلاح به وضعیتی اشاره دارد که مردم از شکست ، درماندگی ، تخریب ، سقوط ، درد و درد دیگران خوشحال می شوند. در سال 1886 ، ادواردو زاماکوی ، نقاش اسپانیایی ، اثر معروف “بازگشت به صومعه” را کشید ، که در آن یک کشیش الاغی را در دستان خود گرفته و با درماندگی و عصبانیت سعی می کند او را بدون حرکت حرکت دهد. او می جنگد ، اما الاغ قدم بر نمی دارد. آنچه در این نقاشی نظر هر ناظری را به خود جلب می کند چهره های خندان و شاد کشیش های دیگری است که او را با دست نشان می دهند و با صدای بلند می خندند. این نقاشی یکی از نمونه های شاد به حساب می آید. در شادونفریده می بینیم که وقتی اشک شکست را می بینند اشک شادی می ریزند.

تعبیری وجود دارد که گاهی شاد بودن می تواند روحیه ما را بهبود بخشد و قلب ما را خنک کرده و ذهن ما را سبک کند. در جنگ جهانی دوم ، بسیاری از مردم از هر نژاد ، مذهب و نژاد از شلیک هیتلر به مغز خود اشک شادی ریختند. در فیلم ها ، ما اغلب شاهد لذت مخاطب پس از مجازات یا مرگ برای شخصیت منفور داستان هستیم. روانشناسانی مانند اسمیت همچنین تفسیر می کنند که خوشبختی ناشی از رنج دیگران در شرایط می تواند اعتماد به نفس و خوش بینی را در سراسر جهان افزایش دهد ، به خصوص اگر “تازه واردان” ما حسادت بدخواه ما یا افراد با قدرت ، ثروت و شهرت باشند. در حال طلوع و تسخیر.

بدون شک ، خوشبختی جنبه های پیچیده و بسیاری دارد که پرداختن به آنها در این مقاله کوتاه امکان پذیر نیست. خوشبختی ناشی از رنج ، درد ، جراحت یا زمین خوردن دیگران مسئله ساده ای نیست و بسته به آزمایش می توان آن را متفاوت تفسیر کرد. با این حال ، من همچنین می خواهم اذعان کنم که این شادتر شده است ، به خصوص با رشد و گسترش شبکه های اجتماعی مجازی. متأسفانه ، در رسانه های جمعی ، به ویژه تلویزیون ، معمولاً معمولاً كلیپ هایی از كلیپ ها پخش می شود كه شامل “ماجراجویان كامل” نمی شود ، اما افراد عادی از كودك یا پیر در زندگی روزمره و در موقعیت های مختلف بسیار بالا یا ضرب آور روی در و دیوار برای خنداندن مخاطب. در این تصاویر که معمولاً با یک کارتون همراه است ، افراد آسیب دیده به ویژه کودکان در حالی که سعی می کنند با دیدن آنها بیننده را شاد کنند اشک درد می ریزند!

اما این روزها برخی از کاربران شبکه های اجتماعی پا را فراتر گذاشته اند که من آن را “آزار و شرمساری شرم آور” می نامم. آنها از پخش کلیپ های معمول راضی نیستند و حتی برای جذب فالوور (لایک) و پسندیدن بیشتر تولید محتوا را شروع کرده اند. این به معنای کلیپ هایی است که با عناوینی مانند جوک های شهری ، جوک های خرابکارانه یا با نام دوربین مخفی ساخته می شوند و در برخی موارد “چالش” نامیده می شوند. این مثالها را در نظر بگیرید: یک نوجوان فندکی را نزدیک کف پدر خوابیده خود روشن می کند و با دیدن پدرش در وحشت و درماندگی می خندد. وقتی او می بیند که خنده درمانده او ، شخصی ناخواسته موهای بلند همسرش را کوتاه می کند و سپس با جیغ های او می خندد ، شخصی سوسمار را روی شانه های شخص دیگری می گذارد و سپس از وحشت می خندد ، کسی ناگهان ضبط صوت را به گوش او می زند. شخص دیگری که می خوابد ، بعد از دیدن وحشت خود روشن می شود و می خندد ، شخصی چراغ آسانسور را خاموش می کند و سپس ماسک ترسناکی را روی صورت او می گذارد و از ترساندن با او لذت می برد.

فراموش نکنیم که طرف دیگر این تصاویر مخاطبانی است که آنها دوست دارند. در طرف دیگر این نوع “آزار و شکنجه شرم آور” “لذت های شرم آور” نشسته است. مخاطبانی که اضطراب افراد را در تصاویر دنبال می کنند ، معتاد را همراهی می کند. بدون شک ، اگر مراقب نباشیم ، لذت آزار دیگران می تواند فرهنگی و عادی شود.

1 آسیب شادی

* عضو گروه جامعه شناسی ، دانشگاه گیلان