حاصل مطالعات استاد، آرزو ماند …

به گزارش یومیر ، دکتر سمیعی “علوم عمران” تا زمان دکترای خود در دانشگاه کارل فرانسه در اتریش. وی یکی از اولین اعضای هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و اولین اساتید دانشیار در دکتر بود. کاظم معتمدنژاد در دانشکده علوم ارتباطات؛ “فلسفه سیاسی ارتباطات” یکی از دوره های استاد سمیعی برای دانشجویان علوم ارتباطات و روابط بین الملل بود.

سمیعی به مدارس بحرانی خصوصاً مکتب فرانکفورت علاقه زیادی داشت و به دلیل تحصیل در آلمان یکی از نخبگان بود که در جنبش دانش آموزان آلمانی در سال 1968 شرکت کرد و حتی به همراه دانش آموزان آلمانی دستگیر شد.

وی یکی از استادان معدودی بود که در “تحلیل گفتمان” و “تحلیل گفتمان انتقادی” سرآمد بود و تأکید کرد که “تحلیل گفتمان انتقادی” یک رشته بین رشته ای است که به کارگیری زبان و سیاست می پردازد و ارتباطات را تشکیل می دهند. بهترین افراد برای مطالعه آیا کاربرد این علم است.

این استاد ارتباطات همچنین معتقد بود كه “زندگی باید روبرو شود ، یا مرگ در انتظار ماست”.

دکتر. سمیعی شبکه های اجتماعی امروز را برای حوزه علوم ارتباطات مفید دانست و همچنین معتقد بود “دنیای مجازی دنیای چهره ای به چهره نیست و ادراک در آن مورد غفلت قرار گرفته است.”

وی که از نزدیک با کاظم معتمدنژاد در بخش ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی همکاری داشت ، معتقد بود که “همه زمینه های علوم اجتماعی مدیون ارتباطات هستند”. سمیعی گفت: “ارتباطات به معنای واقعی برای همه شناخته نشده است.” “درک آن مهم است.”

او در سخنان خود همیشه در مورد ساعت ها مطالعه صحبت می کرد و سرگرمی او “مشتاق خواندن” بود.

وی همچنین به نتایج مطالعات خود امید داشت: “من می خواهم نتایج مطالعاتم را به پیشگام ارتباطات برسانم ، نه به سیاستمداران یا جامعه شناسان بلکه به متخصصان ارتباطات.”؛ با این وجود ، آنچه او او را “اشغال سقراطی” نامید ، مانع از نوشتن ایده های خود در طی سالهای تدریس ، تحقیق و بحث شد و نسخه های پراکنده وی هنوز در انتظار تمایل به جمع آوری ، تألیف و انتشار است. است.

و در مورد زندگی؛ وی گفت: “هرچه فرد غیر متعارف تر باشد ، زندگی وی بهتر خواهد بود.”

دکتر. علی سمیعی در دوم اردیبهشت در سال 1314 به دنیا آمد. وی در 15 ژوئیه 2009 درگذشت و در بخش 38 بهشت ​​زهرا تهران (60.24.38) به خاک سپرده شد.

بعد از دکتر درگذشت سمیعی به دکتر اشاره کرد “علی اکبر فرهنگی” به شعر رودکی در سوگواری از دوست دیرینه خود ، شهید بلخی.

کاروان با شهدا جلوی ما قدم می زدند و به آن فکر می کردند

شما دو چشم دارید ، یک بدن کوچک و تعداد کمی هزاران نفر دیگر

انتهای پیام