بازیگری برایم تمام نمی‌شود – یومیر

به گزارش یومیر ، این روزنامه انجمن وی نوشت: “نوشتن نه پوزش می طلبد و نه فرصتی.” هر بار که در گنج پیدا می شوند تا دوباره کشف شوند. گنجینه ای از شش دهه کار هنری و حضور در بیش از 170 نمایشنامه؛ شخصی که دکترای خود را دریافت کرده است. در هنر و صنایع دستی از سنگلاج توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ایران. ما در فیلم هایی چون “ستارخان” ، “تنگا” ، “تنگسیر” ، “ماسلاخ” ، “گوزن” ، “سناتور” ، “شکار” ، “مسافر” درباره یکی از پیشگامان تئاتر ، سینما و تلویزیون صحبت می کنیم. ، “رویداد روز”. ، “مصاف ری” ، “کشتن” و نمایش های تلویزیونی از جمله “انسان اول” ، “سربداران” ، “سایه همسایه” ، “امام علی (ع)” ، “قهرمانان نمی میرند” ، “استان عشق” و “ریحانه” این نقش داشته است. صحبت در مورد عنایت الله بخشی است. از حضور در گروه هنری ملی تا شرکت در بیش از 70 فیلم و صدها نمایش و 80 سریال ، ما بخشی از قدیمی ترین و پرکارترین بازیگران ایرانی شده ایم. این هنرمند که یکی از بازیگران مشهور است ، در تاریخ سینمای ایران نقشی ضد قهرمانانه ایفا می کند که به نقش های خاکستری و مثبت روی آورده است. علی رغم چهره خاکستری اش و نقاشی های خاکستری بسیار ، وی مردی مهربان است و دیدگاه متفاوتی از نقش منفی دارد و می گوید: همچنین سعی کنید در نقش های منفی خوب باشید. “این یک منفی آرام است که می تواند دوست داشتنی تر از شخصیت اصلی باشد.”

آنچه می خوانید نتیجه گفتگو با این هنرمند است.

شما یکی از هنرمندان برجسته تئاتر ، سینما و تلویزیون هستید که سالها در این زمینه کار کرده اید. آیا پیشگام بوده اید که مسئولیت های خود را سنگین تر کرده اید؟

من خدا را شکر می کنم که به من امکان حضور در سینما و تئاتر و خدمت به مردم کشورم را داده است. افرادی که شایسته احترام هستند. واضح است که بعد از ده ها سال خدمت به مردم در این زمینه ، باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرید ، و آنچه از این دره مهمتر است. نمایشنامه نوعی فعالیت اجتماعی است که خروجی آن در مقابل توده مردم است. افرادی که وقتی شما را در خیابان می بینند از شما انتقاد می کنند و صادقانه به شما می گویند بهتر است اگر در یک نقش خصوصی کار نکردید و آنها حتی اگر حتی به آنها می گفتید پول می گیرید خوشحال نمی شوند. راه این قطعاً مسئولیت ما است و ما باید به مردم پاسخ دهیم.

چرا با این سابقه درخشان و شغل های زیادی که داشتید ، چرا مدت هاست که بیکار هستید؟ کارتهای ارائه شده را دوست ندارید یا رسانه خاصی دارید؟

بازیگری برای من غیرممکن است. مثل روز اول و اولین شلیک که مقابل دوربین گرفتم ، در این سن همان شور و شوق ، استرس و هیجان را دارم. برای من ، عمل و رفتن جلوی دوربین هرگز پیر نمی شود. از نظر کار و بیکاری باید خدمات خود را به شما ارائه دهم. در نوروز 98 سریال “در چهارراه” را داشتم که از تلویزیون Do Sima پخش شد و بعد از آن پیشنهاد مناسبی نداشتم. در عین حال ، شیوع این بیماری در این دوره بی اثر نبوده است.

تفاوت بین فضای بازیگری فعلی برای شما به عنوان یک جانباز و گذشته چیست؟ از این وضعیت راضی هستید؟

یادم است که به عنوان یک نمایشنامه‌نویس به عنوان نوجوان به نام آلوناک کار کردم. من قرار بود در این نمایش نقش درویشی را بازی کنم. من برای این نقش ، درویشی را جستجو کردم که تقریباً نه ماه می توانستم ببینم که این افراد چگونه می روند ، چگونه صحبت می کنند و عقایدشان چیست. فکر نمی کنم نسل امروز بازیگران با این کار خسته شوند. امروز بیش از هر چیز ، شهرت را در بیشتر جوانان می بینم. البته منظور من از همه بازیگران این نسل نیست و استثنائاتی هم وجود دارد. برای منصفانه بودن ، بازیگری که تئاتر و بازیگری در آن تئاتر و سینما مقدس است ، تمام وجود او هر زمان که بخواهد روی صحنه می لرزد.

در چند ماه گذشته ، از آنجا که شیوع تاج ویروس محدودیت های بی سابقه ای در جامعه ایجاد کرده و بسیاری از فعالیت های فرهنگی و هنری بسته شده است ، بسیاری از هنرمندان رنج کشیده اند. از آنجایی که شما عضو هیئت مدیره انجمن بازیگران سینما و تلویزیون هستید ، فکر می کنید بسته شدن پروژه های سینما و تلویزیون به این کلاس چه خواهد کرد؟

آرزوی اول سلامتی بازیگران است. امیدوارم که هیچ یک از افراد کشور من و به خصوص دوستان بازیگر عزیزم هرگز بیمار نشوند. پس از شیوع Corona ، بیشتر بازیگران شغل خود را از دست داده اند. من می خواهم که آنها همه سال مشغول کار باشند. امیدوارم هرچه سریعتر این بیماری از بین برود و این بازیگران بتوانند جلوی دوربین راه بروند. گذشته از مسئله معیشت ، زندگی یک بازیگر است و مطمئن باشید که همه بازیگران از این استراحت سه ماهه بسیار ناراحت هستند.

به نظر شما حداقل برای هنرمندان می تواند راهی برای خروج از این بحران باشد؟ آیا نمایش آنلاین فیلم ها ، اتومبیل های سینما ، پخش از شبکه های سینمای خانگی و غیره می تواند به صنعت فیلم سازی ایران کمک کند؟

این باید توسط مقامات کنترل شود. مثل هر کار دیگری است. در این شرایط همه مشاغل متحمل شده اند. اخیراً فهمیدم که چندین فیلم از جمله آقای «خروج» حاتمی کیا ، به صورت آنلاین منتشر شده است. نمی دانم این یک تجربه موفق بوده است یا نه. امیدوارم موفقیت آمیز باشد مهمترین قانون برای موفقیت آثار هنری ، حمایت از حقوق هنرمند است. متأسفانه ، امروز می بینیم که آثار هنرمندان به صورت رایگان در دسترس است و هنرمندان ، به ویژه خوانندگان و آهنگسازان ، به اندازه کافی برای ارائه آلبوم های موسیقی انگیزه ندارند و تمایل به اجرای زنده دارند. تأکید می کنم که مسئولان باید در نظر داشته باشند که از حقوق مادی و معنوی این هنرمند حمایت کنند.

به دلیل شکوه و عظمت چهره شما ، بیشتر شخصیت هایی که بازی کرده اید خاکستری بوده اند و برخلاف شخصیت دوستانه شما شخصیت های ضد قهرمان و بعضاً منفی بازی کرده اید؟ آیا این کار سختی نیست؟

روحیه لطیفی دارم. عاشق کبوترهای سفید ، اسب های خوب و طبیعت بکر هستم. بگذارید اینگونه بگویم ، بنابراین خوانندگان بهتر می فهمند. اگر سیم مثبت از سیم برق با سیم منفی در تماس نباشد هرگز نور مثبت روشن نمی شود. یک درام نیز وقتی منفی شدیدی پذیرفته می شود. این کار مناسبی است که باید انجام شود و باید به همین جا ختم شود. اگر بازیگری نتواند منفی باشد ، مطمئناً بازیگری نیست ، و من به تمام بازیگران جوان پیشنهاد می کنم که درباره شخصیت اصلی فکر نکنند. به شهرت فکر نکنید و سعی کنید منفی خوبی باشید. منفی آرام که می تواند دوست داشتنی تر از شخصیت اصلی باشد. توصیه من به جوانان این است که بزرگان را نیز ادامه دهید. امیدوارم که آنها برای نمایش ها ، مطالعات و تمرینات کار کنند زیرا این تنها راه درست است. عمل بسیار است و به رنج نیاز دارد.

به نظر شما ماندگارترین و دوست داشتنی ترین نقشی که تاکنون بازی کرده اید چیست؟

چند نقش را دوست داشتم. من در فیلم تانگا به کارگردانی امیر نادری نقشی داشتم ، دیگری نقش یک افسر امنیتی ساکت در فیلم شکار به کارگردانی مجید جوانمرد و یک نقش کوتاه در فیلم مسافر ساخته شده بهرام بیضایی بود. البته چندین کارت مختلف وجود دارد که می توانم به این لیست اضافه کنم و همه آنها را دوست دارم. از مردم باید نظرشان را جویا شوید ، اما احساس می کنم نقش امیرزا در سریال Shadow of the همسایه و پهلوان قلیچ در سریال پهلوان نخواهد مرد. آنقدر که سالهاست که مرا در خیابان امیرزا صدا می کنند.

بعد از دهها سال فعالیت هنری بیشترین سرمایه زندگی شما چیست؟

برای یک بازیگر هیچ چیز با ارزش تر از دوست داشتن کارهای او نیست. به راستی ، مهربانی و عشق انسانی سرمایه بسیار خوبی در زندگی من است.

همسر شما خانم سیمین بازرجانی نویسنده و تا حدی همکار شماست. چقدر آنها در مورد انتخاب کارت ها و بازی ها به شما ایده و نظر می دهند؟

بدون کوچکترین مقدمه ، سیمین مهمترین نقش را در زندگی هنری من داشته است. کار هنری زندگی بی قید و شرط و قانونی است و زندگی با این غیرقانونی دشوار است اما همسر من در برابر مشکلات توانایی مقاومت نکرد؛ مشکلاتی که جامعه سینما از آن آگاه است.

بچه ها چطور؟ آیا در هنر دنبال می شوید؟

من دو پسر دارم ، ابراز و آرش که خوشبختانه هیچ بازیگری نکردم. البته آرش به موسیقی بسیار علاقه دارد.

الان در حال انجام چه کاری هستید؟

وسایل شخصی. من در حال حاضر روی یک پروژه کار نمی کنم.

آیا شما غیر از بازیگری و کارگردانی تئاتر کار دیگری دارید؟

نه ، مدتی سرویس تاکسی داشتم که مدیریت کردم و تغییر دادم.

این روزها در مورد تفریح ​​خود برای ما بگویید. بدون شک شما نیز خواننده هستید؛ کدام کتاب ها را بیشتر می خوانید؟

در روزهایی که گذشت ، همه ما توسط ویروس قرنطینه شده بود. مثل هر کس دیگری ، من در خانه در قرنطینه بودم. به همین مناسبت ، فیلم های خوبی را تماشا می کنم و اغلب کتاب هایی با مضامین تاریخی و کتاب های شعر را دوست دارم و می خوانم.

اخرین حرف

و حرف آخر این است که من این روزها به کارکنان پزشکی کشورمان که با بیمارستان ها در بیمارستان ها می جنگند تعظیم می کنم و دست یک دست آنها را می بوسم. برخی از آنها جان خود را از دست دادند تا ما را زنده کنند. مردم ایران هرگز ایثار خود را فراموش نخواهند کرد.

***

عنایت الله بخشی ، در 28 آوریل 1954 در شهر طالقان بدنیا آمد. وی یاد گرفت که در دوران نوجوانی تحت حمایت حمید سمندریان فعالیت کند و فعالیت بازیگری خود را از سال 1338 به عنوان حرفه ای در گروه هنر ملی با دعوت و نظارت عباس جوانمرد آغاز کرد. وی سپس علاوه بر کارهای هنری ، به تدریس الکترونیک و انگلیسی به نیروی هوایی پیوست. بخشی پس از 10 سال خدمت در نیروی هوایی ، بخشی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و بیشتر به بازیگری در بخش تئاتر متمرکز شد. او در کنار کار تئاتر ، در شش دهه فعالیت خود در فیلم ها و کارهای تلویزیونی متعددی ظاهر شده است. بخش قابل توجهی از آثار فیلم او مربوط به دهه 60 فیلم ایرانی و اوایل دهه 70 است. وی همچنین از سال 2009 به مدت 3 سال عضو هیئت مدیره انجمن بازیگران فیلم و تلویزیون ایران بوده است. بازی در فیلم “افتخار خانواده فاضل” یکی از تجربیات جدید وی در شبکه تئاتر خانگی است.

نشان نیمه قرن سنگلاج فعالیت هنری

به تازگی و در پنجاهمین سالگرد ساخت تئاتر سنگلاج ، بنایباشی به همراه علی نصیریان ، محمد علی کشاورز و اکبر زنجان پور پس از نیم قرن فعالیت در زمینه تئاتر ، جایزه اول این تئاتر را دریافت کردند. عنایت بخشی که در بازی پهلوان اکبر در سال 1944 نقش عباس جوانمرد را بازی کرد و در تئاتر سنگلج ظاهر شد ، پس از گذشت بیش از نیم قرن دوباره خواندن بخش هایی از این نمایش ، دوباره در صحنه تئاتر سنگلج ایستاد. او آن روز ، 54 سال بعد ، راضی بود و بسیاری از دیالوگ های نمایشنامه را از یاد می برد. بخشی از این جایزه می گوید: “این افتخار بزرگی بود.” شخصیتی که خاطرات شیرین بسیاری را برای من زنده کرد. قطعاتی که در سنگلج روی آنها کار کرده ام ، هر یک جنبه ای از زندگی من بوده است. نمایشنامه های بهرام بیضایی از جمله “پهلوان اکبر می میرد” ، “غروب آفتاب در یک سرزمین عجیب” ، “داستان ماه پنهان” ، “عروسک” ، “میراث و ضیافت”؛ “شهر طلایی” ساخته مجید جوانمرد از نخستین آثاری بود که همه ما در سنگلج اجرا کردیم و چه اثری ارزشمند و به یاد ماندنی بود. “یاد آوردن!” نمایش های دیگر او شامل “مردگان و مردگان” است که توسط ژان پل سارتر و به کارگردانی حمید سمندریان ، “میراث و ضیافت” و “سلطان مار” به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی و “مجمع قاتل” به کارگردانی داوود میرباقری ساخته شده است. . »

انتهای پیام