چرا سناریوی لیبی در ایران کار نمی کند؟

به گفته یومیر نخست وزیر رژیم صهیونیستی در دیدار با رئیس جمهور آمریكا روز دوشنبه گفت كه سناریوی اجرا شده در لیبی الگوی مطلوبی برای ایران است. موضوعی که پنج سال پیش از وقایع ناشی می شود و گاهی اوقات در ادبیات سیاسی و رسانه ای ایران لیبرال خوانده می شود. با توجه به اینکه ادعای لیبی ایران در بین مخالفان دیپلماسی بسیار محبوب است لازم به ذکر است که دو کشور در این منطقه بسیار متفاوت هستند.

لیبی به طور داوطلبانه برنامه هسته ای خود را در سال 2008 بسته و بخشی از ظرفیت موشکی خود را در اختیار غرب قرار داده است. آنچه پسر جورج دبلیو بوش رئیس جمهور وقت آمریكا مشتاق بود از ایران و كره شمالی انجام دهد اما هر دو كشور مخالف بودند. از آنجا که کاری که او در سال 2 لیبی انجام داد با معیارهای ایدئولوژیک برای دیکتاتور معما قذافی لیبی که هیچ ارتباطی با عقلانیت سیاسی نداشت. از آنجا که او ناگهان تصمیم گرفت با همان رفتار عجیب و غریب خود در تاریخ انجام دهد و تنها پنج سال بعد اگرچه می توانست شورشیان لیبی را شکست دهد اما وی توانایی مقابله با نیروهای ناتو را که به کشورش حمله کردند نداشت.

خلاصه وضعیت لیبی

اتفاقی که در سال 2 لیبی افتاد رسماً خلع سلاح لیبی نامیده می شود. در این مرحله سرانجام معما قذافی فشار احزاب غربی را برای تحویل سلاح های برنامه موشکی و هسته ای خود پذیرفت. قذافی در زمان سلطنت خود تا هزاره اولیه با غرب و ایالات متحده ارتباط داشت. قذافی پس از حملات 11 سپتامبر در سال 9 در سال 9 به منظور بهبود ارتباطات خود با ایالات متحده حرکت کرد. هدف او بلند کردن تحریم ها بود. آنها سرانجام به یک قرار ملاقات رسیدند و معما قذافی اعلام کرد که داوطلبانه برنامه کشتار جمعی خود را رها می کند.

برنامه هسته ای لیبی یکسان بود. در سال 9 هنگامی که اعلام شد لیبی برنامه های خود را می بندد اعلام شد که این برنامه یک دهه است و البرادی در آن زمان اعلام کرد که لیبی بین دو تا سه سال از ساختمان یک بمب هسته ای فاصله دارد. آنها از این برنامه با استفاده از ظرفیت بازار سیاه استفاده کردند و هیچ دانش در لیبی قرار نداشت. بنابراین به راحتی ناپدید شد. علاوه بر این قذافی حداقل همانطور که در تاریخ نوشته شده است اعتماد به نفس زیادی نشان داد.

تفاوت ایران با لیبی

آگاهی از ساخت سلاح و همچنین دانش مورد استفاده در صنعت هسته ای طی پنج دهه گذشته در ایران واقع و بازتولید شده است. لیبی کشوری بود که در دهه 1980 چند موشک اسکاد را به ایران داد اما پس از آن تحت فشار شوروی آن را لغو کرد. نحوه کسب ایران دانش هسته ای تقریباً شبیه به لیبی است. اما ایران همچنین در دهه 1980 کار علوم هسته ای را گسترش داد. در پایان امروز علم در ایران وجود دارد و فقط به تئوری تکیه نمی کند. این عملیاتی است. اگر همه روسای جمهور ایالات متحده درگیر در برنامه هسته ای ایران همه پیچ و تاب های تاسیسات هسته ای و موشکی بودند این علم را نمی توان حذف کرد. بر خلاف لیبی ایران از کشتار جمعی مانند بمب های شیمیایی استفاده نمی کند.

از طرف دیگر ایران توانایی دفاع از خود را در برابر حرکات نظامی و همچنین توانایی حمله دارد. خطوط قرمز کشور در سیاست خارجی نیز مشخص است. بنابراین ایران برای پذیرش این قرارداد ارسال به لیبی شباهت ندارد.

پایان پیام