چرا آمریکا ما را به توسعه نمی رساند؟

به گفته یومیر محسن سلگی در یادداشتی در این مکان نوشت: در طول جنگ ویتنام نگرانی های آمریکایی در مورد آسیای شرقی در حالی که دولت از ایران تسکین یافته و به دلیل غنی نفت و برخی اصلاحات خاک به اتحاد جماهیر شوروی پیوسته است. براساس این واقعیت برخی معتقدند اگر ایران نفتی نداشته باشد ایالات متحده روی توسعه خود کار می کرد و ایران را به عنوان کره جنوبی به توسعه نزدیک می کرد. بله ایالات متحده به دلیل الحاق کره جنوبی به اردوگاه کمونیستی به سمت توسعه حرکت کرده است. اما اگر هنوز در حال کار بود اکنون که هیچ خبری در مورد اتحاد جماهیر شوروی وجود ندارد ایالات متحده کمتر انگیزه ای برای توسعه ایران داشت. با این حال هرگز برنامه جدی برای توسعه ایران نداشته است. همانطور که در دوره پهلوی مخالف قدرت پادشاه بود. علت اساسی این مخالفت اصل برتری کیفی اسرائیل بود. مهمترین چیزی که می گوید هیچ کشوری در منطقه نباید بهتر از اسرائیل باشد. قابل توجه است که اسرائیل مخالف برنامه هسته ای شاه بود.

در مورد این ملاحظات این ساده لوحانه است اگر برخی معتقدند اگر دولت دیگری در ایران وجود داشته باشد آمریکایی ها ما را توسعه می دهند. مصر و سایر کشورها این واقعیت را تجربه می کنند.

البته وابستگی به ایالات متحده برای کره جنوبی به دست آورد و همانطور که اشاره شد بنیاد کمک کره جنوبی برای جلوگیری از پیوستن به کمونیسم و ​​تکرار الگوی کره شمالی است.
کمک آمریکا به تایوان عمدتاً محدود کردن چین و نگه داشتن مجلات Damocle در این کشور است.

حال ما باید بپرسیم که آیا جمهوری اسلامی امروز ایران از ایالات متحده چه بهره خواهد برد؟ از قضا سود فعلی جمهوری اسلامی بیش از تهدیدهای مداوم برخی از رهبران ساده لوح در منطقه است. به خصوص اگر این امر بر اساس عادی سازی روابط با روسیه باشد ایالات متحده برای عدم حضور گفتمان و دخالت ترس های دشمن به غیر دولتی نیاز دارد و سپس عملکرد جمهوری اسلامی ایران برای او ضروری تر خواهد بود!

علاوه بر این ایالات متحده قادر به حذف جمهوری اسلامی چه از نظر نظامی و چه از نظر سیاسی امکان پذیر نیست. این چیزی است که به یک یادداشت مستقل نیاز دارد.

*بازتولید سایر محتوای رسانه ای در ISNA تأیید محتوای آن نیست و فقط برای توجه مخاطب است.

پایان پیام