آنها حتی در این باره شوخی کرده و مرتکب این جنایت را محکوم کرده و از او خواسته اند که استعفا دهد یا وی را از کشور اخراج کند و بعید نیست که برخی از افراد حکم سنگین تری برای وی صادر کنند! البته مجلس یا قوه قضائیه باید در اسرع وقت در این مورد مداخله کرده و به نحو احسن درباره آن تصمیم گیری کنند تا هیچ حقی نقض نشود و اذهان مردم را از این موضوع آگاه سازند.
البته باید نحوه وقوع حادثه را در نظر گرفت و با هرکسی که آن را نقض کند باید رفتار شود. هم مجلس و هم نیروی انتظامی مورد احترام ما هستند و هر دو باید وظایف خود را به خوبی انجام دهند. اگر هر یک از این دو نهاد به هر طریقی بی مورد پیروز شوند ، زیان های سنگینی به همراه خواهد داشت.
بدون شک ، مردم می توانند اشتباه کنند. هرکسی میتونه اشتباه کنه؛ باید دید این اشتباه عمدی بوده است یا از روی ضرورت و فوریت ، و در هر صورت پذیرش گناه و عذرخواهی در کوتاه مدت مهم است که باید سریع انجام شود.
از آنجا که جامعه به دلیل کمبودهای مختلف امور اجرایی و اجرایی ملتهب است ، مسئولان هر گروه نباید کاری کنند که دیگر مردم را تحت تأثیر قرار دهند.
وقتی صحبت از رسانه های خارجی می شود سیاسی تر می شود. من می گویم چون وقتی می بینیم ایالات متحده تمام رسانه های اجتماعی را برای ترامپ (رئیس جمهور فعلی) به نفع خودشان در حوادث اخیر تعطیل می کند ، آنها سعی می کنند حوادث خود را سانسور کنند. گرچه برای سایر کشورها بود ، اما هر رویداد کوچکی بزرگ می شد گویی که در هیچ کجای دنیا سابقه نداشته است ، چرا ما باید بی خیال شویم و افراد را در معرض بیگانگان قرار دهیم و در این زمینه با آنها فعالانه شرکت کنیم ،
همچنین نباید در اشتباهات او اغراق کنیم زیرا هیچ کس با ما شخصی نیست و تعصب ندارد. در مثال های قبلی باید نحوه رسیدگی به آنها نیز بررسی شود. رهنمودهای قرآن بزرگترین درس برای ماست: “صالحترین تقوای به تقریب است.” (یعنی دشمنی با کسی نباید شما را از مسیر عدالت منحرف کند. عدالتی را که به تقوا نزدیکتر است عمل کنید).
آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که اگر هر یک از وزرا ، وکلا ، نیروهای نظامی و انتظامی در طول مأموریت خود تخلف کنند ، ممکن است سازمان مورد نظر درگیر شود ، اما اگر آنها در زندگی شخصی خود تخلف کنند ، نمی توان از سازمان آنها س questionال کرد. اگر آنها در زندگی خانوادگی اشتباه می کنند ، نباید به سازمان آنها حمله شود ، یا اگر آنها در محله محل زندگی خود با شخصی درگیر می شوند ، این تقصیر سازمان نیست. اگرچه آنها از موقعیت خود در این موارد بهره مند می شوند ، اما این هنوز یک مسئله شخصی است و به آنها برمی گردد و باید مواخذه شوند.
از همه مهمتر ، استفاده سیاسی از این رویداد شخصی صحیح نیست و از این پس با توجه به انتخابات پیش رو می تواند تکرار شود. در هر صورت ، اتفاقی افتاده است ، ما نباید آن را سیاسی کنیم و به همه عناصر بد سیاسی بگوییم که چرا چنین نماینده ای وارد مجلس شده است. اگر بعضی از افراد بنا به دلایلی با مجلس مشكل داشته باشند ، مسئله دیگری است. باید اظهار داشت که اگر چنین مجلسی با اکثریت قابل توجه آرا انتخاب شود ، آیا امکان وقوع چنین اتفاقی وجود ندارد؟ آیا این اعتراضات در این مورد هم بود؟
وقتی پرونده ای مطرح می شود ، تعاملات نیز وجود دارد. در اینجا نباید با احساسات برخورد کرد و باید منتظر ارزیابی صحیح بود. باید دید چه کسی شروع کرد و چه کسی ادامه داد. بله ، در این مورد خاص ، نماینده یا راننده خود تصمیم می گیرد که از خط خاص عبور کند به یک دلیل خاص. خوب ، در نگاه اول ، این یک کار اشتباه است ، اما نحوه برخورد با پلیس نیز درگیر است و احکامی که رد و بدل می شوند و باعث درگیری بیشتر می شوند نیز باید مورد توجه قرار گیرند. ما نباید قصد ضرب و شتم نماینده خدمت وظیفه را در صورتی که حرف زشتی زده است نادیده بگیریم یا توجیه کنیم. انتظار می رود با احترام و احترام از نیروهای اجرای قانون تصمیم گیری شود.
اگر انتظار داریم نماینده تصمیم دیگری بگیرد ، باید انتظار داشته باشیم كه نیروی انتظامی رفتار بهتری داشته باشد. به عنوان مثال ، اجازه خروج به وی داده شد اما شماره اتومبیل وی را بردند و به مجلس ارائه دادند. فرض کنید یک نماینده صبح در ملا public عام حاضر می شود و بنا به دلایلی مجلس منتظر کسی است ، در صورت تعلیق ، خسارتی به حومه وارد نخواهد شد؟ شاید بگویید که باید سریعتر حرکت می کردید ، که درست است ، اما با این وضعیت ترافیک و حجم و هجوم اتومبیل ها ، آیا چیزی قابل پیش بینی است؟ البته این نباید قاعده باشد ، اما نباید موارد استثنا را نادیده گرفت.
در اینجا ، هم پارلمان و هم پلیس باید کارمندان خود را توجیه کنند یا محتوای آموزش خود را مرور کنند تا ببینند در این زمینه کمبودی وجود داشته است تا همه بتوانند وظایف خود را انجام دهند. آیا هم سازمان های پارلمانی و هم پلیس و نیروهای تحت امر آنها وظایف خود را انجام داده اند؟
شهود در این مورد قابل توجه است. اما ممکن است هر شاهد بخشی از ماجرا را دیده باشد. مثلاً شخص می بیند که کف زدن (که کیفیت آن باید در نظر گرفته شود) به گونه ای پخش شده باشد که او از آنچه قبلاً اتفاق افتاده آگاهی نداشته باشد. شخصی حرف بدی در گوش دیگران گفت اما او فریاد زد و توهین کرد. همه دیدند که او دارد فحش می دهد ، اما حرف اول را در گوش او نشنیدند. بنابراین احساساتی نباشید و منتظر یک محاکمه عادلانه باشید. این حادثه جنبه مثبتی نیز داشت و آن این است که مردم و حتی سازمانهای مسئول به سرعت واکنش نشان دادند و قول پیگیری دادند و این یک نکته مثبت است.