لذت هایی که اینستاگرام از ما گرفت

به گزارش یومیر به نقل از ایسکانیوز در قدیم که اینستاگرام وجود نداشت که بتوانیم همه چیز را در لحظه به اشتراک بگذاریم مردم برای استفاده از طبیعت تجربه های جدید و خلق خاطره به سفر می رفتند.

با آمدن پاییز بیشتر رفتیم تا جایی که زیر شاخ و برگ درختان تا باران ملایم عکس بگیریم و از دیدن برگ های زرد و نارنجی لذت بردیم.

اگر به کافه یا رستوران می رفتیم از خوردن و گذراندن وقت با هم لذت می بردیم.

ما لباس جدید نمی خریم تا عکس های زیباتری برای به اشتراک گذاشتن داشته باشیم. جمع های دوستانه خنده های واقعی داشت نه لبخندهای مصنوعی جلوی دوربین که بارها و بارها تکرار می کنیم تا بالاخره یک پست اینستاگرامی با لایک های بیشتر داشته باشیم.

از روزی که صاحب رسانه شخصی شدیم توانستیم لحظات خوب زندگی خود را به اشتراک بگذاریم و در لحظات خوب زندگی دیگران قدم بزنیم آن لحظات مثل قبل خوشایند نیست و به عکاسی فیلمبرداری و اشتراک گذاری فکر می کنیم. لحظاتی قبل از هر چیز دیگری

رقابت عجیبی که امروزه در فضای اینستاگرام برای به اشتراک گذاشتن هر چه بیشتر زندگی شکل گرفته است شرایطی را به وجود آورده است که افراد برای جلب رضایت بیشتر مدام در تلاش هستند تا بهترین نسخه از خود را نشان دهند.

ایجاد فرصتی برای کسب درآمد به افزایش این رقابت در بین انسان ها دامن زده است اما آیا این رقابت می تواند سلامت روان ما را به خطر بیندازد؟

بهناز کرمی روانشناس و استاد دانشگاه در گفت و گو با ایسکانیوز گفت: از گذشته گرایش مردم به ثبت لحظات خوب زندگی بوده است؛ این کار را در دوره ای با نقاشی و در حال حاضر با استفاده از عکس و فیلم انجام می دهند و به همین دلیل طبیعت نیز این مشکل چیز بدی نیست اما امروزه در دسترس بودن ابزارهای مختلف باعث شده است که برخی افراد به ثبت لحظات و اشتراک گذاری آن ها بپردازند.

وی با بیان اینکه افراط در نمایش لحظه ها بیماری عصر حاضر است افزود: هر چه از تعادل خارج شود و منجر به ناهنجاری اجتماعی شود به بیماری تبدیل می شود. امروز شرایط طوری شده است که گویی مردم در حال رقابت برای تقسیم هر چه بیشتر زندگی خود هستند. سرمایه داران بزرگ در این زمینه هر روز ابزارهای بیشتری را برای کسب سود بیشتر در اختیار مردم قرار می دهند.

کرمی تصریح کرد: گاهی افراد برای شناخت ذهنیت دیگران این کار را انجام می دهند زیرا با اشتراک گذاری تصاویر و فیلم ها به دیگران اجازه می دهیم نظر خود را بیان کنند البته این افراد بیشتر به دنبال تایید دیگران هستند و ضعیف هستند. اعتماد به نفس

وی ادامه داد: یکی از پیامدهای روانی زندگی در این سبک ابتلا به اختلال شخصیت نمایشی است. چنین افرادی زندگی را به عنوان یک تئاتر می بینند و سعی می کنند خود را به بهترین شکل به دیگران نشان دهند.

این روانشناس تصریح کرد: یکی دیگر از پیامدهای روانی ابتلا به اختلال خودشیفتگی است. این افراد نیاز به تایید دیگران دارند و معمولا از کمبودهای عاطفی رنج می برند. افرادی که دائماً خود را در معرض دید قرار می دهند قطعاً از این اختلال رنج خواهند برد.

وی افزود: چنین افرادی نمایش را به هر ارزش اخلاقی ترجیح می دهند و از زندگی واقعی فرار می کنند. این افراد به طور مصنوعی خوشحال هستند و می خواهند دیگران باور کنند که لحظات خوشی را سپری می کنند.

کرمی تصریح کرد: دانمارک اخیرا مطالعه ای در این زمینه انجام داد و نتایج تحقیقات نشان داد افرادی که کمتر در شبکه های اجتماعی حضور دارند و زندگی خود را به اشتراک می گذارند زندگی شادتر و آرام تری دارند.

وی ادامه داد: علاوه بر این بیشتر افراد به دلیل اینکه نیازشان به ارتباط با دیگران به خوبی برآورده نمی شود به سمت افراط در نمایش زندگی خود می روند و سعی می کنند از این طریق نیاز خود را برآورده کنند.

این روانشناس با بیان اینکه اختلال کمال گرایی افراطی یکی از پیامدهای فعالیت بیش از حد در شبکه های اجتماعی است گفت: در این شرایط فرد از هیچ شرایطی راضی نیست و در لحظه نمی تواند از زندگی لذت ببرد. عزت نفس این افراد به شدت پایین است زیرا نگران هستند که به اندازه کافی خوب نباشند.

وی ادامه داد: ریشه همه این اختلالات از اضطراب ناشی می شود و افرادی که مدام خود را در معرض دیگران قرار می دهند دچار استرس تایید شدن می شوند.

کرمی تصریح کرد: حضور بیش از حد در این فضا باعث می شود که افراد دائماً زندگی خود را با دیگران مقایسه کنند و به تدریج از شخصیت واقعی خود فاصله گرفته و برای پیروزی در این رقابت تلاش کنند. تنهایی و افسردگی یکی از پیامدهای روانی این مشکل است زیرا آرامش خود را از دست می دهند.

* بازنشر مطالب سایر رسانه ها در یومیر به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان است.

انتهای پیام