سفر در تاریخ؛ اصفهان از نگاه یک ژاپنی در ۹۰ سال قبل

به گفته یومیر این انتخاب نوشت: سفر کازما وزیر ژاپن ژاپن در ایران است. ایران از 1 تا 2 سال ادامه دارد. این کتاب توسط دکتر هاشم رجاب زاده منتشر شده است که توسط انجمن آثار فرهنگی و آثار در سال 2 منتشر شده است.

تقویم ایران مبتنی بر سال خورشید است و سال با ماهیت بهار آغاز می شود و با زمستان به پایان می رسد. در این مدت تعدادی از سردرگمی ها در فصول موجود در سایر کشورها هرگز سال جدید ایران را در ماه مارس آغاز نمی کند.

اشفاهان

در بین ایرانیان یک کلمه در زبانها وجود دارد که می گوید اصفهان نیمی از جهان است. پرتوی فرهنگ پر زرق و برق و باشکوه عصر طلایی صفوید هنوز در اینجا است. شهر Zayandehood شمالی سقوط کرده و یک شهر بزرگ با جمعیت 300000 نفر است. پایتخت فعلی ایران تهران نه ساختار آسیایی دارد و نه ترکیب اروپایی و خلاقیت هنر و معماری نیست. از آنجا که جینسا بازسازی شده ژاپنی ها رنگ آمریکایی و سمبل تهران نیست نماد تهران سه چهارم روسی است اما اصفهان ایران اصلی است. هیچ بازدید از این شهر از آن پشیمان نیست و او نمی گوید کاش این وظیفه امروزی را بر عهده داشت.

چاردین سایه معروف به سفر ایران در اصفهان نوشت که این شهر دارای یک میلیون صد و شصت مسجد 40 مدرسه بزرگ یک و هشتصد کاروانیایی و دویست و هفتاد حمام است. از این عظمت و امکانات می توان دید که ورسای در همان زمان جهان در غرب و اصفهان در شرق بود.

مرکز اصفهان میدان شاه جهان است. طول 500 متر طول و صد و شصت متر عرض دارد و در چهار مساجد و ایوان آن آسمان را به آسمان منتقل کرده است. این میدان یک میدان قدیمی از بازی های گیت مرمر بود. امروز منطقه مزارع چوگان که دویست و هفتاد و هفت متری هستند به نیمی از منطقه نمی رسد. در این زمینه جایی که ما مطمئن هستیم که پادشاه عباس بزرگ تصویر بزرگ در اواخر قرن شانزدهم – مانند مهره های شطرنج و تمام روز او را از تماشای بازی چوگان لذت می برد.

آثار مختلف معماری در اصفهان در نیمه دوم قرن هجدهم (قرن ششم AH) با حمله به افغان ها به شدت آسیب دیده یا از بین رفت. اما بسیاری از عمارتهایی که عظمت قدیمی را ایجاد می کنند هنوز هم باشکوه ترین این ساختمانها هستند مسجد پادشاه بلند کاپو و چهل ستون هستند.

مسجد پادشاه

مسجد شاهرف مشرف به میدان ناغش جهان نمونه ای زیبا و باشکوه از آثار و بناهای معماری ایرانی است. در سفر من از مسجد شاه به لطف آقای بحرامی فرماندار اصفهان توسط این مسجد اداره می شد.

اندکی پس از آنکه آقای بحرامی وزیر تهران شد من شنیدم که من اولین وزیر غیر مسلمان هستم که وارد مسجد شدم. اگرچه من خودم را به عنوان ایرانیان به عنوان آسیایی می شناختم و بدون شک در مسجد به مزرعه آمدم اما زیر ظاهر شدید و متعصب قاریان ها و نمازگزاران که در کنار درب و راهرو نشسته بودند به پشتم آمدم.

بورژوازی سبز آبی و زرد در بالای سر در ورودی مسجد Mogharnas یک خط تزئینی بوده است. این یک نقطه چشم و راحت در دو مناره باریک و بلند در ضلع جنوبی مسجد بسته بندی شده در اطراف ستون ها است که دارای ویژگی کتبی از دروازه ورودی و راهرو است. بیش از پایه ها و در فنجان گراوی مسجد چراغ هایی با طراحی کندو قرار دارند و با کاشی های مینای درخشان که در حاشیه پایین گنبد قرآن کریم تعبیه شده اند ترکیب شده اند.

پس از عبور از ورودی به مسجد و زیر سر مغورناس به ایوان می رسیم که آب خنک پر از آب از آب مسجد است. از اینجا ما به حیاط مسجد می رویم. کف موجود در حیاط فرش شده و یک حوضچه بزرگ برای آبشویی در وسط حیاط با ایوان کوچک با ایوان کوچک در هر طاق در پشت این ایوان ها. قوس های کاشی انجام می شود. ایوان شمالی سر سر در مغارناس و ورودی مسجد است.

سقف بستر اصلی یک سقف گنبدی و کروی است که در همه جای آن در اصفهان دیده می شود و پوشش بیرونی این گنبد گنبد (گنبد گنبد) است. گنبد بیرونی از نظر هنری با کاشی هایی با پس زمینه آبی آسمانی و نقش اسلامی در رنگهای آبی و سبز تند پوشیده شده است. در بستر بزرگ مسجد محراب در دیوار واقع شده است که کابا در آن قرار دارد که مسلمانان در آن ایستاده اند.

در هر مسجد یک محراب وجود دارد و در مسجد شاه برای Qiblah محور اصلی ساختمان رو به سمت جنوب غربی است. تأسیس مانند همه کاشی های قدیمی جابجا شده یا تأثیر تعمیر و بازسازی خوب است. اما این یک جبهه قابل توجه از این عمارت تاریخی در این عمارت تاریخی با مینا شگفت انگیز و زیبا و هماهنگی رنگهای آبی تیره و آبی روشن و روشن نیست و توسط نوشته های موجود در پیشانی و بین نقش دیوارها و وزیران در ترکیب هنری و هنری طراحی شده است.

پایان پیام