عراقچی: یک ایده جدید برای حل مسائل با آژانس مطرح است/ صبر ما انفعالی نیست، بلکه صبر همراه با ابتکار عمل است

در مصاحبه ای با ایران وزیر امور خارجه از تعامل سازنده با جهان بر اساس اصول اساسی “عزت خرد و مناسب بودن” دفاع کرد اما گفت که در ماه های اول از ابتدا لازم است برای جلوگیری از جنگ گسترده منطقه ای اقدامات مهمی انجام شود.

وی می گوید: “یک جنگ کامل با ادبیات و لحن خاص خود را دارد و سیاست خارجی این کشور به دلیل شرایط جنگ وارد منطقه شد.” ما تعامل فراگیر را دنبال می کنیم و تأثیر سیاست را در نظر می گیریم.

توضیحات مفصل در مورد عراقی ها در مورد دوگانگی روابط خارجی ایران در روابط خارجی ایران به شرح زیر پایان یافت: من یک دیپلمات بودم که در سطح ملی فکر کردم و حرکت خواهم کرد. مهم نیست که من فکر می کنم منافع ملی کشور در آن تضمین شده است من می روم و کار خود را انجام می دهم. اکنون او در نیویورک یا کابل یا بیروت خواهد بود.

صبر منفعل نیست

بازگشت انتظار می رود دونالد ترامپ به کاخ سفید که نشان می دهد او می خواهد به همان روش برود باعث شده است که عراق که مسئولیت پرونده هسته ای را نیز به عنوان وزیر امور خارجه نیز بر عهده داشت سخت تر شود. ترامپ سناریوی تکراری خود را با یک دیپلماسی ویژه بازی خواهد کرد که گاهی اوقات با ابزارهایی برای تحریم های مالی و گاهی تهدید نظامی برای متناسب با ترس و تهدید کشور دیگر جستجو می کند.

اراكچی با توضیح پاسخ ایران به احكام ترامپ می گوید: “اگر در شرایطی كه طرف حداکثر فشار را تحمیل می كند به مذاکره بپردازیم ما از نگرش کم مذاکره خواهیم کرد و دستاوردی نخواهیم داشت.” این موضوع سرسختی یا آرمانگرایی نیست و یک متخصص است. باید برای طرف مقابل ثابت کرد که پیش بینی شاهزاده تا زمانی که نتوانیم در پشت میز مذاکره در شرایط مساوی بنشینیم مؤثر نیست.

این اما این پاسخی نبود که به راحتی می توان از آن غافل شد و دوباره سؤال نشود. آیا تجربه مقاومت حداکثر در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ می تواند پایه و اساس محاسبه وی برای ناکارآمدی وی در برابر ایران نباشد؟ ویژگی ها و خواسته های صبر ایران چیست و آیا می تواند در حالی که قادر به مذاکره مستقیم با ایالات متحده نیستند بازیهای امید را برای دیپلماسی باز کند؟

عراق به این سؤال پاسخ داد: استراتژی صبر ما مبتنی بر صبر من نیست بلکه صبر با ابتکار عمل همراه است. ما یک سیاست منفعل برای نشستن نداریم. نه ما حتی برای مکالمات هسته ای احتمالی برنامه ریزی و برنامه ریزی کرده ایم. مذاکراتی که به طور غیرمستقیم انجام می شود. کانال سه کشور اروپایی ؛ ما با آقای گروسی و آژانس هسته ای همکاری می کنیم و ایده جدیدی برای حل مشکلاتی که در مورد آنها بحث می کنیم وجود دارد.

طراحی دیپلماتیک و ابتکار عمل در کشورهای خصمانه کجاست؟

عراقی ها تأمل اروپایی ها را در مورد مذاکرات براجام به یاد می آورند و گفتند: “اروپایی ها در گذشته نقش خوبی داشته اند و اکنون می توانند بازی کنند.” ما این مذاکرات را با اروپایی ها ادامه می دهیم و به مشورت روسیه و چین ادامه می دهیم. اما در پایان ایالات متحده باید تحریم ها را بالا ببرد اما وقتی مساوی و عاری از فشار و تهدیدها باشیم به یک مذاکره مستقیم خواهیم رسید و مطمئن هستیم که منافع ملی مردم تضمین می شود.

این بدان معنی است که برنامه “محدودیت خصومت” زیرا تصمیم گیری در زمینه عمل و ضروریات حوزه عمل متمرکز است. هدفی که وزیر امور خارجه می گوید: ما می توانیم هزینه ها را کاهش دهیم. آیا سیاست کاهش هزینه احیای کانال مذاکره غیرمستقیم است؟

اراکچی با تأیید خود می گوید بله ؛ روش عجیب و غریب در طول تاریخ خیلی زیاد نبوده است. کشورهایی که از صحبت مستقیم با یکدیگر خودداری کردند گفتار غیرمستقیم بودند. بنابراین مذاکره غیرمستقیم انجام می شود. غیرممکن نیست و این مدل بسیار کمبود نیست. نکته مهم این است که اراده و توافق عادلانه و توافق منصفانه مذاکره در شرایط مساوی صورت می گیرد و شکل آن دیگر مهم نیست.

از آنچه عراق در مصاحبه دقیق خود با ایران گفت معلوم می شود که تهران بر اساس “حداکثر مقاومت” در برابر “حداکثر فشار” الگوی عمل خود را علیه ترامپ شکل داده است. سیاستی که با تعریف زمین بازی جدید و تغییر معادله اساس استراتژی تهران را با توجه به ترامپ دیگر تشکیل می دهد. البته ما باید ببینیم که چگونه سهم و مقاومت ایران در برطرف کردن تحریم ها در این استراتژی دیده شده است. برای خواندن پاسخ به این سؤال و سایر سؤالات مکالمه کامل ما با دبیر امور خارجه را در سالنامه Nurzai ما بخوانید.