۱۱ نوامبر؛ روز مجردها/ چرا دختران و پسران دوست دارند مجرد بمانند؟

۱۱ نوامبر؛ روز مجردها/ چرا دختران و پسران دوست دارند مجرد بمانند؟

سال به سال بودجه قانون جوانان جمعیت – مصوب 1400 شورای اسلامی شهر; به این ترتیب به گفته عضو وقت کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از 10.5 هزار میلیارد تومان در سال 1401 به 6.5 هزار میلیارد تومان در سال 1403 کاهش یافت بنابراین اعطای تسهیلات خرد که با توجه به تورم موجود گاه در انعام و قارچ گونه شدن سایت های همسریابی و حتی اعمال اجبار و جریمه و اظهارات عجیب و غریب از سوی مقامات دولتی هیچ کاری انجام نداده و جدا از اینها مجرد بودن به یک موضوع تبدیل شده است. سبک زندگی و این با پول تغییر نمی کند. به تنهایی

به گزارش یومیر به نقل از عصر ایران؛ در کتاب «تفکر پست مدرن قهوه و کافه بار» جوانان مجرد جامعه روشنفکری و مدرنی برای خود می سازند دنیای اجتماعی بیرون از کافه را رها می کنند و فرهنگ جدیدی می آفرینند. فرهنگی همراه با فردگرایی و نوعی انزوا و جدایی اجتماعی برای این دسته از جوانان. سردی و کسالت انزوا و درماندگی نوعی امتیاز است و مصرف دود و قهوه برای آنها اعتبار جدیدی ایجاد می کند.

چرا ذهنیت جامعه نسبت به مجردها اینگونه است؟!

زندگی مجردی برخی از جوانان و تشکیل ندادن خانواده به معنای هنجاری آن نشان از شکل اجتماعی دارد که امروزه در حال تبدیل شدن به سبکی جهانی است.

این نوع سبک زندگی به عنوان یک پدیده رایج در نقاط مختلف جهان در حال گسترش است. بنابراین می توان آن را یک مشکل جهانی نامید.
طبق آخرین آمار؛ ما بیش از 12 میلیون جوان مجرد در سن ازدواج داریم. البته اگر به این تعداد مجردانی که کمی بالاتر از سن ازدواجشان هستند را هم اضافه کنیم. تعداد نیز در حال افزایش است.

دولت چگونه ازدواج را کنترل کرده است؟

اینکه مشکلات مالی همچنان یکی از دلایل اصلی تأخیر در ازدواج است نشان می دهد که بسیاری از برنامه هایی که برای تأثیرگذاری بر ازدواج طراحی و اجرا شده اند شکست خورده اند و باید مورد ارزیابی و بازنگری مجدد قرار گیرند. در دهه اخیر دولت سیاست جمعیتی خود را تغییر داده و با ارائه برنامه های مختلف با تشویق افراد به ازدواج به ویژه در سنین پایین سعی در افزایش باروری داشته است.
با همه این تلاش ها و تصویب بودجه طرح «بهبود جمعیت و خانواده» آمارها نشان می دهد در سال های اخیر باروری رو به کاهش و میانگین سن ازدواج رو به افزایش است.

از سوی دیگر؛ قانون جوانان جمعیت که در سال 1400 به تصویب شورای اسلامی شهر رسید. سال به سال بودجه او کاهش یافت. به گفته عضو وقت کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بودجه قانون حمایت از جمعیت جوانان و خانواده از 10.5 هزار میلیارد تومان در سال 1401 به 6.5 هزار میلیارد تومان در سال 1403 کاهش یافت و این عملاً به ناکارآمدی دولت می انجامد.

بنابراین ارائه تسهیلات خرد که با توجه به تورم موجود گاهاً پاداشی برای جوانان محسوب نمی شود و رشد قارچ گونه سایت های همسریابی و حتی اعمال زور و جریمه و اظهارات عجیب و غریب از سوی مسئولان ترجیحاً کاری انجام نداده است. .

آیا تجرد جوانان انتخاب خودشان است؟

اصلی ترین عامل تاثیرگذار در به تاخیر انداختن ازدواج مردان مشکلات مالی مانند بیکاری و وضعیت بد اقتصادی به طور متوسط یک فارغ التحصیل دانشگاه حدود سه سال طول می کشد تا شغل پیدا کند. اما اکثر خانم ها ازدواج را به تعویق می اندازند زیرا فرد مناسبی برای ازدواج خود پیدا نکرده اند.

از سوی دیگر برای بسیاری از جوانان ازدواج یک انتخاب بر اساس هزینه و فایده است. وقتی هزینه ها بیشتر از منافع باشد به تعویق انداختن ازدواج منطقی به نظر می رسد. امروزه بسیاری از جوانان در یک اقدام مبادله ای با تسهیل و سنجش سود و زیان حاصله به ازدواج می نگرند. بنابراین توجه به این نکته مهم است که ازدواج چه چیزی برای آنها به ارمغان می آورد و با ازدواج چه چیزهایی را از دست می دهند. بر این اساس بخشی از بزرگسالی را زمانی برای تمرکز و آگاهی از خود می دانند و تصور می کنند که وضعیت قبل از ازدواج بهتر است.

نکته جالب اینجاست؛ وقتی با زوج های متاهل صحبت می کنیم؛ آنها همچنین در مورد مزایایی که به دلیل ازدواج وارد زندگی آنها شده است صحبت می کنند. صحبت می کنند.

بلوغ اجتماعی

بخش عمده ای از دلایل افزایش سن ازدواج به تغییر زمان بلوغ اجتماعی در بین جوانان بازمی گردد. قبلاً یک پسر 20 ساله بالغ محسوب می شد. اما امروزه سن بلوغ اجتماعی به بیش از 30 سال رسیده است. بلوغ اجتماعی یعنی اینکه انسان از نظر فرهنگی و اقتصادی به نوعی توانایی برسد. بنابراین سن ازدواج نیز در هر نسلی با تأخیر بلوغ اجتماعی به تأخیر می افتد.

چه زمانی مجرد بودن تبدیل به یک چالش می شود؟

یکی از چالش های مهم کشور تجرد مطلق است. بر اساس برآوردهای مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی تا سال 1410 (هفت سال دیگر) کشور با بیش از یک میلیون تجرد دائم مواجه خواهد شد. پیش بینی ها نشان می دهد؛ جمعیت سالمند بیش از یک سوم جمعیت کشور را در حدود 30 سال آینده تشکیل خواهد داد. اگر جمعیت مجرد ایران وارد دوران تجرد مطلق شوند بحران سنی در ایران شکل دیگری به خود می گیرد و دولت با چالش های بیشتری مواجه می شود.

رویکرد خانواده و مجردها به ازدواج

در سال های اخیر و پس از گذار از جامعه سنتی به جامعه مدرن پدیده ازدواج در کشور دستخوش تغییرات چشمگیری شده است. در لحظه ای که بحث ازدواج در میان خانواده ها مطرح می شود; غالباً علیرغم اینکه آنها به ضرورت این امر پی می برند تصویری مبهم به شکل کوهی از مشکلات و موانع در برابر چشمانشان مجسم می شود. بنابراین نمی توان در مورد ازدواج زودهنگام خیلی ساده صحبت کرد و واقعیت های اجتماعی و اقتصادی را که مردم با آن دست به گریبان هستند نادیده گرفت.

از طرفی ازدواج اجباری نیست و افزایش نرخ ازدواج با نسخه امکان پذیر نیست. روابط نامطمئن به عنوان یکی از ویژگی های کنونی جامعه مانع بزرگی بر سر راه ازدواج جوانان است. در حالی که چشم انداز شغلی و شرایط کاری نامشخص و نامشخص است. نمی توان انتظار داشت که قدم هایی در جهت ازدواج برداشته شود.

این روزها زندگی جوانان ناپایدارتر و با بلاتکلیفی بیشتر است و شرایط نامطمئن و ناتوانی خانواده در تامین هزینه ازدواج فرزندانشان باعث بی حسی و بی حرکتی خانواده و جوانان شده و نوعی ابهام ایجاد کرده است. گیجی. که روحیه زناشویی را تحت تاثیر قرار داده است.

اگرچه شواهد نشان می دهد که در دوره های رونق و شکوفایی اقتصادی افراد بیشتری ازدواج می کنند و در دوره های بحران اقتصادی و رکود ازدواج ها به تأخیر می افتد. افزایش بحران های سیاسی و اقتصادی و تورم و رکود ناشی از آن بر ازدواج جوانان تاثیر منفی گذاشته و چالش های جدی در این زمینه ایجاد کرده است اما تنها دلیل اقتصادی نیست و به سبک زندگی نیز مربوط می شود.

از سوی دیگر برخی کارشناسان معتقدند که مسائل فرهنگی و اجتماعی مهمتر از موانع اقتصادی و حاکمیتی در به تاخیر انداختن ازدواج است. آنچه روشن است؛ در کنار مشکلات اقتصادی دگرگونی روابط و ارزش ها باعث شده تا جوانان به ازدواج جور دیگری فکر کنند. امروزه یک تناقض آشکار در خانواده مدرن وجود دارد. از یک سو برای تشکیل خانواده به عنوان یک ساختمان جمع گرا به ارزش هایی مانند وفاداری صداقت مسئولیت پذیری و غیره نیاز است. از سوی دیگر توسعه ارزش های مادی و مدرن در درون خانواده و گسترش فردگرایی لذت گرایی تنوع گرایی و مصرف گرایی امکان تسلط ارزش های جمع گرایانه را کاهش می دهد. چنین پارادوکسی نهاد خانواده را متحول کرده است.

با توجه به آنچه گفته شد به دلیل چالش های مختلف در ازدواج اعم از اجتماعی و مالی فرد تصمیم می گیرد کمتر به این موضوع فکر کند و یا از آن چشم پوشی کند. او خود را نادیده می گیرد و وانمود می کند که نمی خواهد تشکیل خانواده دهد.

به عبارت دیگر عوامل اقتصادی با عوامل فرهنگی چند برابر می شود و شرایط را پیچیده تر می کند.

با تمام این اوصاف هنوز ازدواج در بین جوانان ایرانی یک هدف محسوب می شود و امید و انتظار دارند که روزی ازدواج کنند. کناره گیری امروز آنها نشان دهنده انصراف دائمی از ازدواج نیست. به دلیل نبود امکانات و شرایط لازم از یک سو و بر اساس مشاهدات و تجربیات خود و دیگران از اوضاع اقتصادی اجتماعی و ارتباطی به چنین جایگاهی رسیده و چنین راهبردی را در پیش گرفته اند.

راه حل مناسب چیست؟

ازدواج جوانان در ایران همواره یکی از دغدغه های اصلی اجتماعی و کانون بسیاری از بحث های سیاسی بوده است. نهادهای مسئولی که می توانند به جوانان کمک کنند تا ازدواج کنند گزینه های باقیمانده را بگذرانند آستین ها را بالا بزنند و زیرساخت های جامعه را احیا کنند.

در این میان مسئولانی که راه حلی برای بازسازی معضل اجتماعی ندارند. آنها دست در دست هم با روش های تکنولوژیکی پیش می روند. طبق تصورات خود می توانید با «شرکت های خواستگاری» به یک ازدواج پایدار برسید. شرکت هایی که حتی نام گذاری آنها یک موضوع اجتماعی را به یک موضوع اقتصادی تقلیل می دهد. شاید منظورشان این است که بگویند ما برای ازدواج آسان جوانان کاری کرده ایم!

ازدواج نامناسب زمینه ساز آسیب های اجتماعی است. بنابراین ازدواج به تنهایی مهم نیست و در عوض باید بر ازدواج با کیفیت و رضایت پایدار تاکید کرد.

ما باید این معنا را بپذیریم; ازدواج مانند بسیاری از پدیده های اجتماعی در طول زمان دستخوش تغییراتی شده است. تحولاتی که منجر به تغییر در سن و عملکرد ازدواج می شود. انتظاراتی که مردم از ازدواج دارند کم کم تغییر کرده و انگیزه ها و توقعات جدید جوانان را به سمت ازدواج سوق می دهد و یا حتی از آن جلوگیری می کند. با اتخاذ تدابیری مانند تغییر نگرش جامعه نسبت به ازدواج ارتقای سطح فرهنگی خانواده ها و بهبود وضعیت اقتصادی می توان این مشکل را به حداقل رساند.

همانطور که گفته شد؛ ازدواج یک دلیل واحد نیست و عوامل زیادی بر این تصمیم تاثیر می گذارد. نمی توان با چشم بسته به مقوله ازدواج نگاه کرد و تنها با نسخه هایی مانند ازدواج و رهن افراد را به ازدواج تشویق کرد.

اما واقعیت این است که مجرد بودن فی نفسه عیب نیست; اما وقتی انسان می خواهد ازدواج کند و آن را ممکن نمی داند; این می تواند آزاردهنده و آسیب زا باشد.

به هر حال تجرد جوانان چه به صورت گزینشی و آگاهانه و چه به صورت اجباری و جاهلانه برای انسان امروزی تبدیل به سبک زندگی شده است که فشارهای اجتماعی جامعه شرایط را سخت می کند.

جوانان از این سوال بی پاسخ خسته شده اند که چرا ازدواج نمی کنید؟

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا