مقاومت در برابر طرح “صیانت” طبیعی است
وی یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت ملی پست ایران که بیان می کند محدود کردن فضا و حذف مشاغل باعث آسیب اقتصادی می شود و طبیعی است که مخالفت و تنش در برابر پروژه هایی مانند “محافظت” از کاربران فضای مجازی وجود دارد ، گفت: اگر ما واقعاً حقوق کاربران را می خواهیم و از مشاغل در فضای مجازی محافظت می کنیم ، هیچ کس مخالفت نمی کند و هیچ کس آسیب نمی بیند.
محمدرضا قادری در گفت وگو با یومیر ، با بیان اینکه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مسئول توسعه فناوری در کشور است ، اظهار کرد: ویرایش ، ادامه دهید. این مأموریت ها شامل تکمیل شبکه ملی اطلاعات ، تحقق دولت الکترونیکی و نکته ای است که ممکن است در اسناد چشم انداز ، یعنی بخشهای مختلف اقتصاد دیجیتال ، چندان مورد توجه قرار نگیرد.
وی ادامه داد: ما در شرایطی هستیم که موج اقتصاد دیجیتالی جهان را فرا گرفته است و این فرصت را داریم که کشور را به عنوان کشوری پیشرو در این زمینه معرفی کنیم و باید برنامه ای برای این منظور داشته باشیم. نقش وزارت ارتباطات ، چه از نظر مقررات و مقررات و چه در زمینه زیرساخت ها و حمایت هایی که ارائه می دهد ، اکوسیستم اقتصاد دیجیتال کشور را تقویت می کند و این سه اولویتی است که وزارتخانه باید دنبال کند.
دولت باید درهای اقتصاد دیجیتالی بخش خصوصی را باز کند
یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت ملی پست با بیان اینکه بخش بزرگی از اقتصاد در دست دولت است و شرکت ها باید در کنار امور عمومی کار کنند ، اظهار داشت: دولت بازیگر اصلی اقتصاد است که سهم زیادی دارد ما همچنین در بحث اقتصاد دیجیتال با مسائل مختلفی روبرو هستیم. مهمترین کاری که ما باید برای توسعه شرکت ها در عصر دیجیتال انجام دهیم این است که دولت تصمیم خود را بگیرد و درصورت تمایل به داشتن اقتصاد دیجیتالی ، فضا را برای بخش خصوصی باز کند. دولت ابتدا باید خود اقتصاد دیجیتال را پیاده کند. زیرا بازیگر اصلی در این زمینه باید در اقتصاد دیجیتال غالب باشد ، به طوری که اقتصاد حاشیه ای نیز می تواند دیجیتالی شود.
قادری خاطرنشان کرد: دولت باید چشم انداز ، استراتژی و نقشه راه اقتصاد دیجیتال را مشخص کند. پس از انجام این کار ، می توانیم بگوییم که پایه و اساس اقتصاد دیجیتال ایجاد شده است. طبق ماده 44 ، دولت باید خودکفایی خود را به حداقل برساند و این حداقل نسبت باید در اقتصاد دیجیتال تعریف شود. در دنیای اقتصاد دیجیتال ، برخی از مفاهیم تجاری و مدل های همکاری وجود دارد ، اما ما زیرساخت های تعاملی این بخش را با دولت نداریم.
دولت بزرگترین مانع برای اقتصاد دیجیتال است
وی بزرگترین مانع برای اقتصاد دیجیتال را خود دولت عنوان کرد و افزود: دولت از نظر اقتصاد دیجیتال از بخش خصوصی عقب است. چشم انداز مقامات دولتی با درک امکانات دنیای دیجیتال و امکانات آن و مرور دنیای تجارت آنها می تواند زمینه ای برای فعالیت و همکاری بخش خصوصی در این زمینه ها باشد. مدیریت و برنامه ریزی یکپارچه باید در سازمان ها شکل بگیرد. برخی از بخشها و سازمانها پیشرفته تر ، برخی عقب مانده تر هستند و با این شرایط نمی توان به هدف دست یافت. به ویژه در سازمان یا دپارتمانی که باید در کنار چند نهاد دیگر بایستد.
رئیس بخش برنامه ریزی و توسعه فناوری اطلاعات پست ادامه داد: دوران کنونی عصر اشتراک داده ها است ، اما در کشور ما هیچ تعامل روشنی بین اقتصاد دیجیتال و دولت وجود ندارد و این تعامل باید در اسرع وقت شکل بگیرد. ” توسعه اقتصادی باید به نوپا و بخش خصوصی واگذار شود و آنها باید نقش کلیدی ایفا کنند. از آنجا که آنها چابک تر ، مسلط تر و آسان تر برای استفاده از فناوری هستند. گذشته از این موارد ، نقش دولت در اقتصاد در نهایت باید از نظر قانونی به حداقل برسد.
بسته بندی نسخه ها در طرح حفاظت یک گزینه نیست
قادری با اشاره به طرح حفاظت از فضای مجازی گفت: وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نقش مهمی در حفاظت از کاربران فضای مجازی دارد که همه ما نگران آن هستیم. این وزارتخانه باید دارای فضای بخش خصوصی و مزایایی مانند توسعه شبکه ملی و حفاظت از داده های کشور باشد. بسته بندی نسخه یک راه حل نیست ، مانند افزایش ترافیک بین المللی برای آوردن کاربران به بسترهای اینترنت ملی.
وی ادامه داد: برای دستیابی به حفاظت واقعی نیاز به یک برنامه جامع است. زیرساخت های این حوزه نیاز به مجوز دارد. شرکت ها اصراری بر کار روی سکوهای خارجی با همه مشکلات موجود ندارند ، اما به پلت فرم های داخلی روی می آورند ، مشروط بر اینکه این پلتفرم های جایگزین دارای فناوری های قابل اعتماد و توسعه یافته باشند. دستیابی به چنین فرصتی بخشی از بخش خصوصی است که تا به امروز پشتیبانی و توجه لازم را دریافت نکرده است. ما نیازمند یک طرح مشخص برای فضای مجازی هستیم.
یکی از اعضای هیئت مدیره شرکت پست ملی گفت: “ما نمی توانیم اینترنت را کنترل کنیم زیرا اینترنت یک فضای مشترک بین همه دولت ها است.” اولین قدم برای حفاظت واقعی ، هدایت صحیح دروازه های دنیای مجازی-فیزیکی در حین اجرا است. شرکت ها در حال حاضر در تلاش برای ارائه خدمات از فضای فیزیکی به دنیای مجازی هستند. درگاه های پرداخت ، درگاه های حمل و نقل ، درگاه های تأیید. ما هنوز نتوانسته ایم پورت ها را مدیریت کنیم. بنابراین اولین قدم داشتن استراتژی مناسب است. باید ببینیم از مدیریت سایبری چه می خواهیم و به کجا می رویم. ابتدا باید استراتژی ها مشخص شوند ، سپس باید به سمت برنامه های جامع حرکت کنیم.
مقاومت در برابر طرح هایی مانند حفاظت طبیعی است
قادری گفت: اگر به خاطر مصلحت اندیشی فضا را محدود کنیم و برخی شرکت ها حذف شوند ، خسارت مالی وارد می شود و طبیعی است که در برابر پروژه هایی مانند مقاومت و تنش ایجاد شود. حفاظت از کاربران فضای مجازی ، می افزاید: می داند و متخصص است و می تواند استراتژی را تدوین کند ، باید برنامه ای منسجم برای فضای مجازی و طرح امنیتی ارائه دهد. اگر ما به طرح حفاظتی موسوم به حفاظت اعتقاد داشته باشیم و بگوییم که واقعاً می خواهیم از حقوق کاربران و مشاغل در فضای مجازی محافظت کنیم ، هیچکس با آن مخالفت نخواهد کرد و آسیبی به آن نمی رسد.
وی ادامه داد: دنیای فیزیکی هنوز بدهکار فضای مجازی است. تا به امروز ، هیچ پشتیبانی یا خدماتی وجود نداشته است که ما احساس می کنیم مشاغل را برای آن تسهیل کرده است. این اشتباه است که بگوییم فضای مجازی آزاد است ، اما فضای فیزیکی به اندازه فضای مجازی برای مشاغل آزاد است و باید برنامه ریزی روشنی انجام شود. بازیگران کلیدی در فضای مجازی باید بتوانند نظرات خود را در تصمیم گیری در مورد طرح حفاظتی بیان کنند. همه این افراد ایرانی هستند و دارای حقوق هستند و اقتصاد و اقتدار آنها برای آنها مهم است. مردم و دولت می توانند با یکدیگر صحبت کرده و به نتیجه خاصی برسند ، اما وقتی همه شنیده نمی شوند ، مخالفت و مخالفت با طرح حفاظتی شکل می گیرد.
مقاومت یک طرفه منجر به نارضایتی می شود
رئیس بخش برنامه ریزی و توسعه فناوری اطلاعات شرکت پست می گوید: “با توجه به فرصت ها و امکانات جدید فناوری ، ما باید انعطاف پذیر باشیم و خود را تغییر دهیم.” کشور آسیب می بیند. اگرچه ما کوتاه می آییم و بدون برنامه پیش می رویم ، اما نقش حاکمیت و مقررات به خوبی انجام نشده است. فناوری ها باید شناسایی شوند و ظرفیت آنها روشن شود و بر اساس تأثیری که می توانند بر شرکت ها و تغییراتی که ایجاد می کنند ، قوانین برای آنها وضع شود.
قادری افزود: متأسفانه این روند قانونگذاری زمان زیادی طول می کشد و فعالان فناوری مدام منتظرند ببینند آیا سرانجام قانونی برای مشاغل آنها تصویب شده است. ما باید به همان سرعتی که تکنولوژی پیش می رود فعال باشیم و باید قوانین را در اسرع وقت وضع کنیم. با این روند ، فناوری ها تهدیدی برای کشور محسوب نمی شوند و شرکت ها از طریق فناوری در حال پیشرفت هستند.
وی با بیان اینکه دولت باید پاسخگو باشد و استراتژی مشخصی در برابر فناوری ها داشته باشد ، گفت: اگر فناوری در کشور وجود داشته باشد که هیچ قانونی برای آن تصویب نشود ، دولت باید این را از ابتدا ابلاغ کند تا برخی افراد به موقع بیهوده عمل کنند. برای این فناوری ها و سرمایه گذاری نکنید. امروزه شرایط به گونه ای است که بخشی از بدنه دولت و اقتصاد در محدوده فناوری های خاصی پیشرفت می کنند ، بنابراین در میانه راه ، بخشی دیگر از آن جلوگیری می کند. همگرایی و استراتژی برای همه ما باید واضح باشد و باید بدانیم که در رابطه با فناوری های جدید چه رویکردی را اتخاذ خواهیم کرد.
انتهای پیام