سند ملی مجوز و سازماندهی سکونتگاه های غیررسمی ، که با همکاری موسسه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی تهیه شده است ، نه تنها یک سند سیاست بلکه یک نقشه راه (راهنمایی ، هماهنگی و تسهیل) در رابطه با سیاست های کلان کشور است. و برنامه های توسعه گنجاندن شهرک های غیررسمی در روند توسعه.
به گزارش یومیر ، در دهه های اخیر ، محله های ناسالم و شهرک های غیررسمی به تدریج شکل گرفته و گسترش یافته است ، عمدتا در حومه کلانشهرها و شهرهای بزرگ کشور ، خارج از برنامه توسعه شهری رسمی و به دلیل ناکارآمدی سیستم های برنامه ریزی توسعه. این شهرک ها مسائلی مانند رواج زمین و مسکن غیر متعارف ، نبود زیرساخت ها و خدمات اولیه شهری ، تراکم نسبی بالای خانوارها ، عدم تنوع در طبقه بندی اجتماعی-اقتصادی ، استقرار در مناطق پرخطر و فقر و محرومیت اجتماعی بالا تداوم با فعالیتها و خدمات اساسی پایتخت (که با رابطه مرکز و پیرامون مشخص می شود) روبروست.
دکتر. حمید رمضانی ، یکی از اعضای هیئت علمی موسسه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی ، تأکید کرد: «تهیه« سند ملی توانمندسازی و سازماندهی سکونتگاه های غیررسمی »در سال 2002 در دستور کار جامعه توسعه و بهسازی شهری آن زمان قرار داشت. این سند اولین تجربه کشور بود. با اجماع ملی و مطابق با رویکرد توانمندسازی. سند توانمندسازی یک سند نوآورانه و پیشگامانه بود که حقوق شهروندی ساکنان این شهرک ها را به رسمیت می شناخت و توانست راه را برای سیاست اجتماعی جدید در ایران. همچنین در سال 1393 ، یک دهه پس از تصویب سند و مطابق ماده 16 قانون “حمایت از بازسازی و بازسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری” ، “سند ملی راهبردی برای بازسازی ، بهبود و نوسازی سازه های فرسوده و ناکارآمد شهری »، موسوم به نوسازی شهری پایدار که توسط کابینه تصویب شده است. به تهیه این سند گام مهم دیگری در این راستا بود که به دیدگاه مطلوب خود در مورد وضعیت سکونتگاه های غیررسمی نرسید.
وی افزود: با استناد به بند الف از بند الف ماده 120 قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی (1400-1397) ، فرمان تدوین “سند ملی در مورد توانمندسازی و سازماندهی شهرک های غیررسمی “و به تصویب هیئت وزیران رسیده است. با توجه به گرایش روز افزون به سکونتگاه های غیر رسمی ، قانون گذاران و استدلال می کنند که استراتژی ها ، سیاست ها و برنامه های اجرایی در انواع مختلف ساختارهای ناکارآمد در شهرهای کشور (شهرک های تاریخی ، فرسوده ، غیررسمی) متفاوت است ، سند ویژه ای برای سکونتگاه ها تهیه و تصویب کرده است. غیر رسمی ضروری تلقی می شود. بنابراین ، این سند در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، سیاست های چشم انداز بلندمدت و اقتصاد مقاومتی ، قانون مفاد دائمی در برنامه های توسعه کشور ، برنامه های توسعه فضایی و مکانی و استفاده از ظرفیت های موجود قانونی است. اسناد ، به ویژه در شهرک های غیر رسمی عنوان تکمیلی “سند راهبردی ملی برای بازسازی ، بهسازی و نوسازی و توانمندسازی بافت های شهری جعلی و ناکارآمد” (مصوب 2014) با هدف گنجاندن سکونتگاه های غیررسمی در فرایند دانش پایدار توسعه شهری با ارائه مدل و ساختار نظارتی نهادی ، و سازمانی برای تقویت و سازماندهی این شهرک ها ایجاد شده است.
به گزارش م Instituteسسه علوم انسانی و مطالعات جهاددانشگاهی ، مطالعات انجام شده طی دو دهه اقدامات ملی و محلی در سکونتگاه های غیررسمی نشان می دهد که شکاف اصلی در مقابله با مشکلات آن عدم وجود ساختارهای نهادی و سازمانی برای اجرای سیاست ها و برنامه ها است. در سطوح مختلف بنابراین ، این سند بر زمینه های سیاسی و قانونگذاری و ظرفیت های نهادی و سازمانی در کشور مبتنی است و از تجربیات قبلی و در تعامل با جامعه توسط دانشگاهیان ، متخصصان ، رهبران ، کارشناسان و فعالان و با همکاری گروه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی در جهاد دانشگاهی آماده شده است. این سند نه تنها یک سند سیاسی ، بلکه یک نقشه راه (راهنمایی ، هماهنگی و تسهیل) در زمینه سیاست های کلان کشور و برنامه های توسعه ای برای گنجاندن شهرک های غیررسمی در روند توسعه است.
این سند راهبردها و مقررات مربوط به سیاست های نهادی نهادی را ارائه می دهد که به دنبال اجرای برنامه های پیشگیری و پیشگیری از شکل گیری ، گسترش و تحکیم شهرک های غیررسمی از طریق تدوین قوانین برای لغو شهروندی کم درآمد در برنامه ریزی فضایی ، جامع و مبتنی بر مکان است. سیاست اجتماعی ، برنامه ریزی و بودجه بندی برنامه ها ، تقویت نقش مدیریت محلی ، پیوند برنامه های پیشگیری و پیشگیری و توانمندسازی و سازماندهی با برنامه های توسعه ای در سطح ملی و استانی و ….
واضح است که سند ملی مجوز و سازماندهی سکونتگاه های غیررسمی نمی تواند و وظیفه ای برای تعریف و تدوین برنامه های بخشی و مکانی برای توسعه مناطق دانش بنیان ، توسعه روستایی و مناطق حساس به توسعه ندارد که شرایط لازم را دارا باشد. جلوگیری و جلوگیری از ایجاد شهرک های غیر رسمی در عوض ، این سند به همراه تعریف اهداف ، استراتژی ها و سیاست های نهادی و سازمانی برای مجوز و سازماندهی سکونتگاه های غیررسمی ، شرایط نهادی و سازمانی لازم برای پیشگیری و جلوگیری از ایجاد این شهرک ها را مشخص می کند. بنابراین ، این سند نحوه مستندسازی و اجرای برنامه ریزی کاربری اراضی و قرار دادن برنامه ها و سیاست های اجتماعی با نهادینه شدن در این زمینه را مشخص می کند و وزارت راه و شهرسازی ، نقش سیاستمداران ، میانجی و ناظر برای پیوند دادن توانمندسازی و سازماندهی شهرک های غیررسمی ، توسعه و برنامه ریزی فضایی و برنامه های توسعه لازم برای پیشگیری و پیشگیری را انجام می دهد.
انتهای پیام