اجازه هست آقای ناشر؟ – یومیر

به گزارش یومیر تقی دژاکام در یادداشتی در کانال تلگرام خورشید نوشت:

الان یادم نیست که در ضمائم هیچ کتاب قدیمی علامه محمدرضا حکیمی خوانده باشم که ایشان در مورد شیوه چاپ کتابشان توضیح داده باشند و مثلاً علامت قرمز را روی زمینه سفید جلد کتابهایشان به تصویر کشیده باشند. . در آنجا با دقت و حساسیت به مواردی مانند کیفیت کاغذ و اگر اشتباه نکنم سفیدی آن نوع و اندازه حروف فاصله خطوط تک تک نوشتن کیفیت چاپ و مواردی از این دست توجه داشت. در کتاب های منتشر شده از او به نظرم کسانی را که در چاپ و توزیع کتاب این نکات را رعایت نمی کنند مقصر دانسته است.

امروز که در کتاب های ایشان به دنبال این نکات می گشتم البته در پایان کتاب «شیخ آقا بزرگ» که قبل از انقلاب و در سال 54 تالیف شده بود که بیشتر به آن پرداخته بود به موارد دیگری نیز در همین مضامین برخورد کردم. با ناشران به ویژه ناشران آثار اسلامی. وی به ناشران تجاری که در ازای پول نوشته های پوپولیستی را منتشر می کنند هشدار داد که ذائقه و تفکر مردم را پایین نیاورد و آثار مهم اسلامی را ارسال نکنند. به خانه های مردم با قلم بی سوادانی که اشتباه می کنند و سوء تفاهم می کنند و این جور چیزها.

یادم آمد سالها پیش کتابهای بسیار خوبی در مورد تعدادی از شهدای سرافراز دفاع مقدس منتشر شد هر چه بیشتر این کتابها را مطالعه می کردم بیشتر حسرت می خوردم که چرا این همه مفاهیم بزرگ نهفته در سطور این کتابها اینگونه برخورد می شود. . چرا این کتاب ها یک بار ویرایش نشده اند تا معنای جملات و یکنواختی نوشتار و دستور زبان فارسی رعایت شود؟ چرا این کتاب ها این همه غلط املایی و تایپی دارند و چرا ناشر محترم زحمت دست زدن به کلمات و قرار دادن مستقیم آنها را از محیط ورد در صفحه آرایی و حتی رعایت نیم فاصله ها به خود نداده است. نیمی از کلمات در یک سطر و یک صفحه و نیم دیگر در سطر و صفحه دیگر نباشد!

خوشبختانه ناشران آثار مربوط به خاطرات و داستان های دفاع مقدس و جنگ اجباری و مدافعان حرم و بسیاری از آثار مذهبی و انقلابی دیگر به این امر واقف شده اند و روز به روز محصولات آنها بهتر و با کیفیت تر می شود. تمیزتر و جذاب تر که باید خدا را هزاران بار شکر کنیم

هر سال در هفته کتاب یا نمایشگاه کتاب رسانه ها یا به مردم خطاب می کنند که چرا مردم کتاب نمی خوانند یا کمتر می خوانند یا مسئولان فرهنگی وضعیت قیمت کتاب و تیراژ کتاب و… چگونه است. بیایید یک بار در این مناسبت ها کمی از ناشران عزیز (البته نه همه آنها) گلایه کنیم که این چاپ چه نوع کتابی است؟ چرا کتاب خوبی منتشر نمی کنید؟ چرا کتاب چاپ نمی کنید؟ چرا در تولیدات شما آثار با مخاطب نوجوان کم است و اگر هم هست بیشتر ترجمه است؟ و اساسا چرا حجم آثار ترجمه نسبت به تالیف روز به روز بیشتر می شود؟ و چرا برخی از آثار اینقدر کم و سبک و پست و بی معنا هستند؟

یک ضرب المثل رایج در مورد مطالعه این بود که “هر کتاب ارزش یک بار خواندن را دارد”. این جمله همانقدر اشتباه است که بگوییم همه چیز ارزش یک بار خوردن را دارد! آیا می توان هر غذای کپک زده و سمی را حداقل یک بار خورد؟ خوشبختانه افراد با عقل سلیم زیادی وجود دارند که هیچ کس به چنین توصیه های اشتباه اهمیت نمی دهد. اما بپذیریم که هنوز ناشرینی هستند که این غذاهای سمی تهوع آور و حساسیت زا را تولید می کنند و کم نیستند افرادی که برای خرید این غذاهای آلوده کننده روح پول می پردازند و می خرند و به دیگران می دهند و آنها را بیمار و مسموم می کنند.

این غذاها نه تنها در برخی کتابفروشی ها یا در برخی قفسه های کتاب در این مراکز وجود دارد. گاهی اوقات آنها در تلفن های همراه ما هستند و ما هنوز متوجه آن نیستیم.

انتهای پیام