شهر شوشتر سفر به جنوب ایران

سفر به شهر شوشتر، دروازه ای به سوی تمدنی باستانی و شاهکارهای بی نظیر مهندسی آب است که در قلب جنوب ایران جای گرفته است و تجربه ای فراموش نشدنی از تاریخ، فرهنگ و زیبایی های طبیعی را رقم می زند. با قدم گذاشتن در این سرزمین کهن، هر گردشگری غرق در روایت های هزاران ساله می شود و عظمت سازه های آبی ثبت شده در یونسکو را از نزدیک لمس می کند.

شهرستان شوشتر، نگین استان خوزستان، با پیشینه ای غنی که به ده هزار سال پیش بازمی گردد، همواره از کانون های اصلی تمدن در ایران بوده است. این شهر، که از دوران ایلامیان و سپس ساسانیان تا به امروز، شاهد فراز و نشیب های بی شماری بوده، همچون گنجینه ای ارزشمند در دل جنوب ایران می درخشد. وجود سازه های آبی تاریخی بی بدیل، که به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته می شوند، تنها بخش کوچکی از جذابیت های بی شمار شوشتر است. هر گوشه از این شهر، داستانی از نبوغ، صلح طلبی و همزیستی مسالمت آمیز اقوام را روایت می کند و آن را به مقصدی بی نظیر برای کشف تفاوت های اقلیمی، فرهنگی و تاریخی جنوب ایران تبدیل کرده است.

شوشتر کجاست؟ آشنایی با موقعیت جغرافیایی و تاریخی

در گستره پهناور استان خوزستان، در جنوب غربی ایران، شهری کهن با ریشه هایی عمیق در دل تاریخ جای گرفته است؛ شهری به نام شوشتر. این نگین تاریخی در فاصله تقریبی ۹۰ کیلومتری از اهواز، مرکز استان، قرار دارد و موقعیت جغرافیایی آن در کنار رودخانه پربرکت کارون، از دیرباز نقش حیاتی در شکل گیری و توسعه این دیار داشته است.

قدمت شوشتر به نخستین تمدن های بشری در ایران، یعنی تمدن عیلام، بازمی گردد. برخی پژوهشگران برجسته، شوشتر را همان شهر باستانی آدامدن می دانند که در متون عیلامی از آن یاد شده است. کاوش های باستان شناسی نیز شواهدی انکارناپذیر از سکونت انسان در این منطقه تا ده هزار سال پیش ارائه می دهند که عمق تاریخی این سرزمین را بیش از پیش آشکار می سازد. در دوران ساسانیان، شوشتر به عنوان مرکز و قلب تپنده خوزستان شناخته می شد و این جایگاه تا اوایل دوران پهلوی نیز پابرجا بود. با وسعتی حدود ۲۴۳۶ کیلومتر مربع، شوشتر امروزه چهارمین شهر پرجمعیت استان خوزستان محسوب می شود. فاصله ۸۵ کیلومتری تا اهواز، ۸۳۱ کیلومتری تا تهران و ۲۲۲ کیلومتری تا خلیج فارس، این شهر را در جایگاهی استراتژیک برای دسترسی از نقاط مختلف کشور قرار داده است.

اطلاعات ضروری پیش از سفر به شوشتر: دانستنی های کاربردی

پیش از آغاز سفر به شوشتر، دانستن برخی اطلاعات کلیدی می تواند برنامه ریزی یک گشت وگذار خاطره انگیز و بی دغدغه را تضمین کند. این اطلاعات کاربردی، مسیر سفر را روشن تر می سازد و به مسافران یاری می رساند تا با آگاهی کامل راهی این دیار تاریخی شوند.

عنوان	مقدار
کد تلفن شهر شوشتر	۰۶۱۳
فاصله شوشتر از تهران	حدود ۸۰۰ کیلومتر
مدت زمان سفر زمینی از تهران به شوشتر	حدود ۸ ساعت و ۳۰ دقیقه
مدت زمان سفر هوایی تهران تا اهواز	حدود ۱ ساعت و ۱۱ دقیقه
فاصله فرودگاه اهواز تا شهر شوشتر	حدود ۹۰ کیلومتر
مدت زمان سفر هوایی از تهران به شهر دزفول	حدود ۱ ساعت و ۴ دقیقه
فاصله فرودگاه دزفول تا شهر شوشتر	حدود ۶۰ کیلومتر
مدت زمان سفر با قطار به شوشتر	حدود ۱۶ ساعت

در کنار اطلاعات مربوط به مسافت و زمان سفر، شایان ذکر است که شوشتر از نظر خدمات رفاهی و ارتباطی، زیرساخت های لازم را برای میزبانی از گردشگران فراهم آورده است. پوشش اینترنت و برق در تمامی مناطق شهری و بیشتر روستاهای اطراف قابل دسترسی است و نگرانی خاصی در این زمینه وجود نخواهد داشت. با این دانسته ها، هر مسافری می تواند با خیالی آسوده، بار سفر ببندد و خود را برای تجربه ای ناب در شوشتر آماده کند.

آب و هوای شوشتر و بهترین زمان سفر به این شهر جنوبی

شوشتر، با موقعیت منحصربه فرد خود در جنوب غرب ایران، اقلیمی مدیترانه ای را تجربه می کند که ویژگی های خاص خود را دارد. این آب و هوا، به ویژه در نیمه دوم سال، شوشتر را به مقصدی دلپذیر برای گردشگران تبدیل می کند. زمستان های شوشتر معمولاً معتدل و بهاری است، با هوایی دلنشین که امکان گشت وگذار و بازدید از جاذبه های تاریخی را بدون تحمل سرمای شدید فراهم می آورد. پاییز نیز با نسیم های خنک و دلپذیر خود، فصلی ایده آل برای سفر به این شهر محسوب می شود، در حالی که تابستان های شوشتر گرم و آفتابی هستند و نیازمند برنامه ریزی دقیق تری برای بازدید در ساعات خنک تر روز است.

رودخانه های پرآب کارون و دز نیز تأثیر بسزایی بر آب و هوای شوشتر دارند و به تعدیل دمای منطقه کمک می کنند. میانگین دمای سالانه در این شهر حدود ۲۷.۲ درجه سانتی گراد است و بارش سالانه به طور متوسط ۳۲۲ میلی متر گزارش می شود. برای آن دسته از گردشگران که به دنبال تجربه ای راحت و لذت بخش از شوشتر هستند، بهترین زمان سفر به این شهر جنوبی، فصول پاییز، زمستان و اوایل بهار است. در این ایام، هوا معتدل و مطبوع است و فرصت مناسبی برای کاوش در سازه های آبی، بافت تاریخی و طبیعت سرسبز شوشتر فراهم می آید، به ویژه برای مسافرانی که از مناطق سردسیر ایران به جنوب سفر می کنند، این فصول بسیار دلپذیر خواهند بود.

راه ها و روش های دسترسی به شوشتر: چگونه به شوشتر برویم؟

سفر به شوشتر، همچون سفر به دالانی در دل تاریخ، از راه های گوناگونی میسر است که هر یک تجربه ای متفاوت را برای مسافران به ارمغان می آورد. انتخاب بهترین روش، به سلیقه، بودجه و زمان در دسترس هر گردشگری بستگی دارد.

سفر هوایی

با آنکه شهر شوشتر فرودگاه اختصاصی ندارد، اما دسترسی هوایی به آن از طریق فرودگاه های شهرهای نزدیک امکان پذیر است. نزدیک ترین فرودگاه ها، فرودگاه بین المللی اهواز (حدود ۹۰ کیلومتر فاصله) و فرودگاه دزفول (حدود ۶۰ کیلومتر فاصله) هستند. پس از فرود در این شهرها، مسافران می توانند با تاکسی های بین شهری یا اتوبوس های محلی، مسیر خود را به سمت شوشتر ادامه دهند. این روش، سریع ترین گزینه برای رسیدن به شوشتر به شمار می رود و برای کسانی که زمان کمتری دارند، ایده آل است.

سفر با قطار

برای آنان که به دنبال تجربه ای متفاوت و آرامش بخش در سفر هستند، قطار گزینه ای جذاب خواهد بود. شوشتر دارای خط ریلی است و به طور مستقیم به شهرهای مهمی چون تهران و مشهد متصل می شود. سفر با قطار، فرصتی بی نظیر برای تماشای مناظر دلنشین مسیر و غرق شدن در آرامش سفر است، پیش از آنکه به قلب تاریخی شوشتر برسید.

سفر با اتوبوس

سفر با اتوبوس، گزینه ای اقتصادی و در دسترس از پایانه های مختلف کشور به شوشتر است. این روش برای کسانی که قصد سفر با بودجه ای محدودتر را دارند یا از شهرهای نزدیک به شوشتر عازم هستند، بسیار مناسب است. پایانه های اتوبوس رانی در شوشتر، امکان دسترسی آسان به نقاط مختلف شهر را فراهم می کنند.

سفر با خودروی شخصی

ماجراجویان و علاقه مندان به کشف مسیرهای کمتر شناخته شده، سفر با خودروی شخصی را انتخابی لذت بخش خواهند یافت. مسیرهای پیشنهادی از شهرهای اصلی، مانند اهواز و دزفول، فرصت توقف در جاذبه های بین راهی و لذت بردن از زیبایی های منطقه را فراهم می کند. این آزادی عمل، به مسافران اجازه می دهد تا با سرعت و برنامه خود، از هر لحظه سفر به شوشتر لذت ببرند و در طول راه، به تماشای دشت های وسیع و نخلستان های سرسبز خوزستان بنشینند.

غواصی در فرهنگ و آیین های شوشتری: مردمان صلح طلب با ریشه های کهن

ورود به شوشتر تنها سفر به یک شهر تاریخی نیست، بلکه غواصی در دریایی از فرهنگ و آیین های کهن است که ریشه های آن به اعماق تاریخ می رسد. مردم این دیار با گویش، مذهب و رسوم خاص خود، هویتی منحصربه فرد را به نمایش می گذارند که هر گردشگری را مجذوب خود می کند.

گویش و مذهب مردم شوشتر

مردم شوشتر به گویش خاص خود، «شوشتری»، سخن می گویند. این گویش که آمیزه ای از واژگان فارسی کهن و تأثیرپذیری از گویش های همسایه همچون عربی و بختیاری است، زیبایی و اصالت خاصی به لحن سخن اهالی می بخشد. شنیدن این گویش، خود تجربه ای دلنشین است که حس ریشه دار بودن فرهنگ این دیار را منتقل می کند. از نظر مذهبی، اکثریت مردم شوشتر شیعه اثنی عشری هستند و پایبندی عمیق آنان به اصول دینی و مذهبی، در تار و پود زندگی و رسوماتشان نمود پیدا کرده است.

اندیشه و فرهنگ مردمان شوشتر

شوشتری ها، مردمان صلح طلب و متمدنی هستند که در طول تاریخ، همواره آغوش خود را به روی اقوام و فرهنگ های گوناگون گشوده اند. همزیستی مسالمت آمیز اقوام عرب و بختیاری در کنار شوشتری ها، نمونه ای درخشان از رواداری و احترام متقابل است که این شهر را به نمادی از وحدت و همدلی تبدیل کرده است. پوشش سنتی مردان و زنان عرب شوشتر، به ویژه دشداشه سفید بلند مردان و عبای مشکی زنان، جلوه ای از اصالت و پایبندی به ریشه های فرهنگی است که در هر کوچه و خیابان شهر به چشم می خورد.

شوشتر، علاوه بر میراث تاریخی و مهندسی بی نظیرش، مهد پرورش اندیشمندان، هنرمندان و دانشمندان بزرگی نیز بوده است. چهره هایی همچون شباب شوشتری در ادبیات، ابوالعلاء شوشتری در عرفان، و عبدالکریم بهنیا، پدر علم قنات ایران، همگی از مفاخر این سرزمین هستند که نام شوشتر را در صفحات درخشان تاریخ ایران جاودانه کرده اند. حضور در این شهر، فرصتی برای الهام گرفتن از روحیه دانش پروری و هنر دوستی مردمانش است.

رسومات و آیین های سنتی شوشتر

آیین های سنتی شوشتر، بخش جدایی ناپذیری از هویت این شهر است که هر یک با داستان ها و نمادهای خاص خود، زندگی را رنگین می کنند:

• مراسم خواستگاری و عقد (بلکه، نشانه و نون): در این آیین سنتی، پس از توافق بر سر مهریه و شیربها، حلقه ای به نام «بلکه» به عنوان نمادی از نامزدی در دست دختر قرار می گیرد. همچنین، هدایایی نظیر لباس و عطر تحت عنوان «نشانه و نون» به عروس آینده تقدیم می شود که این مراحل، مقدمات جشن پیوند را فراهم می آورد.
• مراسم حنابندان (دس رزون، منسی، زیرزبونی): یک شب پیش از عروسی، مراسم حنابندان با نام «دس رزون» به صورت جداگانه در خانه های عروس و داماد برگزار می شود. عروس تنها پس از دریافت مبلغی به نام «منسی»، اجازه می دهد دست هایش را حنا ببندند. همچنین، تکه ای نبات در دست و ورقه ای طلا زیر زبانش (که به آن «زیرزبونی» می گویند) قرار می دهند و پاهایش را نیز حنا می بندند که همگی نمادی از خوشبختی و برکت است.
• آیین های عروسی سنتی (آب بخت): یکی از رسومات دلنشین عروسی در شوشتر، «آب بخت» است؛ چهار تخم مرغ پخته را در کاسه ای پر از آب قرار داده و زیر پای عروس می گذاشتند. او فردای عروسی، تخم مرغ ها را می خورد و آب آن را بر سر می ریخت که این عمل نمادی از باروری و آغاز زندگی پربرکت بود.
• آیین ۳ روزه (دفن نمادین شهدای کربلا): دو روز پس از عاشورا، شهر شوشتر میزبان آیین «۳ روزه» است. در این مراسم، گروهی از هنرمندان و مداحان با پوشیدن لباس های نمادین، به نوحه خوانی و مرثیه سرایی می پردازند و اجساد مطهر شهدای کربلا را که به صورت نمادین بر خاک افتاده اند، به خاک می سپارند. این آیین، نشان دهنده ارادت عمیق مردم شوشتر به اهل بیت است.
• نخل مُقوم حسین (قدمت، اهمیت، نحوه برگزاری): «نخل مُقوم حسین» نخلی کهن و چند صد ساله است که نمادی از تابوت شهدای کربلاست. این نخل هر ساله در تاسوعا و عاشورا توسط عزاداران حسینی از منطقه موگهی به محل مراسم منتقل می شود. ساختار چوبی آن از درخت سدر، قدمت و عظمت آن را دوچندان کرده و حمل آن توسط جمع کثیری از مردم، جلوه ای از عشق و ارادت را به نمایش می گذارد.
• شِیـدونـِه (حجله های آیینی محرم): در ماه محرم، در کوچه ها و حسینیه های شوشتر، حجله های آیینی به نام «شیدونه» نصب می شوند. این سازه های چوبی منبت کاری شده که یادآور خیمه حضرت قاسم (ع) هستند، با دیواره های مشبک و نقاشی های مذهبی، فضایی روحانی برای سوگواری ایجاد می کنند و نمادی از عزاداری پرشور مردم این دیار محسوب می شوند.

اقامت در شوشتر: معرفی هتل ها و اقامتگاه های سنتی

پس از گشت وگذار در میان تاریخ و فرهنگ شوشتر، انتخاب اقامتگاهی راحت و دلنشین، تکمیل کننده یک سفر خاطره انگیز خواهد بود. با آنکه امکانات اقامتی شوشتر ممکن است به اندازه شهرهای بزرگ متنوع نباشد، اما اقامتگاه های موجود، تجربه ای متفاوت و اصیل را به مسافران ارائه می دهند که با فضای تاریخی شهر همخوانی دارد. این اماکن، با تلفیق سنت و راحتی مدرن، مکانی آرام برای استراحت و بازیابی انرژی به شمار می روند.

در ادامه به معرفی کامل اقامتگاه های محبوب شوشتر، که هر یک با ویژگی های خاص خود، میزبانی گرمی را برای مسافران فراهم می کنند، می پردازیم:

• خانه سرابی (هتل سنتی شوشتر): این خانه تاریخی با قدمتی نزدیک به ۲۰۰ سال، نمونه ای بی نظیر از معماری قاجاری است که در سال ۱۳۹۲ به اولین هتل سنتی استان خوزستان تبدیل شد. خانه سرابی با ۱۱ اتاق دنج و ظرفیت پذیرایی از ۳۰ مهمان، فرصتی استثنایی برای تجربه زندگی در بافت تاریخی شوشتر را فراهم می آورد. موقعیت مکانی آن در خیابان عبدالله بانو، دسترسی آسان به سازه های آبی و مسجد جامع را ممکن می سازد.
• هتل عمارت افضل: این عمارت باشکوه قاجاری، متعلق به خاندان بازرگان افضل بوده و توسط معماران چیره دست ساخته شده است. عمارت افضل با ۸ اتاق مجهز و راحت، شامل بخش های شبستان و شوادان، فضایی تاریخی و در عین حال دلنشین را برای اقامت فراهم کرده است. قرارگیری آن در چهارراه امام خمینی، در نزدیکی موزه رستوران مستوفی و مجموعه آبشارها و آسیاب ها، دسترسی آسان به جاذبه ها را تضمین می کند.
• هتل خانه طبیب شوشتری: خانه ای دیگر از دوران قاجار، طبیب خانه شوشتری است که در سال ۱۳۹۵ به هتلی ۳ ستاره تبدیل شد. این بنا با ۹ اتاق دنج و زیبا و تزیینات هنری همچون خوون چینی، گچبری و حجاری، نمونه ای کم نظیر از معماری شوشتر را به نمایش می گذارد. ایوان خاص آن در ضلع جنوبی و موقعیتش در خیابان سنگ فرش، آن را به مکانی ایده آل برای دوستداران معماری اصیل تبدیل کرده است.
• هتل گرگر: هتلی مدرن تر در مقیاس بزرگتر، هتل گرگر است که در سال ۱۳۹۰ افتتاح شد. این هتل با ۴۵۰۰ مترمربع مساحت و ۷۰ اتاق مجهز در دو طبقه، در نزدیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر و در موقعیت استراتژیکی بین اهواز و دزفول قرار دارد. هتل گرگر با ارائه خدمات باکیفیت، توانسته رضایت بالایی از مسافران را به دست آورد.
• اقامتگاه عمارت پدری جامعی: برای تجربه اقامتی سنتی تر و صمیمی تر، عمارت پدری جامعی گزینه ای بی نظیر است. این اقامتگاه با معماری اصیل ایرانی، از سال ۱۳۸۷ پذیرای مهمانان بوده و فضایی آرام و امن را برای ساخت خاطراتی ماندگار در دل بافت تاریخی شوشتر فراهم می آورد. این عمارت در کوی شهید جامعی، خیابان عبدالله بانو واقع شده است.

رستورانگردی و تجربه طعم های بی نظیر شوشتری

سفر به شوشتر، تنها غرق شدن در تاریخ و معماری نیست، بلکه فرصتی بی نظیر برای تجربه طعم های اصیل و بی بدیل غذاهای محلی این دیار است. رستورانگردی در شوشتر، همچون سفر در یک هزارتوی رنگین کمان طعم هاست که هر ذائقه ای را به وجد می آورد. آشپزی شوشتری، با استفاده از مواد اولیه بومی و ادویه های خاص، هنری است که نسل به نسل منتقل شده و هر غذای آن داستانی از فرهنگ و سنت را روایت می کند. رستوران های سنتی و مدرن شهر، با منوهای متنوع خود، دروازه ای به سوی این دنیای دلپذیر از مزه ها هستند.

در ادامه به معرفی رستوران های محبوب و غذاهای محلی شوشتر می پردازیم که هر گردشگری را به امتحان آن ها ترغیب می کند:

فهرست بهترین رستوران ها و سفره خانه های شوشتر:

• رستوران پردیس سلمان: (استان خوزستان، شهر شوشتر، خیابان علامه شیخ – ۰۶۱۳۶۲۲۰۸۰۷)
• سفره خانه لشکر: (استان خوزستان، شهر شوشتر، قسمت پشتی امامزاده عبدالله، کنار پل بند لشکر – ۰۶۱۳۶۲۲۵۲۶۴)
• خانه مستوفی (رستوران موزه): (استان خوزستان، شهر شوشتر، بشرویه، خیابان شریعتی، کوی مستوفی)
• آش فروشی خراسانی: (استان خوزستان، شهر شوشتر، خیابان طالقانی، خیابان سنگ فرش، مقابل کاروانسرای افضل)
• رستوران شبستان: (استان خوزستان، شهر شوشتر، خیابان عمار، حدفاصل ۱۷ و ۱۸ غربی – ۰۶۱۳۶۲۷۸۳۵۰)
• فست فود ترنج: (استان خوزستان، شهر شوشتر، محدوده ضلع غربی چهارراه امام، پیش از مقام عباس – ۰۶۱۳۶۲۲۹۳۹۳)
• فست فود زنجیره ای ایرانویچ: (استان خوزستان، شهر شوشتر، میدان هفده شهریور – ۰۶۱۳۶۲۵۰۳۰۶)
• کافی شاپ خوش و بش: (استان خوزستان، شهر شوشتر، خیابان عبدالله بانو – ۰۶۱۳۶۲۱۵۶۸۸)
• کافه تارم: (استان خوزستان، شهر شوشتر، خیابان امام خمینی، کنار تعاونی فرهنگیان – ۰۶۱۳۶۲۱۵۵۰۳)
• رستوران باغشا: (استان خوزستان، شهر شوشتر، قسمت پشتی امامزاده عبدالله – ۰۶۱۳۶۲۱۸۵۸۵)
• فست فود سی تو: (استان خوزستان، شهر شوشتر، خیابان عبدالله بانو – ۰۶۱۲۳۶۲۱۸۵۸۵)

معرفی کامل غذاهای محلی شوشتر:

• پلو شوشتری: این پلوی خوش عطر و طعم، یکی از محبوب ترین غذاهای محلی شوشتر است که از ترکیب برنج آبکش، پیاز طلایی، تکه های مرغ و لوبیا چشم بلبلی به همراه ادویه های خاص تهیه می شود. هر لقمه از پلو شوشتری، شما را به ضیافتی از مزه های اصیل دعوت می کند.
• خوراک نان چرب: برخلاف نامش که ممکن است تصور چرب بودن غذا را ایجاد کند، خوراک نان چرب شوشتری غذایی سبک و سرشار از طعم های دلنشین است. این خوراک که به طور سنتی در مراسم عروسی و جشن ها تهیه می شود، از دیرباز جایگاه ویژه ای در میان مردم این منطقه داشته است.
• توله یا پنیرک شوشتری: گیاه توله یا پنیرک، بومی منطقه شوشتر است و به صورت خودرو در زمین های بایر اطراف شهر می روید. این خوراک با تفت دادن توله با پیاز و سیر داغ و افزودن ترشی انار تهیه می شود که طعمی بی نظیر و کمی ترش مزه به آن می بخشد و تجربه ای منحصر به فرد از غذاهای گیاهی منطقه است.
• قورمه سبزی شوشتری: این قورمه سبزی، نسخه ای متفاوت و بسیار خوشمزه از قورمه سبزی رایج در ایران است. استفاده از سبزی های کوهی خاص منطقه شوشتر، عطر و طعمی منحصربه فرد و دلپذیر به این غذای سنتی می بخشد و آن را به گنجینه ای در آشپزی محلی تبدیل کرده است.
• سیر باقالا شوشتری: یکی دیگر از خوراک های اصیل و مقوی شوشتر، سیر باقالا است. این غذای خوشمزه که عمدتاً از مواد گیاهی تهیه می شود، گزینه ای بی نظیر برای علاقه مندان به غذاهای سالم و لذیذ است. سیر باقالا به دلیل طعم و عطر دلنشینش، در میان مردم و گردشگران شوشتر بسیار محبوب است.
• قلیه ماهی شوشتری: قلیه ماهی شوشتری، با ترکیب تمرهندی و رب انار، طعمی فوق العاده و به یادماندنی دارد. این غذای اشتهاآور، که ریشه در سنت های آشپزی جنوب ایران دارد، با هر قاشق، داستانی از دریا و ادویه های گرم را روایت می کند و طرفداران بسیاری را به خود جذب کرده است.

گشت و گذار در بازارهای شوشتر و خرید سوغات ماندگار

یکی از لذت بخش ترین بخش های سفر به شوشتر، گشت وگذار در بازارهای سنتی و مدرن آن و تهیه سوغاتی هایی است که یادآور این دیار کهن باشند. این بازارها تنها مکانی برای خرید نیستند، بلکه خود بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی شوشتر به شمار می روند و فضایی زنده و پر جنب وجوش را برای هر گردشگری به ارمغان می آورند.

مراکز خرید مهم شهر:

• پاساژ مهستان: این پاساژ به عنوان یکی از مراکز خرید لوکس شوشتر شناخته می شود و علاوه بر طیف وسیعی از کالاها، مکانی مناسب برای تهیه لباس های محلی استان خوزستان است. قدم زدن در این پاساژ، فرصتی برای آشنایی بیشتر با فرهنگ پوشش منطقه و خریدی دلپذیر فراهم می آورد.
• سرای افضل (کاروانسرا): این کاروانسرای تاریخی، یادگاری ارزشمند از دوره قاجار، امروزه به نمایشگاه دائمی صنایع دستی استان خوزستان تبدیل شده است. سرای افضل با فضای دلنشین و معماری اصیل خود، در شمار مکان های دیدنی شوشتر قرار دارد و فرصتی بی نظیر برای تهیه سوغات هنری و دست سازهای محلی، از معرق کاری های نفیس تا کپوبافی های ظریف، را فراهم می آورد.
• بازار سنتی شهر شوشتر: این بازار سرپوشیده با قدمتی به دوران قاجار، همچون قلبی تپنده در دل شهر، طعم های اصیل و صنایع دستی نفیس استان خوزستان را در خود جای داده است. معماری صلیب شکل و سقف های بلند و آجری آن، فضایی دلنشین و سنتی ایجاد کرده که در آن می توان انواع خوراکی های محلی مانند کشک، قره قروت، کلوچه ها و نان های سنتی را یافت. گشت وگذار در این بازار، حسی از سفر در زمان را به ارمغان می آورد و فرصتی برای ارتباط نزدیک با فرهنگ بومی شوشتر است.

معرفی کامل سوغات و صنایع دستی شوشتر:

سوغاتی های شوشتر، آینه ای از هنر، طبیعت و ذوق مردم این سرزمین هستند:

• محصولات خوراکی:
  • لبنیات و ترشیجات محلی: شوشتر به تنوع بی نظیر لبنیات و ترشیجات محلی خود شهرت دارد. حدود ۱۰ نوع ترشی (مانند سیر، لگجی، بندری، موسیر، و مخلوط) و ۸ نوع لبنیات بومی (همچون ماست محلی، دوغ سنتی، کره و روغن محلی خالص، و سرشیر) در این منطقه تولید می شود که هر ذائقه ای را به وجد می آورد. عطر و طعم خاص این محصولات، آن ها را به سوغاتی های محبوب تبدیل کرده است.
  • زردک: این ریشه مغذی، که با نام هویج ایرانی نیز شناخته می شود، سرشار از کلسیم و فسفر است و نقش مهمی در تقویت استخوان ها و درمان کم خونی دارد. زردک که عمدتاً در زمستان برداشت می شود، گزینه ای سالم و خوشمزه برای سوغات است.
  • انواع شیرینی جات: شوشتر به شیرینی های سنتی خود، از ارده و حلوا شکری گرفته تا حلوا کنجدی، کلوچه و حلوا قُبیت، حلیمو و بستنی سنتی شهرت جهانی دارد. هر یک از این شیرینی ها، با طعم های اصیل ایرانی، کام هر مسافری را شیرین می کنند و تجربه ای دلنشین از ذائقه محلی به ارمغان می آورند.
• صنایع دستی:
  • کپوبافی: این هنر اصیل با استفاده از ساقه های مرکزی و جوان نخل و پیچیدن آن ها به دور ساقه های کرتک خلق می شود. طرح ها و رنگ های متنوع کاموا بر روی ظروف دست بافت کپو، زیبایی آن ها را دوچندان کرده و این محصولات را به سوغاتی های ارزشمند تبدیل کرده اند.
  • پارچه بافی (دیبای شوشتری، پرند شوشتری): شوشتر از دیرباز مهد پارچه بافی بوده است. دیبای شوشتری و پرند شوشتری از مشهورترین بافته های ابریشمی هستند که توسط صنعتگران این شهر تولید می شدند. این پارچه ها که در دوران ساسانیان و اسلامی شهرت جهانی داشتند، نمادی از هنر و خلاقیت بافندگان شوشتری محسوب می شوند.
  • پارچه های احرامی: این پارچه ها با ترکیب ظریف تارهای پنبه ای و پودهای پشمی، بافتی مستحکم و با دوام دارند. رنگ بندی متنوع، از سرمه ای کلاسیک تا رنگ های شاد و زنده، احرامی های شوشتر را به محصولاتی پرطرفدار در میان مسافران و گردشگران تبدیل کرده است.
  • جاجیم بافی: جاجیم، زیراندازی دورو با بافت ضخیم و ظریف است که از پشم یا پنبه تهیه می شود. این دستبافت سنتی، با ظاهری شبیه به پلاس اما نازک تر، به دلیل عدم وجود پرز از هر دو طرف قابل استفاده است. بافت آن در چهار قطعه مجزا و سپس دوختن آن ها به یکدیگر، ویژگی خاصی به جاجیم می بخشد.
  • سجاده بافی: سجاده بافی در شوشتر از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به عنوان یکی از اجزای اصلی جهیزیه عروس محسوب می شود. این سنت دیرینه، نشان دهنده ارزش والای قالیچه های دستباف و جایگاه ویژه آن ها در فرهنگ و آداب و رسوم منطقه است.
  • ملحفه بافی: در ملحفه بافی شوشتر، دست بافته های زیبایی با دارهای افقی یا عمودی تولید می شوند که شامل انواع قالی، قالیچه و گلیم هستند. زنان ایلی و روستایی با مهارت و ذوق هنری خود، طرح های هندسی و رنگ های زنده و متنوعی را در این بافته ها به کار می برند.
  • معرق ساقه گندم: این هنر اصیل، با استفاده از ساقه های گندم، جو و برنج خلق می شود. معرق ساقه گندم که ریشه ای عمیق در فرهنگ و هنر ایران دارد، یکی از بهترین سوغاتی ها برای یادگاری از سفر به شوشتر است و ظرافت و زیبایی خاصی دارد.
  • عبا بافی: عبابافی در شوشتر، هنری با قدمت بیش از ۵۰۰ سال است. این هنر اصیل، با استفاده از پشم و رنگ های طبیعی، عباهایی با رنگ های گرم و خاکی همچون خرمایی، مشکی، خاکستری و شیری تولید می کند که با دستان هنرمند بافندگان شوشتری رنگ آمیزی می شوند.

جاهای دیدنی شوشتر: از شاهکارهای باستانی تا طبیعت بکر

شوشتر، شهری است که در هر گوشه آن داستانی از تاریخ و طبیعت نهفته است. بازدید از جاهای دیدنی شوشتر، همچون قدم زدن در دالان های زمان است که هر مسافری را به حیرت وا می دارد. از شاهکارهای مهندسی باستان گرفته تا خانه های تاریخی و فضاهای طبیعی بکر، هر یک از این جاذبه ها، تجربه ای متفاوت و به یادماندنی را به ارمغان می آورند.

۹.۱. سازه های آبی تاریخی شوشتر (میراث جهانی یونسکو)

مجموعه سازه های آبی شوشتر، قلب تپنده این شهر تاریخی و شاهکاری بی نظیر از مهندسی آب در ایران باستان است که هر بیننده ای را به شگفتی وا می دارد. این سیستم پیچیده و هوشمندانه که ریشه های آن به دوران هخامنشیان بازمی گردد و در زمان ساسانیان گسترش یافت، گواه نبوغ بی بدیل ایرانیان در مدیریت منابع آبی است. زمزمه آب جاری در تونل ها و ریزش آبشارها، گوش هر مسافری را نوازش می دهد و عظمت این سازه را در کنار بافت تاریخی شهر، بیش از پیش آشکار می سازد.

• آسیاب ها و آبشارها: این مجموعه، نمونه ای بی نظیر از بهره برداری بهینه از آب است. آب رودخانه کارون با عبور از تونل ها و گرداندن چرخ آسیاب ها، به صورت آبشارهایی زیبا به حوضچه های پایین دست سرازیر می شود. همسایگی این آبشارها با بافت تاریخی شهر، منظره ای خیره کننده خلق کرده که از شاهکارهای فنی و مهندسی زمان خود به شمار می آید.
• نهر گرگر: این نهر دست کند، یکی از دو شاخه اصلی رود کارون است که نقشی اساسی در سیستم آبیاری شوشتر ایفا می کند. جریان دائمی آن، حیات بخش دشت های اطراف بوده و زیبایی خاصی به طبیعت پیرامون می بخشد.
• بند میزان: یکی از مهم ترین اجزای این مجموعه، بند میزان است که بر روی کارون احداث شده و وظیفه اصلی آن، تقسیم هوشمندانه آب کارون به دو شاخه شطیط و گرگر است. این سازه باستانی، که از سنگ و ساروج ساخته شده، نمادی از دقت و دانش مهندسی ایران باستان است.
• نهر داریون: این نهر تاریخی، شاخه ای فرعی از شطیط است که پس از دور زدن شوشتر، دوباره به شطیط می پیوندد. نهر داریون، با قدمتی به دوره هخامنشیان، نقشی کلیدی در آبیاری زمین های کشاورزی و کنترل آب داشته و از جاذبه های طبیعی و تاریخی شوشتر محسوب می شود.
• قلعه سلاسل: این قلعه باشکوه که قدمت آن به دوره هخامنشیان بازمی گردد، نقشی حیاتی در کنترل نهر داریون و دفاع از شهر داشته است. هرچند بسیاری از بخش های آن تخریب شده، اما همچنان ابهت و اهمیت آن در تاریخ شوشتر قابل مشاهده است.
• برج کلاه فرنگی: این برج دیدبانی هشت ضلعی، که در زمان هخامنشیان ساخته شد، برای نظارت بر کار کارگران در ساخت بند میزان مورد استفاده قرار می گرفته است. با وجود تخریب بخشی از آن، معماری و موقعیت استراتژیک آن، همچنان جذابیت خاصی به این بنا می بخشد.
• بند شادروان (پل بند قیصر): این پل عظیم که روی شاخه اصلی کارون ساخته شده بود، با حدود ۵۰۰ متر طول، از بزرگترین پل های باستانی به شمار می رفت. امروزه بخش هایی از آن تخریب شده، اما بقایای آن همچنان گواه عظمت مهندسی گذشته است.
• بند ماهی بازان: این بند که بر روی رودخانه گرگر دست کند قرار دارد، نمونه ای هوشمندانه از بهره برداری از عارضه های طبیعی برای مقاصد انسانی است. گفته می شود که در زمان حفر رودخانه گرگر، استفاده از این پدیده طبیعی برای بالا بردن سطح آب و افزایش فشار آن، در نظر گرفته شده بود.
• بند لشکر: این بند با ۱۲۴ متر طول و ۸ متر ارتفاع، در مسیر نهر داریون ساخته شده و نکته جالب درباره آن، سیستم خنک کننده اش است که گاهی اختلاف دمای آن با اطراف به هفت درجه سانتی گراد می رسد. این سازه نیز از اجزای مهم نظام آبی شوشتر است.
• بند خاک: این بند که در بهمن ۱۳۸۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید، نقش حیاتی در مدیریت و تامین منابع آبی منطقه داشته است. بند خاک با انتقال آب از نهر داریون به نهر رقط، علاوه بر تامین آب مورد نیاز کشاورزی، از وقوع سیلاب در دشت میاناب شوشتر نیز جلوگیری می کرده است.

۹.۲. خانه های تاریخی و بافت سنتی

بافت تاریخی شوشتر، با کوچه های باریک و خانه هایی که از دوران قاجار به یادگار مانده اند، همچون گالری زنده ای از معماری جنوب ایران است. این خانه ها، با ایوان های بلند، ستون های ظریف و تزئینات چشم نواز، داستان زندگی مردمان گذشته را زمزمه می کنند و حس آرامش و اصالت را به هر بیننده ای منتقل می سازند. بازدید از این خانه ها، فرصتی برای لمس هویت فرهنگی و معماری بومی منطقه است.

• خانه مستوفی: این بنای باشکوه قاجاری، در بافت قدیمی شهر واقع شده و امروزه به موزه، رستوران و عکاسخانه تبدیل گشته است. معماری چشم نواز آن با ایوان های بلند و چشم انداز بی نظیر به رود شطیط و پل شادروان، آن را به یکی از جاذبه های پرطرفدار تبدیل کرده است.
• خانه گازر: این عمارت تاریخی قاجاری، جلوه ای زیبا از معماری سنتی و بومی منطقه است. خانه گازر که شامل بخش هایی همچون شودان، حیاط مرکزی، ایوان و شبستان است، با تزئینات آجرکاری، گچ بری های مشبک و حجاری های زیبا، هر بیننده ای را مجذوب خود می کند.
• خانه معین التجار: این بنای تاریخی قاجاری، با معماری چشم نواز و تلفیقی هنرمندانه از آجرکاری، پنجره های ارسی و گچ بری های مشبک، همچون نگینی در میان بافت تاریخی شوشتر می درخشد. این عمارت، که روزگاری محل اداره دارایی و تدریس بوده، هنوز ابهت خود را حفظ کرده است.
• خانه مرعشی: این خانه زیبا و تاریخی قاجاری، بر صخره ای بلند و مشرف به سازه های آبی باستانی شوشتر بنا شده است. خانه مرعشی که امروزه به دفتر پایگاه میراث جهانی سازه های آبی تبدیل شده، با معماری سنتی و باشکوه خود، جلوه ای از هنر ایرانی را به نمایش می گذارد.
• خانه امین زاده: این عمارت باشکوه قاجاری، با معماری فوق العاده و تزئینات زیبا و ظریف آجری، سنگی و گچ بری های مشبک، یکی از شاخص ترین و خاص ترین خانه های شوشتر است که نمادی از هنر و معماری ایرانیان باستان محسوب می شود.

۹.۳. اماکن مذهبی و زیارتگاه ها

اماکن مذهبی شوشتر، بخش مهمی از هویت فرهنگی و معنوی این شهر را تشکیل می دهند. این بناها، با معماری باشکوه و فضایی روحانی، جلوه ای از هنر ایرانی-اسلامی را به نمایش می گذارند و آرامش بخش روح هر زائری هستند.

• مسجد جامع شوشتر: این مسجد با قدمتی حدود ۱۲۰۰ سال، پس از مسجد جامع یزد، یکی از قدیمی ترین مساجد جامع ایران است. معماری خاص آن، شامل قوس های طاق ها، ایوان بلند و شبستان، نشان از بنای اولیه آن در دوره ساسانیان و اوایل دوره اسلامی دارد.
• دخمه های زرتشتی: این دخمه ها، که با نام های خرف خانه و استودان نیز شناخته می شوند، از بناهای تاریخی ارزشمند پیش از اسلام در شوشتر هستند. این مقبره های باستانی که در کوه ها و صخره ها حفر شده اند، به دوران مادی و پارتی تعلق دارند و روش دفن اموات در آن زمان را نشان می دهند.
• امامزاده عبدالله: این آرامگاه مطهر، به فرزند امام زین العابدین (ع) منسوب است و بر فراز تپه ای سرسبز در نزدیکی شوشتر قرار دارد. بنای اولیه آن به دوران سلجوقیان بازمی گردد و ضریح زیبای آن در دوره قاجار با الهام از معماری صفوی ساخته شده است.
• بقعه براء بن مالک: این آرامگاه تاریخی، متعلق به یکی از یاران پیامبر اکرم (ص) است که در جنگ شوشتر به شهادت رسید. بقعه براء بن مالک که در شمال شوشتر قرار دارد، تا دوره صفویه از معماری باشکوهی برخوردار بود و بارها تخریب و بازسازی شده است. امروزه میزبان دسته های عزاداران محرم است.
• زیارتگاه مقام عباس: این زیارتگاه، با سقف گنبدی کوچک و تزئینات زیبای کاشی کاری، فضایی روحانی و آرامش بخش را در دل بافت تاریخی شوشتر فراهم کرده است. سبک معماری آن، ترکیبی از شیوه های صفوی، مغولی و تیموری است و شباهت به یک خیمه سفید با هشت ورودی دارد.
• قدمگاه حضرت صاحب الزمان: این بقعه، که در قسمت شمال شرقی شهر و روی تپه ای در میان قبرستان قرار دارد، یکی از زیارتگاه های مهم شیعیان در شوشتر است. تاریخ بنای اولیه آن به دوران صفویه بازمی گردد و بارها بازسازی شده است.
• آرامگاه جرجیس: در قسمت جنوب غربی شهر شوشتر، روستایی به همین نام وجود دارد که آرامگاهی به نام جرجیس پیامبر در آن واقع شده است. با این حال، درباره صحت انتساب آن به حضرت جرجیس تردیدهایی وجود دارد و بسیاری از مورخان مقبره اصلی را در موصل عراق می دانند.

۹.۴. جاذبه های طبیعی و فضاهای سبز

شوشتر، علاوه بر میراث تاریخی، از طبیعت بکر و چشم اندازهای دلپذیری نیز برخوردار است که هر بیننده ای را به آرامش دعوت می کند. حضور رودخانه های پرآب کارون و دز، مناظر طبیعی چشم نوازی را در این منطقه خلق کرده است.

• رودخانه کارون: این رودخانه پرآب، به عنوان طولانی ترین و پرآب ترین رود ایران، منبع حیات و شریان اصلی آبی منطقه شوشتر است. پل های تاریخی ساخته شده بر روی آن، مانند پل بند میزان و پل شادروان، نشان دهنده هنر مهندسی ایرانی در طول قرن ها هستند و حاشیه آن نیز مکانی دلپذیر برای پیاده روی و تماشای طبیعت است.
• نهر رقط: این نهر، یکی دیگر از جاذبه های طبیعی و منحصر به فرد در جنوب شوشتر است. ویژگی خاص آن، رگه های ریگی است که به صورت ردیفی و محکم در آن به وجود آمده اند و به گویش شوشتری به آن رقط گفته می شود. این ساختار فشرده و محکم، منظره ای جذاب و متفاوت را خلق کرده است.
• روستاهای دیدنی (روستای کوه زر، روستای کرایی، منطقه حفاظت شده کرایی):
  • روستای کوه زر: این روستا در ۱۵ کیلومتری شرق شوشتر واقع شده و با آثار تاریخی و طبیعی منحصربه فردی چون اشکفت اناری و گور دخمه های دارچیتی، بافت سنتی و معماری قدیمی خانه ها، جلوه ای از زیبایی های خوزستان را به نمایش می گذارد.
  • روستای کرایی: این روستا در دهستان شهید مدرس شوشتر قرار دارد و به دلیل طبیعت زیبا و بافت منحصربه فرد خود شهرت دارد. منطقه حفاظت شده کرایی با وسعتی حدود ۴۰ هزار هکتار، زیستگاه گونه های متنوع گیاهی و جانوری است و امکان بازدید از جاهایی مانند راهدار، خرسی، چاه کرا و کرایی قدیم را فراهم می کند.
  • منطقه حفاظت شده کرایی: این منطقه با پوشش گیاهی متنوع (انجیر کوهی، بادام کوهی، پونه) و حیات وحش ارزشمند (پلنگ، قوچ و میش، گرگ)، یکی از زیباترین و بکرترین مناطق طبیعی استان خوزستان است.
• باغ خان شوشتر: این باغ زیبا، یادگاری از دوره قاجار، در حاشیه غربی رود گرگر و در دل بافت تاریخی شوشتر قرار دارد. باغ خان با درختان سرسبز میوه و گل های رنگارنگ، فضایی دلنشین و تماشایی را خلق کرده و نمادی از همزیستی انسان و طبیعت است.
• پارک های تفریحی (پارک جزیره، پارک داریون، پارک آبی جزیره):
  • پارک جزیره: این پارک در محلی قرار دارد که رود کارون به دو بخش تقسیم شده و پس از مدتی دوباره به هم می پیوندد. دسترسی آسان به رودخانه و امکان قایق رانی، این مکان را به یکی از جاهای دیدنی شوشتر تبدیل کرده است.
  • پارک داریون: این پارک در بالای نهر داریون و در تقاطع پل شطیط و بلوار علامه شیخ شوشتری واقع شده است.
  • پارک آبی جزیره: این پارک، نخستین و تنها مجموعه آبی تفریحی در استان خوزستان است که در شهر تاریخی شوشتر قرار دارد.

۹.۵. سایر جاذبه ها:

• چهارطاقی شوشتر: بنایی کهن با سقفی گنبدی شکل که بر چهار پایه استوار شده است. این بنا در گذشته محلی برای نگهداری آتش مقدس زرتشتیان بود، اما بعدها در دوره قاجار، آسیابانان از این مکان به عنوان مسجد و نمازخانه استفاده کردند. چهارطاقی امروزه یکی از جاذبه های گردشگری مهم شوشتر است.
• تو عاشقون شوشتر: اتاقی حفر شده در دل صخره ای است که قدمت آن به دوران سلجوقیان می رسد. این مکان تاریخی در کنار بقعه امامزاده عبدالله شوشتر واقع شده و در گذشته محلی برای عبادت زاهدان و عابدان بوده است.
• کاروانسرای افضل: این کاروانسرای تاریخی قاجاری، که ۴ طبقه دارد و با معماری بی نظیر خود هر بیننده ای را خیره می کند، امروزه به عنوان نمایشگاه دائمی صنایع دستی استان خوزستان مورد استفاده قرار می گیرد و یکی از جاذبه های مهم شهر شوشتر محسوب می شود.

برنامه سفر پیشنهادی به شوشتر (مثال برای ۲ یا ۳ روز)

برای تجربه کامل زیبایی ها و شگفتی های شوشتر، می توان یک برنامه سفر دو یا سه روزه را پیشنهاد داد که امکان بازدید از مهم ترین جاذبه ها را فراهم می آورد و حس عمیقی از این شهر تاریخی را به ارمغان می آورد:

• روز اول:

  صبح را به کاوش در قلب مهندسی باستان، یعنی سازه های آبی تاریخی شوشتر اختصاص دهید. از آسیاب ها و آبشارها دیدن کنید و عملکرد بی نظیر آن ها را تحسین کنید. سپس به سمت بند میزان حرکت کنید و از نزدیک شاهد تقسیم هوشمندانه آب کارون باشید. در ادامه، نهر داریون و مسیر دلنشین آن را دنبال کنید. عصر، با قدم زدن در خانه مستوفی، معماری قاجاری را تجربه کرده و سپس در بازار سنتی شوشتر غرق در عطر ادویه ها و صنایع دستی شوید.

• روز دوم:

  صبح روز دوم را به بازدید از قلعه سلاسل، دژ کهن هخامنشی، و برج کلاه فرنگی، برج دیدبانی باستانی، بگذرانید. این دو بنا، شما را به اعماق تاریخ می برند. سپس به سمت خانه های تاریخی (مانند خانه مرعشی، خانه گازر، خانه امین زاده، خانه معین التجار) حرکت کنید و ظرافت معماری بومی را مشاهده کنید. در پایان روز، با حضور در مسجد جامع شوشتر، از فضای روحانی و معماری بی بدیل این بنای ۱۲۰۰ ساله لذت ببرید.

• روز سوم (اختیاری برای سفر سه روزه):

  این روز را به جاذبه های طبیعی و اماکن مذهبی شوشتر اختصاص دهید. صبح، از باغ خان شوشتر، باغی سرسبز با درختان میوه و گل های زینتی، دیدن کنید و از آرامش طبیعت لذت ببرید. سپس به کنار رود کارون بروید و عظمت طولانی ترین رود ایران را از نزدیک حس کنید. در ادامه، از زیارتگاه ها و اماکن مذهبی مانند امامزاده عبدالله، بقعه براء بن مالک، مقام عباس و قدمگاه حضرت صاحب الزمان بازدید کنید تا حس معنوی سفرتان عمق بیشتری یابد. اگر زمان کافی داشتید، گشتی در روستاهای اطراف (مانند کوه زر یا کرایی) نیز خالی از لطف نخواهد بود تا با طبیعت بکر و زندگی روستایی منطقه آشنا شوید.

نتیجه گیری

سفر به شوشتر، تجربه ای عمیق و چندوجهی است که هر مسافری را به دنیایی از تاریخ، مهندسی و طبیعت بکر در جنوب ایران فرا می خواند. این شهر، با قدمت ده هزار ساله خود، شاهکارهای مهندسی آب باستان را در دل خود جای داده است که از سوی یونسکو به ثبت جهانی رسیده اند. از تماشای آبشارهای زلال و آسیاب های کهن گرفته تا غرق شدن در کوچه پس کوچه های بافت سنتی و خانه های تاریخی، هر گوشه ای از شوشتر روایتی دلنشین از نبوغ و فرهنگ ایرانی را بازگو می کند.

تجربه طعم های بی نظیر غذاهای محلی، گشت وگذار در بازارهای پر جنب وجوش برای خرید سوغات ماندگار و آشنایی با آیین ها و رسومات دیرینه مردم شوشتر، همگی ابعاد دیگری از این سفر فراموش نشدنی هستند. شوشتر، مقصدی است که هر گردشگری را با ترکیبی منحصربه فرد از میراث تمدنی و زیبایی های طبیعی، مجذوب خود می سازد و خاطراتی جاودانه را در ذهن حک می کند. این شهر جنوبی، نه تنها یک مقصد دیدنی، بلکه یک تجربه زندگی است که هر لحظه آن با داستان های هزاران ساله عجین شده است.