خورشید در آستانه غرشی قوی تر از میلیاردها بمب اتمی

به گزارش یومیر به نقل از گجت نیوز مطالعات جدید با استفاده از روش های مدرن نشان می دهد که ستارگان مشابه خورشید ما به طور متوسط ​​هر صد سال یک بار شاهد فوران هایی قوی تر از صدها بمب هسته ای به نام سوپرشعله ها هستند. رویداد شدید در آینده نزدیک

تا به حال بر اساس مشاهدات انجام شده بر روی ستارگان مشابه خورشید تصور می شد که ابرشعله ها هر چند هزار سال یک بار رخ می دهند. اما مطالعه جدیدی که بر روی 56000 ستاره مشابه خورشید انجام شده است این باور را به چالش کشیده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ستارگانی مانند خورشید ما می توانند شاهد انفجارهای عظیم تر از میلیاردها بمب اتمی باشند بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تصور می شد یعنی تقریباً هر صد سال.

سوپرشعله ها طوفان های خورشیدی بسیار قدرتمندی هستند که هزاران برابر شدیدتر از شعله های معمولی هستند و می توانند آسیب های جبران ناپذیری به زیرساخت های زمین وارد کنند. از جمله این آسیب ها می توان به سوختن تجهیزات الکترونیکی اختلال در شبکه های ارتباطی از کار افتادن ماهواره ها و قطعی گسترده برق اشاره کرد.

محققان این تحقیق اخیرا یافته های خود را در مجله Science منتشر کرده اند. والری واسیلیف یکی از محققین این پروژه می گوید:

نتایج ما نشان می دهد که ستارگان با خواص مشابه خورشید پتانسیل تولید ابرشعله ها را دارند. تابش پرانرژی مانند اشعه ایکس و اشعه ماوراء بنفش که در طول این فوران ها ساطع می شود می تواند تأثیرات قابل توجهی بر جو زمین میدان مغناطیسی زمین و فناوری انسان داشته باشد. بررسی دقیق تر این اثرات موضوع مهمی برای تحقیقات آینده است.

خورشید را می توان به عنوان یک توپ غول پیکر از پلاسما در نظر گرفت که در آن ذرات باردار روی سطح آن گردش می کنند و میدان های مغناطیسی بسیار قوی ایجاد می کنند. به دلیل ماهیت پیچیده این میدان ها گاهی اوقات گره هایی در آنها ایجاد می شود که با آزاد شدن ناگهانی انرژی به شکل شعله های خورشیدی همراه است. این شعله ها اغلب با جهش های جرمی تاجی (CME) همراه هستند.

اگر این فوران ها به سمت زمین باشد اشعه ایکس و اشعه فرابنفش ساطع شده از شعله های آتش الکترون های لایه های بالایی جو زمین را جدا کرده و یک لایه یونیزه ایجاد می کند. این لایه از عبور امواج رادیویی با فرکانس بالا جلوگیری می کند و در ارتباطات رادیویی اختلال ایجاد می کند. این اختلالات معمولاً در مناطقی که در زمان شعله ور شدن در معرض نور مستقیم خورشید هستند رخ می دهد و حدود یک تا دو ساعت طول می کشد.

یکی از شدیدترین طوفان های خورشیدی ثبت شده رویداد کارینگتون در سال 1859 بود. در این مورد انرژی آزاد شده برابر با انفجار همزمان حدود 10 میلیارد بمب اتمی یک مگاتنی تخمین زده می شود. پس از برخورد با زمین ذرات پرانرژی خورشیدی سیستم های تلگراف آن زمان را مختل کردند و شفق های بسیار درخشانی را حتی تا جنوب دریای کارائیب ایجاد کردند.

شواهدی مانند افزایش ناگهانی کربن 14 در حلقه های درختان قدیمی نشان می دهد که خورشید ما می تواند صدها برابر قوی تر از رویداد کارینگتون فوران هایی ایجاد کند. اگر این طوفان ها به خشکی برسند می توانند بسیار فاجعه بار باشند.

برای بررسی بیشتر این احتمال محققان از داده های تلسکوپ فضایی کپلر ناسا در یک مطالعه جدید استفاده کردند. آنها با تجزیه و تحلیل 56450 ستاره شبه خورشید بین سال های 2009 تا 2013 موفق به شناسایی 2889 ابرشعله در 2527 ستاره شدند. این یافته حاکی از افزایش قابل توجه تعداد رویدادهای سوپرشعله در مقایسه با مطالعات قبلی است.

محققان این تفاوت را به جهت گیری های مطالعات قبلی نسبت می دهند. مطالعات اغلب محدود به ستارگانی با دوره های چرخش مشابه خورشید بود.

از آنجایی که اندازه گیری دقیق دوره چرخش بسیاری از ستارگان چالش برانگیز است این امر منجر به حذف تعداد قابل توجهی از ستاره های خورشید مانند از مشاهدات قبلی شده است. اما محققان در مطالعه جدید راه حلی ابتکاری برای حل این مشکل ارائه کرده اند.

واسیلیف می گوید: ما از روش جدیدی برای شناسایی ستارگان استفاده کردیم. این روش به ما این امکان را می دهد که منابع این شعله ها را در منحنی های نور و تصاویر با وضوح بسیار بالا حتی با در نظر گرفتن اثرات ابزارهای رصد تعیین کنیم. این روش برای اولین بار برای شناسایی ابرشعله ها استفاده شد و امکان تجزیه و تحلیل داده های تعداد بسیار بیشتری از ستاره ها را فراهم کرد.

علیرغم نتایج نگران کننده این مطالعه برخی فرضیه ها بی پاسخ مانده اند. یکی از این فرضیه ها تفاوت های احتمالی و نادیده گرفته شده بین خورشید ما و ستارگان است که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. به عنوان مثال 30 درصد از این ستارگان در منظومه های دوتایی قرار دارند و این فعل و انفعالات گرانشی می تواند منجر به ابرشعله ها شود.

به گفته محققان قبل از اینکه بتوانیم با قطعیت بگوییم که خورشید به زودی با شعله ای فوق العاده قدرتمندتر از میلیاردها بمب هسته ای به زمین برخورد خواهد کرد باید این موارد را دقیق تر بررسی کنیم. در عین حال آنها پیشنهاد می کنند که برای پیش بینی دقیق تر زمان وقوع طوفان های خورشیدی شدید در آینده رصدهای بهتری از خورشید مورد نیاز است. این تلاش ها با پرتاب فضاپیمای Vigil آژانس فضایی اروپا در سال 2031 تسهیل خواهد شد.

واسیلیف می گوید: “امیدوارم خوانندگان پس از خواندن مقاله ما این سوال را با دقت بیشتری دنبال کنند.”

انتهای پیام