شورای فرهنگ عمومی؛ آواز دُهُلی که از دور خوش است!

به گزارش یومیر مواضع سید عباس صالحی تاکنون در خصوص شورای فرهنگ عمومی؛ از انتخاب یک فرد مطلع از شبکه داخلی وزارت ارشاد به عنوان دبیر شورای فرهنگی گرفته تا اظهارنظرهای صریح و بدون تعارف وی درباره اقدامات ضعف ها و نگرش شورا نشان می دهد که احتمالا در این مدت شورا از اقدامات کمی فاصله گرفته و به سمت اقدامات عملی می رود. سخنی که البته در حال حاضر و در پایان سومین ماه ورود صالحی به وزارت فرهنگ اظهار نظر بیشتر زود است و تنها می توان آن را یک احتمال خوش بینانه دانست و انصافاً قدیر آشنا – دبیر شورای فرهنگی عمومی – هنوز به ماه حضور ایشان در شورا نرسیده ایم ایشان هم فرصتی برای رفع نقاط ضعف و موانع فراهم کردند.

اما چرا شورای فرهنگی در آستانه چهل سالگی است؟ سنی که می گویند نشان دهنده رشد است آیا باز هم نیاز به توجه و مراقبت یک کودک کوچک دارد؟ مشکل چیست و چرا تنها سازمان تخصصی فرهنگی کشور از این چالش ها فاصله نمی گیرد؟

بیشتر بخوانید:

با حلوا حلوا دهان «فرهنگ عام» را شیرین نمی کند!

فقدان ضمانت اجرایی برای مصوبات شورای فرهنگ یکی از چالش های اصلی این شورا است. این موضوع از یک سو ناشی از چالش های دیگر است و از سوی دیگر به مصوبات فراوان شورا برمی گردد. تاییدیه هایی که گاه از روی امید و آرزو نوشته می شود تا آنچه در بطن جامعه می گذرد و این امر عملیاتی و کاربردی بودن آنها را نیز زیر سوال می برد.

شورای ولایتی؛ از جلسات رسمی تا کمبود نیروی کافی

گسترش شورای فرهنگی عمومی در استان ها و وجود شوراهای استانی اگرچه شاید نقطه قوت این نهاد فرهنگ ساز در انجام وظایف محوله باشد اما نه تنها چندان موفق نبوده بلکه حتی نشان داده است. نبود ضمانت اجرایی مصوبات شورا تفکیک وظایف این شورا در سطح کشور از شورا در سطح استان و نداشتن بودجه مصوب استان باعث شده است که جلسات استان در درجه اول به صورت منظم و یا فقط به صورت رسمی برگزار نشود. و برای حل تکلیف و نوشتن گزارش برای ثبت نام. یک جلسه در مورد کسب و کار برگزار کنید.

از سوی دیگر بخش های استانی نقشه مهندسی فرهنگی که در سراسر کشور اجرا شده است هنوز در چند استان تکمیل نشده است. نکته ای که خسروپناه – دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی – تاکید کرد: نکته مهم این است که ما یک ریال هم به این آثار اختصاص نداده ایم سازمان برنامه و بودجه به وزارت فرهنگ اعتبار داده است. اما این اعتبار به درستی توزیع نشده است.»

این مسائل در کنار کمبود نیروی انسانی کافی در شورای فرهنگ عمومی و دبیرخانه های استانی باعث شده است که حتی در صورت تصویب یک تصمیم خوب امکانات مناسبی برای اجرای آن وجود نداشته باشد. اتفاقی که به نظر می رسد رفع شده است دیگر وابسته به نهاد و سازمان دیگری نیست و وزارت ارشاد در صورت تمایل خود می تواند برای رفع این چالش گام بردارد.

وقتی اعضا متخصص می شوند!

به نظر می رسد علیرغم حضور 33 عضو از وزارتخانه ها سازمان ها و نهادهای مختلف که در شورا عضویت دارند و باید در مورد مسائل فرهنگی مرتبط با سازمانی که در آن خدمت می کنند اظهار نظر کنند یا سعی در تصویب مصوبه فرهنگی خاصی داشته باشند اما بیشتر با صدای بلند. ما با دهلی روبرو هستیم که فقط از دور خوشحال است! از آنجایی که حضور این تعداد اعضا اشراف ابعاد مختلف سیاست گذاری فرهنگی را افزایش می دهد اما از سوی دیگر تعدد نهادهای دخیل در تصمیم گیری های فرهنگی می تواند به مضرات تبدیل شود به گونه ای که اعضا تنها در تصمیم گیری ها مشارکت داشته باشند و وجود داشته باشد. ضمانت اجرای مصوبات ندارند در واقع این 33 عضو با وجود اینکه باید نماینده قانونی سازمان خود باشند گاهی به عنوان کارشناس در جلسات شورا حاضر می شوند. حضوری برای حل تکلیفی که به ویژه برای تحقق اهداف شورا منجر به خروجی مشخصی نشد و قطعا می توان آن را یکی از چالش های کنونی شورا دانست.

«فرهنگ» در فضای اداری نمی گنجد

«فرهنگ عمومی» مجموعه ای از امور فرهنگی است که شامل اطلاعات آداب و سنن باورها ارزش ها و محصولات مورد استفاده و مورد نیاز مردم است. بنابراین کاملاً واضح است که این عرصه از فرهنگ را نمی توان تنها با کار اداری و بخشنامه ادامه داد و این در حالی است که وابستگی به دستگاه ها و سازمان های اداری در شورای فرهنگ عمومی کشور و اعضای واقعی جامعه مشهود است. شوراها عمدتاً سازمانهای اداری هستند. موضوعی که صالحی وزیر فرهنگ نیز بر آن تاکید کرده است: «شاید در دهه اول انقلاب سازمان های اداری 80 درصد فرهنگ عمومی را مدیریت می کردند اما اکنون سهم نهادهای اداری بیش از 30 درصد نیست در حالی که ساختار سازمان های اداری. در شورای فرهنگ عمومی بر اساس این است که فقط بر عهده نهادهای اداری است که باید با روشی اصلاح شود.

از سوی دیگر شورای فرهنگ عمومی به عنوان نهادی که توسط وزارت ارشاد فرهنگ و ارشاد اسلامی تأسیس شده باید تعامل بیشتری با دستگاه های وزارتخانه های مربوطه داشته باشد. به گونه ای که از معاونت هنری و سینمایی تا معاونت قرآن به عنوان ادارات تأثیرگذار در فرهنگ به صورت غیرمستقیم به عنوان بازوان شورای کل فرهنگ عمل کرده و به اهداف این نهاد فرهنگ سازی کمک می کنند.

انتهای پیام