ایران، آینده و جوانان – یومیر
آینده ایران را نسل های دیروز امروز و آینده می سازند. بر این اساس هیچ نسلی بهتر از نسل قبل یا بعد نیست. اما این نسل ها یک ویژگی و ویژگی مشترک دارند و آن مسئولیت ذاتی ایرانی بودن است.
به گزارش یومیر محمدعلی نویدی در سرمقاله ابتکار نوشت:
وقتی درباره ایران صحبت می کنیم یا مفهوم و مفهوم آن را می پرسیم در واقع نه تنها می پرسیم کجا و کدام کشور بلکه دانستن و درک نقشه مناطق سرزمین ها کشورها و پادشاهی های “کجا و کدام” لازم است برای مردم. با دانش و آگاهی بلکه برخی کشورها و اقلیم ها را نه تنها با نقشه و «طرح» می شناسند و به عبارت بهتر به دقت فکر نمی کنند. می دانیم که تا چیزی و موضوعی برای اندیشیدن نباشد نمی توان آن را تعریف و تفسیر کرد; زیرا احترام به حدود شکاف و افق چیزی مقدم بر تعریف توصیف و تحلیل آن است. مسئله ایران کجاست؟ مسئله ایران چیست؟ تفاوت قابل توجهی وجود دارد. دانستن اینکه چیزی کجا و کجاست بسیار ساده تر از درک چیستی و ماهیت آن است. ایران جسم و روح دارد. کالبد ایران خاک و مرز و فلات و اقلیم ایران است. با اینکه خاک و خاک خوب و مناسب داریم و خاک و خاک نامناسب. مثلا سرزمین اروپا و آمریکا و سرزمین آفریقا و صحراهای عربستان و کویر مرکزی ایران.
بنابراین کالبد ایران زمین و تحت پوشش خاک ایران است. این زمین و پوشش به خودی خود ندارد و اساساً ارجحیت و برتری خاصی بر دیگر اراضی و اراضی دارد. برتری و امتیاز ایران بر ساکنان و شهروندانش قابل توضیح و توجیه است. یعنی ناموس ایران متعلق به ایرانیان است. «شرف المکان بالم مکین». پس روح و جان ایران زمین متعلق به فرهنگ و تمدن و نسل های ایرانی است. از نظر تاریخ و فرهنگ ملت کشور و کشوری برجسته و برجسته است که دارای فرهنگ اصیل و تمدنی پویا است. یعنی زمین و زمین بی فایده و بی اثر نباشد. خاک و خون ایران آمیخته به روح و خرد ایرانی شرف و برتری دارد.
آینده ایران چگونه تغییر و توسعه خواهد یافت؟ آینده از نوعی امکان است و امکان از نوعی است که خلاقیت و خرد برنامه ریزی و ساختن است. آینده بازتاب و تأثیر دیروز و امروز است.
این دنیا کوه است و اعمال ما نیست.
بیا پیش ما زنگ بزن
اعمال شما فراتر از روح و جسم شماست.
بچه نداشته باش (مولانا)
آینده ایران را نسل های دیروز امروز و آینده می سازند. بر این اساس هیچ نسلی بهتر از نسل قبل یا بعد نیست. اما این نسل ها یک ویژگی و ویژگی مشترک دارند و آن مسئولیت ذاتی ایرانی بودن است. این مسئولیت موتور محرکه و محرک پیشرفت ایران است. نسل «x y z» همگی در ساختن ایران فردا سهیم هستند. نسل Z بسیار مهم است زیرا آنها آینده سازان ایران هستند. سوال این است که نسل گذشته چگونه قانون گذاری و سیاست گذاری خواهد کرد تا سرزمین و جاده ایران آینده بهتر شود؟ اگر سیاست ها برنامه ها و اقدامات نسل های گذشته و قدیم تر به سمت آینده نباشد نسل Z مورد ظلم قرار گرفته است. گویی مسئولیت نسل قبل به نسل بعد منتقل شده است و این غیر منطقی و غیر منطقی است. این بدان معناست که قاعده این است که هر نسلی باید به سوی آینده بیندیشد و تلاش کند. جوانان این مرز و بوم از بزرگان و بزرگان و حاکمان انتظار دارند که آینده و سرنوشت فرزندان کشور عزیز ایران و کشور عزیزمان را بر منافع و عصر خود مقدم داشته باشند و مکان و زمینه آینده را برای خرد و شکوفایی مهیا کنند. جوانان و توسعه و پیشرفت ایران را اصلی ترین دغدغه خود می دانند. ایران بزرگ و فرهیخته فرقی بین نسل قبل و بعد نمی گذارد اما نسلی که برای عزت و تعالی و عظمت و تمدن و آسایش ایرانی می اندیشد و می کوشد برای تاریخ و آینده و جوانان ارجح و ستودنی است. محتوای ایران در واقع با رشد توسعه فرهنگ و تمدن علم دانش و خرد مرتبط است.
انتهای پیام