متانت ملت را دیدید؟ – یومیر
چرا پس از شرارت اخیر صهیونیست ها پس از چند هفته جنگ روانی التهاب و نگرانی در بین مردم ایجاد نشد؟
به گزارش یومیر محمدعلی فیاضبخش در یادداشتی با عنوان این مطلب نوشت: چرا پس از چند هفته جنگ روانی پس از شرارت اخیر صهیونیست ها التهاب و اضطراب در بین مردم ایجاد نشد؟ چرا مردم در یک متانت نانوشته بلکه برخاسته از خرد جمعی پس از اعتلای این رژیم و در پس تحقیر و تمسخر سیمایی ها با این چند حمله محدود زندگی خود را از حالت عادی خارج نکردند؟ نه در پمپ بنزین ها صف کشیدند و نه بازار را ملتهب تر از قبل کردند. بلکه سبزتر در بورس ظاهر شد و قدرت دلار نیز اندکی کاهش یافت؟ زیرا مردم دریافته اند که به هر قیمتی باید خرد خود را بر احساسات خود غالب سازند و با هر توجیه ممکن به زندگی خود سلام کنند.
در این میان چند تماس خیابانی اما پر از جاه طلبی تنها صحنه تصمیم گیری مبتنی بر امنیت ملی و تمامیت ارضی را بر مردان عرصه و دیپلماسی تنگ می کند. هر چند به نظر نمی رسد که این مردان در نهایت آرزوی نانوشته اکثریت مردم را در سطرهای کتاب مقدس و طنین پر سر و صدای خیابان ها از چشم و گوششان انکار کنند و تسلیم حال و هوای صدا و تصویر پرچم حرفه ای شوند. حاملان
ایران بزرگ ده ها هزار برابر بزرگتر از کشورهای روشنگر حاشیه خلیج فارس و بیش از هفتاد برابر بزرگتر از پادگان آن سوی نیل است. فقط سه جزیره آن در حال حاضر خاری در چشم حسودانی است که آرزو می کنند در این سال ها گلستانی در چشم حاشیه نشینان برجسته و معتبرتر شود.
این سرزمین چهارفصل از مردمان چهل رنگ و جغرافیای مختلف با یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار کیلومتر مربع وسعت آنقدر باشکوه است که بتوان آرامش اقتدار متانت و درایت خود را به جنگ روانی بسپارد. دشمن آن یا از دست دادن چند صد نفر در ایجاد تنگناها برای تصمیم گیری های محتاطانه در داخل.
ایرانی ها مسافران یک مقصد هستند. امید و اعتماد آنها این است که قطب نما و چرخ و بادبان در نهایت زیر چشم و مصلحت ناخداهایی باشد که طوفان را می شناسند و کشتی را در تلاطم ها هموار و متعادل نگه می دارند و هر که خودسرانه گوشه ای را بپیچد دراز می کشند. او بر صندلی نشست و به جای او به سکوت و سکوت فرمان می دهند.
ما در کشتی نشسته ایم برخیز…
انتهای پیام