موسسات جای خوبی برای نگهداری کودکان بی سرپرست نیستند

به گزارش یومیر سید علی کاظمی در نشست تخصصی رویکرد خانواده محور به ساماندهی کودکان بدون سرپرست موثر که در سازمان بهزیستی برگزار شد اظهار کرد: نگاه سنتی به کودک و خانواده وجود دارد و همچنین نگاهی نو و راست به کودک و نگرش تکلیف مداری نسبت به خانواده وجود دارد. این دو نوع دیدگاه مکانیسم های خاص خود را می طلبد. در نگاه سنتی به کودک ما کودک را موجودی وابسته و منفعل می بینیم که اساساً تفاوتی ندارد چه در خانواده و چه در نهاد. اما در نگاه راست گرایانه ای که در چند دهه اخیر حاکم بوده نگاه راست گرایانه به کودک برجسته است و خانواده به عنوان یک ایده آل تلقی می شود تا کودک مورد احترام دیده شدن شنیده شدن و مشارکت در این امر باشد. محیط و تمام موهبت ها و استعدادها را فعال کند و توانایی های شخصی خود را برای شهروندی شایسته فعال کند.

کاظمی ادامه داد: اگر اینگونه به خانواده و کودک نگاه کنیم نهادها جای مناسبی برای کودکان نیستند زیرا نمی توانند حقوق این کودکان را تبیین کنند. بنابراین خانواده گرایی در این گفتمان جدید باید مورد توجه قرار گیرد و لذا خانواده گرایی و دلبستگی به خانواده در استانداردهای بین المللی از اصول مسلم است و در سیاست های ما نیز چنین بوده است.

دبیر ستاد ملی کودکان و نوجوانان با اشاره به ماده 5 سند ملی کودکان و نوجوانان گفت: دولت در یک بند موظف است تمام اقدامات و تلاش های لازم را برای بهره مندی کودک و نوجوان از مشروعیت قانونی به عمل آورد. و خانواده شایسته و از نظر ظرفیت های مراقبت و حمایت از رشد کودک در خانواده. همچنین از بند سوم برمی آید که کودکان و نوجوانان حق حضور در کنار خانواده را دارند و در صورت بروز مشکل دولت موظف است برای رفع مشکلات خانواده اقدامات لازم را انجام دهد.

دبیر سازمان ملی حقوق کودک در بخشی دیگر از سخنان خود خاطرنشان کرد: برای نگهداری از کودکان دو راه بیشتر وجود ندارد چه به صورت موقت و چه دائم. در ماده 1187 قانون مدنی مباشر موقت و ماده 1148 بحث ولایت است. بنابراین این موضوع یک ادبیات جدید نیست. در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که در سال 1398 تصویب شد بازداشت موقت پیش بینی شده است بنابراین سه نوع از این ادبیات را در قانون داریم که بر عهده قضات است.

کاظمی با اشاره به ماده 36 قانون حمایت از کودکان بی سرپرست و بدسرپرست گفت: در قانون به خانواده اشاره شده است و بنابراین همانطور که بهزیستی می تواند کودک را به نهاد بسپارد می تواند کودک را نیز رها کند. به خانواده و در اینجا خانواده به عنوان نهاد آموزشی و واحد پایه در نظر گرفته می شود که می توان کودک را به آن سپرد بنابراین اصل درست است و سازمان بهزیستی سالهاست به دنبال این بحث بوده است.

وی ادامه داد: سعی می کنم پرنده در قفس را خیلی خوب زنده کنم. این حکایت نگهداری کودکان در موسسات است و از این رو معتقدیم که باید خانواده های خوب جایگزین نهادها شوند.

دبیر مرجع ملی حقوق کودک با بیان اینکه باید تلاش کنیم تا حداکثر حقوق کودک تامین شود افزود: همچنین چندین پرونده متخلف در این زمینه صورت گرفته است. گاهی تصور می شود که تاکید بر خانواده محوری و مراقبت از کودک به معنای رد صلاحیت نهادها و مراکز است اما اصلاً اینطور نیست. بلکه بر تغییر جهت و بهبود وضعیت مراکز تاکید خواهد شد.

وی افزود: بچه های زیادی داریم که هنوز نتوانسته ایم از آنها حمایت کنیم. ماده 3 قانون حمایت از کودکان فهرست دقیقی از کودکان در معرض خطر را تعیین کرده است و در ماده 6 به بهزیستی که در این زمینه مسئولیت دارد محول شده است و بهزیستی باید چتر خود را روی همه اینها قرار دهد. بسیاری از این کودکان فاقد سرپناه و توجه هستند بنابراین مؤسسات باید به این سمت بروند تا مهارت و تخصص خود را در اختیار مؤسسات قرار دهند بنابراین به دنبال تعطیلی مؤسسات نیستیم بلکه می خواهیم مأموریت ها را تغییر دهیم و مؤسسات را گسترش دهیم. .

انتهای پیام