چرا می گوییم اروپا به ایران بدهکار است؟!

به گزارش یومیر مسعود اکبری در سرمقاله کیهان نوشت:

1- اتحادیه اروپا اخیرا در بیانیه ای مشترک با شورای همکاری خلیج فارس مدعی شده است که سه جزیره ابوموسی تنب بزرگ و تنب کوچک متعلق به امارات است. همچنین در بیانیه مذکور ایران را «اشغالگر جزایر» می نامند! ذکر شده است.

اندکی پیش از این اعلامیه اتحادیه اروپا در اقدامی گستاخانه و برخلاف قوانین بین المللی ورود هواپیماهای ایران ایر ماهان ایر و ساها را به حریم هوایی اروپا ممنوع کرد. این اقدام خصمانه با ادعای واهی مشارکت ایران در جنگ اوکراین صورت گرفت. اما واقعیت این است که اقدام فوق الذکر و نیز اعلامیه مشترک اخیر اروپا و شورای همکاری خلیج فارس با انگیزه و هدف حمایت از رژیم وحشی و وحشی صهیونیستی صورت گرفت.

در واقع اروپا در نقش مهره و شریک آمریکا در جنایات رژیم صهیونیستی به دنبال این است که با اقدامات ضد ایرانی

ناکامی های شرم آور اسرائیل را بپوشانید و به این رژیم جعلی و اشغالگر روحیه دهید.

از سوی دیگر اروپا با چنین اقداماتی به دنبال تغییر جایگاه «بستانکار» و «بدهکار» است. این در حالی است که ما مطلقاً در موقعیت طلبکار به اروپا هستیم و اروپا به ما مدیون است. چرا؟! به این موارد توجه کنید:

2- پروین تازه ازدواج کرده بود. آن روز به خانه پدرش آمده بود تا از رضایت خود از خانه همسرش به مادرش بگوید. خانه شلوغ بود. خواهر و برادر هم بودند. خواهر 8 ساله اش شاهین یک نوار پارچه به پروین داد تا موهایش را ببندد. برادرانش صلاح الدین حمید و رحیم بازی می کردند. ادریس 9 ماهه زیر آب گرم تابستان از خنده گیج می رفت و با خنده او همه گل ها شکوفا شدند.

صدای خنده بچه ها و بزرگترها خانه را پر کرده بود. در همین لحظه یک هواپیمای جنگی در آسمان سردشت ظاهر شد. ناگهان با صدای بمب سقف خانه شکافت.

انگار در میان این همه خنده و شادی مردند… چند روز گذشت; پروین از بیمارستان مرخص شد. مصطفی – یکی از برادران پروین – کنارش نشست و با صدایی خشمگین و لرزان گفت: پروین دستت را بده تا ناخن هایت را بگیرم. پروین با تعجب و نگرانی گفت: حمید را ندیدم! مادر کجاست؟! ادریس داره چیکار میکنه؟ شاهین مصطفی کجاست سکوت می کند و سرش را پایین می اندازد و در حالی که گریه اش را نمی گیرد انگشتان پروین را می گیرد و می گوید: حمید شهید شد. صلاح الدین نیز؛ مادر نیز؛ شاهین هم شهید شد. ادریس 9 ماهه هم شهید شد… می گوید آنقدر می گوید که انگشتان پروین تمام می شود. اما تعداد مرگ و میر در این خانواده به پایان نمی رسد.

بله این جنایت تنها بخش کوچکی از اقدامات شیطانی کشورهای اروپایی در هشت سال جنگ اجباری است. خانواده پروین در سردشت تنها بخش کوچکی از شهدا و قربانیان بمباران شیمیایی رژیم صدام هستند. بمب های ساخت برخی از دولت های اروپایی از جمله دولت آلمان.

برخی از دولت های اروپایی با تجهیز صدام به سلاح های شیمیایی باعث شهادت 10000 شهروند ایرانی از جمله بسیاری از زنان و کودکان شدند. همچنین سلاح های شیمیایی در جنگ تحمیلی صدهزار نفر از هموطنانمان را مجروح کرد که در این میان تعداد قابل توجهی زن و کودک در کشورمان وجود دارد. در حال حاضر 67 هزار جانباز شیمیایی در قید حیات هستند.

3- پس از خروج آمریکا از توافق هسته ای در اردیبهشت 1396 اروپایی ها قول دادند بسته پیشنهادی خود را برای تضمین اجرای تعهدات برجام تا 10 ژوئن همان سال ارائه کنند. بنابراین اروپا باید در پاسخ به نقض قطعنامه 2231 آمریکا پس از خروج آمریکا از توافق مقابله با تحریم های آمریکا تضمین ارتباطات بانکی برای تجارت با ایران و همچنین تعهد خرید نفت از ایران قطعنامه صادر کند. چون از طرح موضوع موشکی و منطقه ای خودداری کرد.

اما هیچ یک از موارد فوق اتفاق نیفتاد و سرانجام اروپا قول داد یک کانال مالی ایجاد کند – که حتی یک دهم تعهدات برجام هم نبود. روزها و هفته ها و ماه ها گذشت و تعهدات برجام که به دلیل گستاخی طرف اروپایی و انفعال دستگاه دیپلماسی دولت قبل به کانال مالی تقلیل یافت به «SPV» تقلیل یافت. نفت در مقابل کالا) و سپس «اینستکس» در دو مرحله (تبادله پول نفت از کشورهای دیگر برای غذا و دارو). طبق آنچه در اینستکس نوشته شده بود ایران باید ارز حاصل از فروش نفت را به بانک های اروپایی منتقل می کرد. در مقابل از کشورهای اروپایی – و نه از جاهای دیگر – کالا می خرید و نه هیچ کالایی بلکه فقط غذا و دارو می خرید. بانک های اروپایی در عین حال به صراحت تاکید کردند که به تصمیم آمریکا برای تحریم روابط تجاری با ایران احترام می گذارند و حاضر نیستند آن را نادیده بگیرند!

سرانجام در مارس 1401 سه کشور اروپایی انگلستان فرانسه و آلمان در بیانیه ای مشترک انحلال سازوکار مالی «اینستکس» (ابزار حمایت از مبادلات تجاری) را اعلام کردند. رهبر معظم انقلاب – 19 مرداد 1398 – در بخشی از بیانات خود فرمودند: اروپایی ها برای مقابله با تحریم های آمریکا کاری نکردند و آنچه به نام اینستکس مطرح کردند بازیچه ای بود که محقق نشد.

بله Instax یک اسباب بازی بود که هرگز به نتیجه نرسید. دقیقا شبیه ماجرای قرارداد سعد آباد بین سال های 82 تا 84 در دولت اصلاحات. عهدشکنی و گستاخی ترویکای اروپایی باعث شد که مردم کشورمان از قرارداد سعد آباد چیزی عایدشان نشوند. تروئیکای اروپایی دقیقاً مانند سعدآباد در موضوع برجام عمل کرد. تنها در یک نمونه «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه سابق – آنلاین 1375 (دو سال پس از امضای برجام) – گفت: ما حتی نمی توانیم در انگلیس حساب بانکی باز کنیم. وی در بیانیه دیگری – جولای 2018 – گفت: در نشست برجام 3 کشور اروپایی متعهد به اجرای 11 تعهد شدند. ظریف – نوامبر 2018 – در تکمیل اظهارات قبلی خود خطاب به اروپایی ها گفت: فقط تعهدی را نشان دهید که در 18 ماه گذشته به آن عمل کرده اید.

4- تجهیز صدام به سلاح های کشتار جمعی در هشت سال جنگ اجباری همکاری با آمریکا در تحریم داروی بیماران و از جمله کودکان ایرانی همبستگی با آمریکا در تروریسم اقتصادی و مشارکت در تحریم ملت ایران عدم اقدام در برجام. و قرارداد سعد آباد حمایت از فعالان ضد انقلاب و اعضای گروهک های تروریستی و تجزیه طلب حمایت از قیام 88 ​​حمایت از اغتشاشات 1401 و… تنها گوشه کوچکی از جنایات و شرارت های برخی دولت های اروپایی علیه ملت ایران است.

همانطور که قبلا ذکر شد اروپا به دنبال تغییر جایگاه «بستانکار» و «بدهکار» است. این در حالی است که ما مطلقاً در موقعیت طلبکار به اروپا هستیم و اروپا به ما مدیون است.

انتهای پیام