آفت سپردار سفید درختان بادام

آفت سپردار سفید  درختان بادام

به نقل از youtube.com آفت به کلیه جانورانی گفته می شود که به گیاهان و اندام های گیاهی و محصولات کشاورزی آسیب می رساند، مانند حشرات، کنه ها، نماتد ها، جوندگان، پرندگان، حلزون ها و … در بین آفات بالاترین در صد خسارت مربوط به حشرات می باشد.

بنابراین حشرات از مهم ترین عوامل زیان آور محصولات  کشاورزی محسوب می گردند که از زمان کاشت تا برداشت و به دنبال آن در انبار خسارت این گروه از جانوران قابل ملاحضه است.

در رده بندی  جانوری ،حشرات در گروه جانوران چند سلولی و شاخه بندپایان قرار دارند که تاکنون حدود یک میلیون گونه آنها شناسایی شده اند و در همین حدود نیز ناشناخته باقیمانده است.

چنانچه عوامل گوناگون طبیعی مانعی برای رشد و نمو و تکثیر حشرات نبود کوشش انسان برای جلوگیری از خسارات آنها بجایی نمی رسید، همچنین عوامل زنده مانند دشمنان طبیعی، انگل ها و حشرات شکارگر مفید به انسان کمک می کنند تا از تکثیر و ازدیاد جمعیت حشرات جلوگیری شود.

لینک خرید نهال بادام .در این فصل شایع ترین آفات را که بیشترین خسارات را به اندام های ریشه، طوقه، تنه، شاخه و برگ درختان بادام وارد می سازند به اختصار توضیح و سعی بر آن شده است که در روش مبارزه شیمیایی به زمان مناسب سم پاشی با توجه به مرحله حساس آفت، نوع سم و غلظت سم مصرفی تاکید گردیده است علاوه بر آن روش های دیگر مبارزه نیز پیشنهاد می گردد تا حشرات مفید در چرخه اکولوژیکی حفظ گردند.

 زنبور مغز خوار بادام درمناطق بادام کاری کشور انتشار دارد،  ولی در استان های آذربایجان شرقی ،چهار محال بختیاری و اصفهان بیشتر است ، این زنبور علاوه بر  بادام به آلو و زرد آلو نیز حمله میکند.

طول حشره کامل ماده آن به 8-6 میلی متر می رسد در حالی که حشره نر بازه آن بین 6-4 میلی متر می باشد سر و سینه و شکم حشره کامل سیاه و آخر شکم قهوه ای روشن و شکم حشره دودکی شکل و اندازه آن در نرها  کوچکتر و در ماده ها بزرگ تر و متورم تر است. شاخک ها دارای 9 بند و از نوع زانویی لاروها بدون پا، کوتاه و قوسی شکل و در وسط برآمده می باشد.

بعضی از قسمت های بدن لارو پوشیده از پرزهای ریز و کم رنگ شفیره آن بین 9-6 میلی متر است که در ابتدا به رنگ سفید براق و به تدریج ای تیره و سپس در آخر مراحل شفیرگی به رنگ سیاه در می آید.

 طرز خسارت این حشره بدین ترتیب است که لارو آن طی مدت ۱۱ ماه زندگی و میوه از مغز بادام تغذیه می کند. در اثر تغذیه این آفت مقداری از میوه ها می ریزد که گاهی درصد ریزش میوه به ۵۰ درصد هم می رسد و مقداری از میوه ها نیز که در مراحل بعدی آلوده می شوند روی درخت خشک شده و حتی پس از برداشت محصول همچنان روی درخت باقی می ماند.

زنبور مغز خوار بادام زمستان را به صورت لارو کامل در داخل میوه های خشک شده روی درختان بادام و یا روی سطح زمین می گذرانند و قبل از این که شکوفه های بادام باز شوند تبدیل به شفیره می شود و همزمان با ریختن گلبرگ ها حشرات کامل ظاهر می شوند. در این موقع میوه بادام به صورت چغاله بوده و دارای پوست سبز و نرم می باشد.

زنبورهای نر و ماده پس از مختصر تغذیه از شبنم و مایعات دیگر، جفت گیری می نمایند سپس حشره ماده تخم های خود را که تعداد آن 150 عدد است در داخل میوه بادام قرار می دهد.

لاروهای جوان پس از خروج از تخم با حفر تونلی خود را به مغز می رساند و از مغزهای در حال رشد شروع به تغذیه می کنند. این حشره در سال یک نسل دارد ولی گاهی لاروهای کامل می توانند تا دو سال در داخل میوه های آلوده به حالت انتظار باقی بمانند.

طبق مشاهدات در داخل هر مغز بادام فقط یک عدد لارو زندگی می کند ولی بادام هایی که دارای دو مغز هستند، در داخل هر مغز یک لارو به طور مستقل زندگی می کنند.

 مبارزه مکانیکی ،جمع آوری و مدفون کردن بادام های آلوده از روی درخت و سطح زمین در پاییز و زمستان به صورت گروهی (در بادامستان های مجزا که با فاصله بیشتری از سایر باغ ها واقع شده اند مناسب ترین روش مبارزه می باشد).

کشت ارقام مقاوم و حذف ارقام حساس در مناطق با آلودگی وسیع (در خصوص ارقام مقاوم بایستی مطالعات بیشتری صورت گیرد).

 ته سبز بادام در تمام مناطق کشور انتشار دارد. این شته علاوه بر بادام، زردآلو، هلو، گلابی و گوجه وحشی را نیز مورد حمله قرار می دهد.

حشره ماده زنده زا، بی بال، رنگ بدن آن سبز تیره و در قسمت عقبی نیز سبز روشن است، طول آن به 2/2 میلی متر می رسد و دم آن به صورت نامشخص و بسیار کوتاه است و کورتیکول به رنگ سبز روشن و کوتاه و شاخک ها ۶ مفصلی است.

حشرات ماده زنده زا بال دار که رنگ شکم آن سبز و سر و سینه سیاه است طول آن به 8/1 میلی متر می رسد. دم با انتهای مدور آن کوتاه و کورتیکول به رنگ قهوه ای تیره است .چشم های شته قرمز رنگ و تخم ها سیاه است.

 این شته با تغذیه از پشت برگ و شاخه های جوان باعث پیچیدگی برگ بادام می گردد این شته زمستان را به صورت تخم روی درختان میوه میزبان سپری می سازد ، اوج فعالیت و خسارت شدید آن در بهار است و از اوایل تابستان جمعیت آن در به شرایط ناپدید می شود و یا در شرایطی دیگر بسیار تقلیل می یابد.

بر اساس منابع خارجی تابستان گذرانی این شته روی گونه های جنس polygonun یا بارهنگ می باشد.در حالی که در ایران علیرغم جستجوی فراوان پدیده مهاجرت مشاهده نشده است و در مقابل در بعضی مناطق مانند نقاط مرتفع استان مرکزی در طول تیر و حتی مرداد ماه ماده های بکرزای این شته روی پاجوش های بادام در حال زنده زایی ملاحظه گردیده است .

 بلافاصله بعد از ریختن گلبرگ ها که در این موقع هنوز اغلب برگ ها پیچیده نشده اند با استفاده از سم مالاتیون 60 ٪ به نسبت دو در هزار درختان باید سمپاشی شوند. چنانچه سمپاشی درختان با تاخیر انجام شود و پیچیدگی در برگ ها ایجاد شده باشد باید از سموم نفوذی مانند دیازینون به نسبت یک در هزار و یا سموم سیتمیک مانند متاسیتوکس به نسبت یک در هزار و پریمور به نسبت 5/0 – 7/0 در هزار استفاده شود.

  این شته احتمالا در تمام مناطق میوه خیز کشور انتشار دارد و از روی بادام و نی گزارش شده است. گونه دیگری از این شته به نام شته آرد آلود آلو که شباهت زیادی به هم دارند دارای میزبان های بادام، آلو، زردآلو و هلو می باشد.

ماده های بدون بال به رنگ سبز متمایل به آبی بی رنگ و تخم مرغی شکل شده و پوشیده از دانه های خاکستری که منظره آرد آلود به سطح بدن می دهد. طول شاخک بیش از نصف طول بدن است و کورتیکول کوتاه و ضخیم است و بین مفاصل شکمی خط های افقی به رنگ سبز مشاهده می شود.

 در ماه های تابستان می توان این شته ها را روی برگ های انواع نی که میزبان ثانوی هستند مشاهده کرد. این برگ ها در سطح بالایی دارای لکه های خشکیده (نکروزه سیاهرنگ) با هاله زرد رنگ می باشند.

معمولا برگ گیاهان میزبان خود را نمی پیچیاند ولی در سر شاخه های جوان پچیدگی ایجاد می کنند. این شته ها اغلب عسلک ترشح نمی کند و توده های وسیع و مجتمع آن ها را در زیر برگ ها می توان مشاهده کرد.

این رشته دو میزبانه بوده و افراد بال دار به وجود آمده در اواخر بهار به طرف میزبان های ثانوی که همان گونه جنس phragmites می باشند پرواز می نمایند و سپس در اوایل پاییز به سوی درختان میوه یعنی میزبان های اصلی خود مراجعت می نمایند.

 شته سبز بادام در تمام مناطق کشور انتشار دارد. این شته علاوه بر هلو، بادام، گوجه و زردآلو نباتات زراعی را نیز مورد حمله قرار می دهد.

شته ماده بدون بال، رنگ بدن آن زرد متمایل به سبز روشن که در شکم آن نوارهای رنگینی مشاهده و طول آن 4/2-3/2 میلی متر است. کورتیکول ها نسبتا طویل و سبز رنگ و در قسمت انتهایی به طرف یکدیگر تمایل می یابند.

شته ماده بال دار به رنگ سبز زیتونی که لکه های تیره رنگ بر روی مفصل های سوم تا ششم دیده می شود و  طول آن نیز 3/2 میلی متر است. کورتیکول های ماده بدون بال بلندتر از ماده بال دار است.

 اثر تغذیه شته ها برگ های جوان شیره گیاهی خود را از دست داده و باعث پیجش برگ ها می شوند نهایتا درختان بادام از رشد باز مانده و ضعف درخت را به همراه و با توجه به این که طول دوره زندگی این شته کوتاه و تولید مثل آن زیاد است خسارت قابل توجهی به درختان وارد می شود. این شته باعث انتشار بیماری های ویروسی نیز می گردد.

همزمان با باز شدن برگ ها در بهار، تخم ها نیز تفریخ و شته های موسس شروع به تغذیه از برگ های جوان می نمایند و روی این میزبان چند نسل ماده زنده زا و بکرزا تولید می کنند.

ماده های بکرزا و زنده زا انواع ماده های جنسی را تولید کرده که پس از جفت گیری تخم های لقاح شده خود را روی میزبان های زمستانی قرار می دهند.

 شته خالدار هلو در تمام مناطق کشور انتشار دارد. این شته از آفات مهم درختان میوه هسته دار از جمله هلو، بادم، زردآلو و گوجه می باشد.

به دلیل وجود خال های سیاهی که روی بدن گلابی شکل این شته وجود دارد به آن شته خال دار هلو گفته می شود و در بین شته های درختان میوه بزرگترین شته ای است که دیده شده است.

شته کامل بدون بال، گلابی شکل و رنگ آن خاکستری متمایل به قهوه ای است و طول آن 5/3 تا 5 میلی متر می باشد، ولی شته تخم گذار بی بال،گلابی شکل و طول آن به 5 میلی متر می رسد.

تخم این شته بیضی شکل، به رنگ قهوه ای روشن تا سیاه براق که روی آن برجستگی های ریزی دیده می شود.

 این شته به صورت گروهی روی قسمت هایی از تنه و سرشاخه دیده می شود و با تغذیه از شیره گیاهی و به همراه آن ضعف درختان باعث جلب آفات ثانویه از جمله حشرات پوست خوار و چوب خوار به سمت درختان ضعیف می گردد.

این شته ها زمستان را به صورت تخم روی تنه درختان بادام می گذرانند. بسته به شرایط آب و هوایی در اواخر اسفند ماه تخم ها تفریخ و شته های خارج شده که به آنان شته موسس گفته می شود در همان محل به صورت گروهی فعالیت نموده و به طریق پارتئوژنز تا پاییز به تولید مثل ادامه داده و تا 11 نسل در سال تولید می نمایند.

 منبع : pinterest.com

دکمه بازگشت به بالا