یک مسئولیت برای پولدارها و پولسازهای سینما
یک کارشناس سینما خطاب به اهالی و پولسازان سینما گفت: مسئولیت اجتماعی شما در این برهه تاریخی سینمایی حمایت و کمک به سینما است اگر هنوز چراغی در آن روشن است مدیون سینمای متفکر است.
به گزارش یومیر روند صدور پروانه ساخت فیلم و کیفیت تولیدات یکی از دغدغه های جدی سینماگران در سال های اخیر است که بارها نسبت به افزایش تولید فیلم های کمدی هشدار داده اند. آنها با ادامه این روند آینده روشنی را برای سینمای ایران متصور نیستند و نه تنها از دلسوزان سینما بلکه از فیلمسازان مختلف انتظار دارند که در این زمینه محتاطانه و با دوراندیشی عمل کنند.
امیرحسین علممولهادی در راستای همین دغدغه ها یادداشتی نوشته و در آن به موضوعی با عنوان «مسئولیت اجتماعی سینماگران» اشاره کرده است.
متن این یادداشت که در اختیار یومیر قرار گرفته است به شرح زیر است:
«به نام خدا
با توجه به تغییر ساختار رفتاری جامعه و خروج سرمایه گذاران و حامیان سینمای اجتماعی به دلیل اتفاقات این سال ها و همچنین سیاست های حاکم بر سینمای ایران و از سوی دیگر افزایش بی رویه هزینه های تولید فیلم و به ویژه دستمزد بازیگران مطرح سینمای ایران باید به یقین پذیرفت که ساخت فیلم های اجتماعی با تهدیدهای جدی مواجه است. بزرگترین خطر حذف سینمای اجتماعی عدم امکان نمایش رسمی «خطاهای اجتماعی» است که فعال شده اند و صادقانه باید گفت که به دلیل اتفاقاتی که در این تعاملات اجتماعی می افتد زیر پوست شهر و حتی روی پوست. از شهر چشم انداز روشنی برای سینمای اجتماعی و اکران رسمی وجود دارد. این سینمای ابتدایی نیست.
دیدگاه نگارنده در این یادداشت بدون توجه به عدم امکان یافتن راه حلی برای ارائه رسمی سینمایی آثار وقایع اخیر در بطن جامعه و آنچه در جامعه امروز می گذرد بر ضرورت التزام به مفهوم “مسئولیت اجتماعی” در سینما که باید جزء لاینفک وظایف بخش کوچکی از سینماگران است که هر پروژه سینمایی را ابتدا در پایین مقیاس “درآمد” می بینند و البته فقط در پروژه ها ظاهر می شوند. که ابتدا و در نهایت درآمد تضمینی دارند. (چه فروش اثر باشد و چه دستمزد بالای حضور در اثر و معمولاً بدون شک یک اثر کمدی است!)
نگاهی به میزان تولید این روزهای سینما و غلبه چندین اثر کمدی نشان از نوعی عدم پایبندی به «مسئولیت اجتماعی» از سوی «مردان پولی» سینما (چه سرمایه گذار چه تهیه کننده و چه بازیگر) به سینمای اجتماعی فراگیر دارد! می توانند بخش مهمی از مخاطبان غیرفعال سینما را به سینما برگردانند که در چند سال اخیر از سینما دور بوده اند.)
تهیه کنندگان سینمای پول ساز (مانند پیشینیانشان که هم به سینمای تجاری و هم به سینمای اجتماعی نگاه می کردند) در کنار بازیگران پرفروش و حتی پلتفرم های مهم فیلم های درخواستی این روزها (شبکه های نمایش خانگی آنلاین) باید راهی بیابند که این مسئولیت اجتماعی را فراموش نکنند. و با توجه به خطر حذف سینمای اجتماعی فراگیر صرف نظر از آنچه در سطور ابتدایی این یادداشت به آن اشاره شد و به ویژه تهدید جدی افزایش چشمگیر هزینه های تولید فیلم (احتمال تولید این نوع فیلم ها به دلیل این دراماتیک). افزایش هزینه ها از فعالان سینما گرفته می شود و این سینماگران به دلیل فرار سرمایه گذاران نمی توانند منابع مالی فیلم خود را جذب کنند نباید به این سینما اهمیت دهند!
تأمین مالی این نوع فیلم های اجتماعی از بسترهای تماشای آنلاین و پول سازان سینما و حضور بازیگران پرفروش در این سینمای «مهم و اساسی» با حداقل دستمزد ممکن یا مشارکت در تأمین مالی فیلم ها (تعیین درصدی از سهام فیلم در به جای دریافت حق الزحمه نقدی) این سینما حداقل خواهد بود و بدون شک در صورت تحقق تعهد به این مسئولیت اجتماعی اثرات مثبت این تصمیم برای ارتقای نقش این فعالان اقتصادی در سینما خواهد بود. پرفروش ترین تولیدات آینده کمدی های بهتری خواهند بود!
القصه: حذف سینمای اجتماعی فراگیر که نقش بسزایی در رشد و توسعه سینما در تاریخ سینمای ایران داشته است سینمای طنز را به ابتذال نزدیک می کند و در صورت کنترل کامل ابتذال (چه چیزی در این سه سال دیده ایم) تاریخ سینما نشان خواهد داد. مشخص شده که سینماهای کشور به زودی به دلیل اصرار بر یک محصول بی کیفیت (کمدی های سطحی) خالی از تماشاگر می شود و بعد از آن خبری نیست. تابلوهای سینما یا سینمای آنها!
پولسازان سینمای ایران: مسئولیت اجتماعی شما در این برهه سینمایی تاریخی حمایت و کمک به سینما است اگر همچنان چراغی در آن روشن است مدیون همین سینمای متفکر (سینمای اجتماعی) است. این سینما را با ایفای «مسئولیت اجتماعی» خود در قبال این سینمای مهم اما نازک و با حذف شدن پیدا کنید».
انتهای پیام