گلایه جمعی از شهروندان از تبانی پزشکان با داروخانه ها و مراکز تصویربرداری

به گفته یومیر پارسینه نوشت: این آدرس در این خیابان و خیابان سرگردان است. تنها دو ساعت طول می کشد تا خود را به مرکز تصویربرداری برساند که دندانپزشک وی معرفی کرده و از دندان های خود عکس گرفته و به مطب خود بازگردد. مطب دندانپزشک برای مرکز تصویربرداری حدود یک ساعت است. البته با Tyrtaxi اینترنت. زهرا که درد دندان خود را قطع کرده است و چند روز در مراکز تصویربرداری در مطب پزشکی خود بوده است گفت: “دو روز پیش دندانپزشک عکسی را برای او نوشت و اصرار داشت که من باید یک مرکز عکس بگیرم.

تجویز درمانهای القایی!

این روزها با پزشکان زیادی روبرو می شویم که به محض رفتن به مطب آنها خود را با مراکز تصویربرداری یا آسیب شناسی یا درمان های القاء برای بیمار که بیمار به هیچ وجه نیازی ندارد معرفی می کنیم. مراکز که بیشتر از بقیه هزینه دارند نشان می دهد که پزشکان با صاحبان خود هستند. این ستاره تجربه مشابهی مانند زاهرا دارد. او می گوید نمایشنامه او چند سال پیش شکسته شده است و پزشک حاضر نیست آن را پچ کند: “او من را به پروتز تبدیل کرد و از آن استفاده کرد. مرکز برای دریافت خدمات مورد نیاز من در آنجا. “

موضوعی که غیرقابل انکار نیست!

پزشکان و مراکز مختلف اکنون غیرقابل انکار هستند. بسیاری از بیماران می گویند که پس از مراجعه به پزشک از آنها خواسته اند که داروهای خود را از چنین داروخانه ای دریافت کنند و به آنها نشان دهند. این برای بیماران مختلف بسیار اتفاق افتاده است. ایراج خووسرونیا رئیس انجمن جامعه داخلی در گفتگو با رسانه ها توضیح می دهد: عدم وجود مقامات فنی در محیط کار به طور مرتب نظارت نامطلوب از عملکرد پزشکان عدم رعایت داروهای برخی از داروخانه ها و عدم نظارت بر دارو و عدم نظارت بر داروها. البته او معتقد است که تعداد پزشکان توهین آمیز که بیمار را به داروخانه یا داروخانه یا آزمایشگاه ویژه دریافت می کنند بسیار اندک است و می گوید: “اگر پزشک چنین تخلف را مرتکب شود سازمان های بیمه با بررسی نسخه خود که همه بیماران را به مراکز خاص فرستاده است از بین می برد.”

هیچ کاری وجود ندارد!

سید محمد میرخانی معاون مدیرعامل اجتماعی و روشنفکران در سیستم پزشکی همچنین در مورد برخی از معاملات پزشکی در حوزه پزشکی به رسانه ها می گوید: در هر رابطه مالی که وجود دارد ممکن است مدل های مختلفی وجود داشته باشد که شخص بخواهد از آن استفاده کند. این موارد بدون در نظر گرفتن مورد اصلی آن از هر نظر است و من با برخی از آنها عصبانی شده ام. در حرفه من گاهی اوقات از آزمایشگاه ها رادیولوژی ها و مراکز فیزیوتراپی و داروخانه ها می آییم تا به نوعی با ما آشنا شویم. آنها توصیه می کنند اگر بیمار دارید به ما مراجعه کنید. این سوال لزوماً به معنای وجود یک وجود اقتصادی نیست. گاهی اوقات هدف آنها فقط است

معرفی گزینه های خود به عنوان مثال آنها می توانند بگویند که مکان رادیولوژیکی ما از کیفیت بالایی برخوردار است و ما از رادیولوژی دیگر بهتر هستیم. این نوعی تبلیغ برای کار آنها است و هیچ بوی منفی وجود ندارد. بعضی اوقات این داروخانه است که از مطب دور است و بیمار کوچکتر است بنابراین او سعی می کند خود مشتری را جذب کند. بعضی اوقات نزدیک به یک دفتر یا مرکز پزشکی است و می خواهد خود را انحصار دهد بنابراین پیشنهاداتی را ارائه می دهد که به نوعی صمیمی هستند. در بعضی موارد اگر یک نسخه بدخیم باشد کار می کند و به بیمار دارو می دهد و می گوید بعداً یک دست نویس تهیه کنید. “اینها در واقع بین پزشک و این مراکز تعاملی نیستند.” با وجود این ادعاها بیماران همچنان از زمینه پزشکان و مراکز مختلف و اشارات آنها به این مراکز و شکایت شکایت می کنند. موضوعی که نیاز به نظارت بیشتر و اجرای وزارت بهداشت دارد.

پایان پیام