چرا کودکان به قوانین ما اهمیت نمی دهند؟

به گفته یومیر Tebyan نوشت: چند روز پیش صدای جیر جیر از مادر در شبکه اجتماعی X -viral: “من شب قبل به پسرم گفتم و به خودم گوش نکردم. چندین بار به او مسواک دادم و او خوابید.

درک کودکان از زمان متفاوت است

یکی از تفاوت های اساسی بین کودکان و بزرگسالان در این است که چگونه زمان درک می شود. تحقیقات روانشناسی رشد از جمله تحقیقات Zoltán Nádasdy از دانشگاه Eötvös Loránd نشان می دهد که کودکان قبل از هفت یا هشت سال زمان را به عنوان بزرگسالان نمی فهمند. برای یک کودک پنج ساله “یک ساعت دیگر” ممکن است تا یک روز کامل به نظر برسد بنابراین قطع بازی باعث می شود که او احساس از دست دادن چیز مهمی کند.

مقاله ای از BBC Future توضیح می دهد که کودکان احساس کندتر می کنند شاید به این دلیل که یک روز برای یک کودک 5 ساله 2 برابر ریاضی 2 برابر بیشتر و معنی دار تر از یک بزرگسال 5 ساله است. بنابراین اگر وقت آن رسیده است! “چند دقیقه زودتر او را آماده کنید و توضیح دهید که چه اتفاقی می افتد پس از جمع آوری اسباب بازی او کمتر در برابر مقاومت مقاومت می کند. کودکانی که در برنامه ریزی روزانه انعطاف پذیر تر هستند در آینده مهارت های بهتری خواهند داشت.

ما منطق داریم اما به روش خودمان!

ژان پیاژه روانشناس برجسته مرحله تفکر کودک را تا حدود هفت نفر می نامد به این معنی که تفکر آنها هنوز پیچیدگی و علت و علت و علت بزرگسالان را ندارد اما این به معنای غیر منطقی نیست. کودک از طریق تجربه مستقیم منطق خود را ایجاد می کند.

به عنوان مثال اگر او دست خود را روی بخاری و سوختگی قرار دهد می فهمد که گرما می تواند مضر باشد اما اگر او فقط به او بگوید “تسلیم نشو!” این هشدار ممکن است ملموس نباشد زیرا آنچه او تجربه نکرده است برای او مناسب نیست. همان نیاز به کشف منجر به برخی محدودیت ها می شود.

مطالعات نشان می دهد کودکانی که فرصتی برای امتحان کردن و اشتباه دارند در حل مسئله و تفکر خلاق در آینده موفق تر خواهند بود. بنابراین اگر کودکی اصرار دارد پله های پرش را پرش کند بهتر است به جای ممنوعیت مطلق فضای امن را فراهم کنید تا توانایی های خود را بدون خطر تجربه کنید.

چرا کودکان به قوانین ما علاقه ندارند؟

بسیاری از والدین از نادیده گرفتن کودکان شکایت دارند اما لازم به ذکر است که کودکان هنوز قادر به درک کامل مفهوم “قانون” نیستند. برای آنها هر موقعیتی شرایط خاص خود را دارد. به عنوان مثال اگر امروز اجازه بازی در حیاط را داشته باشند فردا انتظار دارند حتی اگر هوا بارانی باشد. برای آنها تفاوت بین رابطه هنوز به معنای آماده نیست.

تحقیقات نشان می دهد که این رفتار به دلیل محدودیت های تئوری ذهن در کودکان است. یعنی آنها تا ده سال قادر به درک کامل افکار و اهداف دیگران نیستند. کودکان همچنین وقتی در شکل گیری خود شرکت می کنند بیشتر قوانین را رعایت می کنند. مطالعات نشان می دهد كه كودكانی كه والدین آنها اجازه انتخاب و توضیح قوانین را می دهند بیش از قوانین است.

به جای گفتن “برس قبل از خواب!” و بگذارید کودک جواب را کشف کند. وقتی کودک آگاه است که قانون به نفع خود است در برابر کمتر مقاومت خواهد کرد.

به جای مجازات شدن دنیای کودک را کشف می کنیم

بسیاری از والدین کودکان را به عنوان بازی بی فایده یا صرفاً تفریحی می دانند اما روانشناسان معتقدند که بازی یکی از مهمترین راه های آموزش کودکان است. از طریق بازی کودکان حقوق اجتماعی حل مسئله و حتی مدیریت عاطفی را می آموزند. یک روانشناس برجسته لئو ویگوتسکی تأکید کرده است که بازی نقش اساسی در رشد شناختی و اجتماعی کودکان دارد.

کودکان غیر منطقی نیستند اما منطق آنها مبتنی بر تجربه و سطح رشد آنهاست. اگر والدین این منطق را درک کنند آنها نه تنها می توانند با فرزند خود رابطه بهتری داشته باشند بلکه به پیشرفت فکری و عاطفی آنها نیز کمک می کنند. در فرهنگ ما گاهی اوقات به دلیل فشار روزمره یا الگوهای آموزشی قدیمی والدین می توانند منطق کودکان را نادیده بگیرند اما با شرکت در کارگاه های روانشناختی می تواند شکسته شود.

*بازتولید سایر محتوای رسانه ای در ISNA تأیید محتوای آن نیست و فقط برای توجه مخاطب است.

پایان پیام