چرا سفر پزشکیان به روسیه مهم است؟
«موافقتنامه مشارکت جامع همکاری راهبردی ایران و فدراسیون روسیه» در راستای همکاری های منطقه ای با تمرکز بر حوزه های اقتصادی سیاسی امنیتی و نظامی به زودی در جریان سفر رئیس جمهور ایران به روسیه امضا می شود.
به گزارش یومیر روزنامه جوان در گزارشی با بررسی اهمیت این سفر نوشت: مسعود مزیجیان علاوه بر دیدار و رایزنی با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و سایر مقامات عالی کشور برای امضای تفاهم نامه جامع در 28 ژانویه 1404 به روسیه سفر می کند. توافق نامه قرارداد مشارکت برای همکاری راهبردی ایران و فدراسیون روسیه با توجه به اهمیت این اقدام از سفر پیش روی پزشکان به عنوان سفری تاریخی یاد می شود.
با امضای این معاهده که شامل یک مقدمه و 47 ماده در تمامی زمینه های روابط دوجانبه است سطح تعاملات ایران و روسیه ارتقاء یافته و زمینه همکاری ها تسهیل می شود و در منطقه موثر خواهد بود. اقتدار و همکاری با محوریت حوزه های اقتصادی سیاسی امنیتی و نظامی
امضای این تفاهم نامه راهبردی که از سال 1397 در دولت دوازدهم پیگیری شده و در دولت چهاردهم نیز با ادامه پیگیری ها در دولت سیزدهم امضا خواهد شد نشان از رویکرد سیاسی چندجانبه در دولت های مختلف دارد. . جمهوری اسلامی ایران که در دام یکجانبه گرایی نیفتاده و عقلاً مبتنی بر توانمندی های منطقه ای است. آنها توجه دارند.
قانون معاهده بر اساس روابط متقابل ایران و اصول همکاری ایران و روسیه در سال 1379 امضا و در سال 1380 (1380) به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. در این قرارداد فرآیند تمدید خودکار به مدت پنج سال پیش بینی شده بود و در صورتی که طرفین قبل از پایان مدت اجرای آن دیدگاهی نداشته باشند به صورت خودکار تمدید می شود و از این رو این قرارداد تا سال 2026 تمدید شده است.
اما با توجه به اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های روسی و سفرهای سفیر ایران در این کشور تاکنون با تاکید مقامات دو کشور بر لزوم به روز رسانی قرارداد مقرر شد مسائل امروز روابط در مقایسه با 24 سال پیش بسیار رشد کرده است. توسعه روابط دو کشور در چند دهه اخیر اساس و ریشه شکل گیری توافقنامه راهبردی کنونی است.
از جمله ویژگی های توافق نامه مشارکت جامع همکاری های راهبردی ایران و فدراسیون روسیه که بر بیش از 30 محور تنظیم شده است این است که یک قرارداد قراردادی بلندمدت بر اساس اصول منشور ملل متحد حقوق دوجانبه و … تعادل بین تعهدات و احترام به صداقت در آن گنجانده شده است.
ابعاد سیاسی (نگاه ما در ساختار قدرت چگونه است و چگونه باید حرکت کنیم. در مجامع بین المللی چگونه باید حرکت کنیم) اقتصادی (همکاری استانی پروژه ها و همکاری ها در قالب دو و چند جانبه) حمل و نقل و حمل و نقل و ترانزیت کریدور پول و بانک سرمایه گذاری علم نفت و گاز محیط زیست کشاورزی و امنیت غذایی در این معاهده مهم هستند.
با توجه به برخورداری ایران و روسیه از منابع انرژی همکاری دو کشور در تجارت بین المللی و انرژی نیز مورد انتظار است. همچنین همکاری در حوزه فناوری به ویژه فناوری های نوین اطلاعات و امنیت سایبری نیز در قرارداد جامع ایران و روسیه گنجانده شده است. همکاری در زمینه انرژی صلح آمیز هسته ای مسائل دفاعی و نظامی و همکاری در مبارزه با تروریسم مسائل زیست محیطی و دریای خزر مبارزه با پولشویی و جرایم سازمان یافته از دیگر مفاد این توافقنامه است.
اگرچه مانند هر قرارداد دیگری نمی توان از امضای این قرارداد انتظار سود فوری داشت اما به نظر می رسد در میان مدت و بلندمدت دستاوردهای چشمگیری برای کشور به همراه داشته باشد. بنابراین بر اساس اطلاعات ارائه شده انتظار می رود معاهده ای امضا شود که نه تنها نیازها و ظرفیت های کنونی را پوشش دهد بلکه برای دهه های آینده نیز برنامه ریزی شود.
از آنجایی که استقلال خودمختاری و امنیت کشور مقوله بسیار مهمی برای جمهوری اسلامی ایران بوده و همواره هزینه های آن را پرداخته است به نظر می رسد «واقع گرایی در مبادله بر اساس منافع ملی و منافع همسایگی» و «همگرایی راهبردی در مقابل تک قطبی ها». سیستم» ممکن است یکی از دلایل امضای چنین توافقی با روسیه باشد.
* بازنشر مطالب سایر رسانه ها در یومیر به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان است.
انتهای پیام