چرا تصویب «سند ملی اسباب بازی» به سرانجام نمی رسد؟

به گفته یومیر به آن نگاه کنید تا اندکی قبل از مرحله نوشتن این مسئله را تهیه کنید. اسباب بازی ها به طور کلی یک مورد خاص کودک در نظر گرفته می شوند که ابعاد روانشناختی فرهنگی و هنری جسورانه ای دارد اما در عین حال نمی توان از ابعاد اقتصادی بزرگی که نام “صنعت” را به کلمه اسباب بازی ها اضافه کرده اند غفلت کرد. صنعتی که در سالهای اخیر کمتر به مشکلات خود توجه کرده است و این امر منجر به چالش های گسترده در این زمینه مطابق با گسترش صنعت شده است. صنعتی که علی رغم اینکه عالی و طولانی است آغاز است.

فرهنگ یا اقتصاد ؛ کدام جسورانه تر است؟

صنعت اسباب بازی در ایران با چالش های مختلف اقتصادی و فرهنگی روبرو است و شاید در این زمان بزرگترین مشکل را می توان یافت. آیا جنبه اقتصادی اسباب بازی است یا یک جنبه فرهنگی؟ برای پاسخ به این سؤال می توان علت اساسی مشکلات را پیدا کرد و آنها را حل کرد. اولین قدم در تدوین سند توسط تولید کنندگان و نهادهای فرهنگی مورد بحث قرار گرفته است. اگر برخی از فعالان صنعت اسباب بازی بر این باورند که حل مشکلات فقط یک آدرس نادرست است. از نظر آنها نهادها از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی موضوع اسباب بازی هستند فرهنگی که یک محصول کاملاً فرهنگی نیست و به عنوان یک صنعت تولید کننده وارد میدان خط تولید شده است باید برای دستمزد مواد اولیه و با یک کلمه بپردازد.

با این حال تأکید بر شکل گیری یک دید فرهنگی و ارائه محتوا و پیام از طریق اسباب بازی ها همیشه ذکر شده است. در این بخش عامل مهم وابستگی فرهنگی از جمله طراحی شخصیت و بازاریابی فرهنگی به سهم مهم و مؤثر کمک می کند. دو ستون اساسی در جستجوی مرحله تولید یافت می شود. در حقیقت اگر اسباب بازی ها بتوانند انتظارات فرهنگی را برآورده کنند باید از آن برای ایجاد ایده هایی برای محصولات رسانه ای از جمله فیلم سریال و انیمیشن استفاده شود و سپس به دنبال تولید با محصولات مانند اسباب بازی هایی باشند که به یک برنامه ارائه دهنده فکر می کنند. موضوعی که به اسباب بازی های موجود در سطح بازار نگاه می کند خیلی موفقیت آمیز نیست و کودکان مشتاق بازی با شلوار مکعب هستند تا به عنوان مثال با عروسک خان مانوس!

غیاب

از طرف دیگر بخش مهمی از بازار اسباب بازی ها متعلق به محصولات وارداتی است که همراه با عدم وجود تعرفه های پشتیبانی مناسب یا نظارت دقیق در واردات توانایی رقابت در تولید کنندگان داخلی را تحت تأثیر قرار داده است. با وجود همه مشکلات همان نوع واردات با وجود همه مشکلات باید نیمی از لاله ها در نظر گرفته شود به عنوان قاچاق اسباب بازی های خارجی طبق گفته Khosrowpanah دبیر مشاوره عالی انقلاب فرهنگی موضوع تأمل و حتی نگران کننده است. وی پیشتر گفت: “متأسفانه در کشور ما 5 ٪ از اسباب بازی ها قاچاق شده و عمدتاً توسط مواد ناسالم تولید می شود.” این اسباب بازی ها برای آسیب رساندن به فرزندان ما هدف قرار گرفته اند. “این آمار البته به نام دبیر ESAN – رئیس انجمن تولید کنندگان اسباب بازی به عنوان اشتباه تأکید می کند:” آمار بسیاری در کشور ما وجود دارد اما درک صحیح از آمار نیز مهم است. آمار 5 ٪ اسباب بازی های قاچاق در بازار اشتباه است. یکی از درخواست های ما از هیئت نظارت بر اسباب بازی این بود که ما مجبور شدیم آمارهای دقیقی در مورد صنعت اسباب بازی ها ارائه دهیم. ”

اکنون در چنین شرایطی نه تنها چالش انکار تجارت اسباب بازی که حتی ذهن را به یک مشکل بزرگتر تبدیل کرده است به نام عدم دانش خاص و سیستم آماری در صنعت اسباب بازی. با این حال آمار دقیق و خاص در بازار اسباب بازی (تولید فروش واردات قاچاق و غیره) یکی از مهمترین ستون های تصمیم گیری و تصمیم گیری برای ترسیم یک نقشه راه دقیق برای اوضاع است. سیستمی که در واقع وجود ندارد.

زندگی صنعتی را بدون پشتیبانی و تخصص مالی کافی ادامه دهید

از طرف دیگر دسترسی به تولید کنندگان اسباب بازی از جمله معافیت مالیاتی یا هزینه های پایین مانند معافیت مالیاتی یا ایجاد وام دشوار است. اگرچه تأکید می شود که اسباب بازی ها محصولی برای انتقال مفاهیم فرهنگی هستند اما به عنوان یک محصول فرهنگی برای تأمین امکانات شناخته نمی شود و هزینه بالای مواد اولیه و کمبود یارانه برای تولید کار تولید کنندگان را دشوار کرده است.

نکته مهم دیگر در صنعت اسباب بازی طراحی محصول زیبا و جذاب است به گونه ای که چشم کودک می تواند به اندازه یک اسباب بازی خارجی باشد در حالی که برخی از اسباب بازی های ایرانی از نظر طراحی و خلاقیت قادر به رقابت با آزمایش های خارجی نیستند. فقدان طراحان حرفه ای و فقدان دوره های آموزشی تخصصی در این زمینه به همراه عدم وجود فناوری تولید -دات -دات در ایران منجر به چالش هایی در این بخش شده است.

مباحثی که همراه با دسترسی سنتی فروش محدود به بازارهای بین المللی ساخته شده است برخی از خانواده ها در مورد اسباب بازی ها به عنوان کالاهای لوکس و غیره منجر به حس نیاز به نوشتن و ویرایش سند اسباب بازی ملی شده اند. سندی که البته در وسط برخی از اختلافات به نقطه مشخصی نرسیده است.

نوشتن سندی در سایه اختلاف نظر

کار نوشتن و تهیه سند ملی اسباب بازی با همکاری شورای نظارت بر اسباب بازی مرکز توسعه فکری شورای عالی انقلاب فرهنگی و برخی از ذینفعان در این زمینه و تولید کنندگان اسباب بازی است. روندی که البته طبق اظهارات برخی از فعالان مورد انتقاد قرار می گیرد زیرا آنها معتقدند که در جلساتی که برای این سند برگزار می شود شرکت نکردند و بنابراین فرصتی برای بیان نظرات خود نداشتند. Imbhim Shokrani – دبیر کارمندان فرهنگی و اجتماعی در شورای عالی انقلاب فرهنگی در مصاحبه ای با یومیر گفت: “ما حدود 5 جلسه با فعالان اسباب بازی برای تدوین یک سند برگزار کرده ایم اما فعالان نیز اظهاراتی دارند که ممکن است به مرور زمان تغییر کند. تعبیر Khosrowpanah استفاده از حداقل چهار نفر و نهادها برای تدوین یک سند اسباب بازی بود. “از طرف دیگر حامد آمازی – رئیس شورای نظارت بر اسباب بازی – همچنین تأکید کرد:” هیچ تضاد منافع و اختلاف نظر بین صنعت اسباب بازی به صورت نوشتن سند وجود ندارد. “البته یک پیشنهاد البته با اظهارات برخی از فعالان و مقامات پیشین اسباب بازی مغایرت دارد.

سفرهای بین رشته ای

بر این اساس مشخص شد که سند ملی اسباب بازی هنوز در حال بازگشت به شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای نظارت بر اسباب بازی است و البته 5 دسامبر 2008 پس از چهل جلسه در شورای نظارت بر اسباب بازی اعلام شد که شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه نشده است. در حقیقت نمایندگان شورای عالی انقلاب فرهنگی در این جلسه اظهار داشتند که برخی از پیش نویس بندها باید اصلاح شوند. سرانجام پیش نویس سند اسباب بازی تغییر یافته در ژانویه به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شد.

بلافاصله پس از آن عبدالحسین Khosrowpanah دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی را اعلام کرد – در 7 فوریه 2008 تصویب قریب الوقوع سند اسباب بازی در شورای عالی انقلاب فرهنگی. قولی که اولین باری نبود که Khosrowpanah دقیقاً در تاریخ 7 فوریه بیان کرده بود: “سند اصلی به صنعت اسباب بازی ها داده شده است و اولین بررسی از هفته آینده آغاز می شود و خداوند با میل خود توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب می شود.”

یک سوال مهم

با توجه به اقدامات انجام شده در پنج سال گذشته این قول انتظار می رفت به ویژه که دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی از کلمه “قریب الوقوع” در بیانیه خود تا پایان سال استفاده کرده بود اما آخرین جلسه هنوز اعلام نشده است. اسباب بازی »تغییر کرده است.

با توجه به چالش ها و چالش های فرهنگی و اقتصادی صنعت اسباب بازی در کشور مؤسسات مستند اسباب بازی تا چه مدت به بررسی و نظارت بر سند اسباب بازی ادامه خواهند داد و آیا این سند در نهایت امسال تصویب خواهد شد؟

پایان پیام