ویولن نوازی ایرانی از یک روح پخته و تفکر عمیق می آید

در ابتدای جلسه عطا نویدی (همان ویراستار) گفت: “وصیت ها از ناصر الدین شاه وارد ایران شدند و از آن زمان فراز و نشیب های زیادی را تجربه کرده اند اما اوج این ساز زمانی بود که این ساز بود. دست صبا وارد شد و تاریخ ویولن در ایران قبل و بعد از صبا به اشتراک گذاشته شد. چیزی بیشتر از صبا اضافه کرد.

وی افزود: “شب ویولن ایران” در حال توسعه ویولن ایران است و ممکن است مقدمه ای برای برگزاری یک سری جلسات با همین عنوان باشد.

ما نباید از 5 سال سابقه کشش در ایران غافل شویم

پس از این مراسم دانشمند موسیقی ایرانی محمد رضا هشلی گفت: “از روزهای ابتدایی ناصر الدین شاه وقایع در ایران یکی از کسانی است که با غرب تعامل دارد. ما سپس یک نقطه جسورانه به نام دارالفونون داریم. سالها بعد دو نوازنده اروپایی به آموزش ایران تشویق می شوند. سالها در ایران جایگاه برجسته ای پیدا کرد و هنوز هم ابزاری ناشناخته است.

وی افزود: “صفحاتی که از اروپا می آیند به تدریج شنیده می شوند و طعم مخاطبان ایران را تغییر داده اند.” از اینجا اسناد صوتی موسیقی ایرانی با ویولن از اول باز می شود. کنسرت ها و ارکسترها بستر خوبی برای افزایش ویولن هستند.

هدییلی گفت: “ما با فقدان برجسته Fele روبرو شده ایم و پیش نویس ساز را در موسیقی ویولن ایران جایگزین کرده ایم.” در اینجا ما در مورد چند نسل صحبت می کنیم که توانایی و خلاقیت آنها را بر روی ابزار ویولن قرار می دهند. بنابراین هر آنچه که فکر می کنیم سازنده اصلی کمانچه ماست و ویولن نیست اگر ویولن را نبینیم در واقع ما نیمی از قرن کشش را در موسیقی ایرانی نادیده گرفته ایم. به نظر می رسد که زمان و تجدید ابزار ویولن ایران اکنون از تلاش های گذشته آگاه نیست.

بعد از صبا هیچ چیز به ویولن ایران اضافه نشده است

در طول پیام ویدیویی رحمات الله بدی ویولونیست و کامانچه و دانشجوی Abolhassan Saba ارسال شدند. وی درباره نقش صبا در موسیقی گفت: “صبا برای تمام کارهای خود جدید بود او خودش و دانش آموزان و نوازندگان پس از اینکه چیزی به صبا اضافه نکرد بود. یکی از آثار مهم وی یادگارهایی بود که وی به دانشجویان ویولن نوشت و هیچ کس به جز او این کار را نکرد.

بدی گفت: “ویولن جایگزین کمانچه نمی شود و هرکدام جایگاه خاص خود را دارند تفاوت بین این دو بحث ندارد و هیچ مقایسه ای وجود ندارد.”

متأسفانه هنرمندان برجسته ویولن به سلیقه مردم رفتند

پس از این کنفرانس مهدی آذارینا یک نوازنده جانباز کامانچ و ویولن گفت: “و تمام جزئیات ابزاری برای مراقبت از این هنرمند است و هر ساختمانی توانایی بیان هنرمند را با آن ساز دارد. من فکر می کنم کار صبا باید ادامه یابد و اضافه شد اما این اتفاق نیفتاد.

آزارینا اضافه کرد: “در زندگی ما نوازندگان در رادیو بودند و آنها موسیقی ایرانی بودند. این گروه ساخته شده است. خواننده منصوب شد و بدعت های زیادی داشت اما به دلیل وضعیت سیاسی و اجتماعی آنها به آرامی به سمت مردم کشیده شدند خوش ذوق

این نوازنده پیشگام گفت: “اصل این است که ویولن دست افراد ممتاز بود اما بعد او به دست هر شخص افتاد.” این ویولن است که می توان گفت بسیاری. موسیقی یک زبان تنهایی دارد و این کار همه نیست و مردم باید موسیقی را بدانند و هیچ موسیقی را نپذیرد.

خوشحالیم که پیشرفت ویولن در ایران متوقف نشده است

علی جعفری پویان ویولونیست کلاسیک آخرین سخنرانان این برنامه بود. وی در سخنرانی گفت: “همه ما به نسل خود وام می دهیم و کار ما مانند یک تسکین دو روزه است و ما پیشرفت می کنیم.” ما خوشحالیم که پیشرفت ویولن در ایران متوقف نشده است. من به عنوان شخصی که به من فرصتی برای همراهی با ویولن داده است تصمیم گرفتم با ویولن خود صحبت کنم. من فکر می کنم ما در این کار برای انجام یک فرهنگ شنوایی هستیم.

جلسه تحقیقاتی “شب ویولن ایران ؛ مطالعه ویولن ایران از ابتدا تا به امروز در ژانویه در میان هنرمندان و علاقه مندان در تالار استاد جیلیل شهناز برگزار شد.

پایان پیام