«هیس پسرها فریاد نمی زنند» را حتما می سازم/بار سنگینی روی دوشم است
پوران درخشنده کارگردان و فیلمنامه نویس به لزوم آگاهی از برخی مشکلات جامعه اشاره کرد و گفت: باید فیلم «پسرانش فریاد نمی زنند» را بسازد.
به گزارش یومیر پوران درخشنده کارگردان و فیلمنامه نویس درباره فعالیت های اخیر خود به خبرنگار آنلاین گفت: بعد از فیلم «زیر سقف دودی» نزدیک به ۸ سال است که فیلمی نساخته ام و این روزها بیشتر وقتم را صرف نویسندگی می کنم. در حال نوشتن رمانی به نام «مادر ایرانی من» هستم که هنوز مشغول کار بر روی آن هستم.
وی افزود: برای فیلمنامه «عشق» پروانه ساخت دریافت کردم اما هنوز تولید این فیلم را آغاز نکرده ایم. فیلمنامه دیگری هم دارم به نام «زمین مادر» که هنوز مشغول نوشتن آن هستم و منتظر اتفاق خوبی هستم.
این کارگردان تاکید کرد: من همیشه پروژه و فیلمنامه ای برای انجام و انجام داشته ام اما انجام و شروع کار مهم است زیرا همیشه مشکلی سر راه ما وجود دارد که شروع کار را سخت می کند.
پوران درخشنده درباره ساخت فیلم سینمایی «پسرانش فریاد نمی زنند» گفت: فیلم «پسرانش جیغ نمی زنند» در حال ساخت بود که متاسفانه مشکلاتی بر سر راه آن پروژه قرار گرفت و متوقف شد. ما الان با سرمایه گذاری سینما در فیلم های اجتماعی مشکل داریم چون سرمایه گذاران روی فیلم های دیگر سرمایه گذاری می کنند. به همین دلیل فیلمسازانی که فیلم های اجتماعی می سازند از دو جنبه با چالش هایی روبرو هستند. یکی بحث تامین مالی و سرمایه است و بخشی دیگر گرفتن پروانه ساختمانی.
وی افزود: پس از رفع مشکل بودجه «پسرانش گریه نمی کنند» مدت پروانه ساخت ما تمام شد اما نمی دانم چرا با وجود تمام توضیحاتی که شخصاً در پروانه ساخت به اعضای شورا ارائه کردم. جلسه هیئت مدیره پروانه ساخت فیلم مورد نظر تمدید نشد واقعا متاسفم که در آن زمان نیازی به ساخت چنین اثری احساس نکردند. ما همیشه وقتی اتفاقی می افتد متوجه می شویم که باید به یکسری مسائل بپردازیم و فرهنگ سازی کنیم.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که آیا برای ساخت «پسرانش فریاد نمی زنند» دوباره درخواست پروانه ساخت داده است گفت: حتما باید این فیلم را بسازم چون داستان آدم هایی را دارم که نمی توانم از کنارشان بگذرم. . و اکنون برای من بار سنگینی است. واقعیت این است که به دلیل حساسیت های اجتماعی یا مسائل دیگر نمی توانیم برخی مسائل مهم را کنار بگذاریم.
پوران درخشنده در پایان درباره ناتوانی بسیاری از فیلمسازان در کار در ژانرهای مختلف اظهار کرد: کسانی که با هزار آرزو وارد عرصه سینما شدند ضرورت را احساس کردند و توانایی های خود را شناختند نمی توانند از رویاهای خود دست بکشند. همه ما رویایی داریم که بعد از هنر آمده ایم. همه ما دوست داریم فیلم بسازیم. ما فیلمسازان خوبی داریم که هیچ کدام در سال های اخیر فیلم نساخته اند چرا که باید شرایط و بستری فراهم شود تا این عزیزان کار کنند. یعنی باید از این هنرمندان خواست که فیلمی متفاوت با فیلم های اکران سینمای ما بسازند و لزوم ساخت فیلم های اجتماعی را نادیده نگرفت.
انتهای پیام