مرگ ۶۸ قلاده یوز از سال ۱۳۸۰ تاکنون

اخبار آفتاب:

شینا انصاری رئیس آژانس حفاظت از محیط زیست در یادداشتی نوشت: استان سمنان ؛ جایی که هنوز هم می توانید صدای یوزپلنگ را در سکوت دشت بشنوید. امید و نگرانی در مورد بقای Joz در طبیعت ایران و میزان جابجایی ما در حاشیه انقراض آن. نابودی نادرترین گربه های وحشی جهان که بیش از هر زمان دیگری به نمادی از چالش ها و مسئولیت های ما در مورد ماهیت ایران تبدیل شده است. یوزپلنگ آسیایی یک بار در روند دشت های گسترده ای از غرب آسیا تا هند امروزه فقط در ایران باقی مانده است و تخمین زده می شود که جمعیت آن از نظر ماهیت کمتر از 5 نفر باشد. بیشتر این جمعیت در Semnan -Province منطقه توران و بخش هایی از شمال خراسان وجود دارد. مناطقی که آخرین امید به بقای این گونه ارزشمند را به دلیل بازسازی اخیر و جذب نسل جدیدی از مواد مانند “طالب” و “گیاه” حفظ کرده اند.

اما از این جمعیت محدود پنج یوزپلنگ در سالهای اخیر فقط در تصادف ترافیکی از بین رفته اند. تهدیدهای یوزپلنگ اما متأسفانه متفاوت است: کمبود کار و تجهیزات محافظ کاهش طعمه های طبیعی حوادث جاده ای دام و شتر و سگ های گله کمبود آب و پروژه هایی که بدون ارزیابی محیط زیست اجرا می شوند و در نهایت زیست محیطی یوزپلنگ را گسترش می دهد.

از سال 2 5 یوزپلنگ کشته شده اند که از این تعداد 2 ٪ توسط عوامل انسانی ایجاد می شود. یعنی بیش از طبیعت ما یک عامل خطر هستیم …
در سالهای اخیر اقدامات ارزشمندی انجام شده است. از بازسازی ایستگاه های زیست محیطی و احیاء منابع آب گرفته تا نصب پانل های هشدار دهنده و سرعت ترافیک در جاده شهروود به سبزور.

ما هنوز امیدواریم متخصصان محیط زیست در شرایط سخت کار می کنند اما با قلب پر از عشق شب و روز. مرکز تولید مثل اسارت نیز با تمام محدودیت ها فعال است. نظارت بر زیستگاه و نرده ها در بخش محدودی از راه انجام شده است اما ما باید با خودمان صادق باشیم: همه اینها کافی نیست. ما هنوز دور هستیم. فاصله بین حفاظت از نمادین و محافظت مناسب!

آیا می توانیم راه حل های شرکت کننده و عادلانه را برای مردم و ذینفعانی که سالها در این کشور زندگی کرده اند پیدا کنیم؟ آیا ما می خواهیم با از بین بردن درگیری بین دام و شترها در زیستگاه ها گوشه ای از یوزپلنگ ها و همزیستی آن را تأمین کنیم؟ آیا می توانیم با اطمینان از حداقل 2 کیلومتر جاده با نرده ها روشنایی و گذرگاه در جاده شهروود به سبزور محافظت کنیم؟ یا می توانیم منابع اصلی آب و طعمه های طبیعی را که در طول سالها نابود کرده ایم ارائه دهیم؟

آیا ما تمایل جدی برای افزایش تعداد و توسعه متخصصان محیط زیست برای محافظت از جلیقه های یوزپلنگ داریم؟ آیا ما آماده هستیم تا بخشی از پیشرفت خود را با قوانین طبیعت تطبیق دهیم؟ همه این اقدامات فوری است که برای آن زمان کم است.

ما در آژانس حفاظت از محیط زیست هستیم. نه با شعار بلکه با تلاش روزانه همکاران که گاهی اوقات فقط در قلب دشت ها و کوه ها هستند نگهبان این میراث است. اما این مسیر فقط با مشارکت مردم رسانه ها نهادهای مسئول و ماهیت دلسوز طبیعت به اجرا در می آید.

در بخش طبیعی سازمان پس از سالها وقفه ما در سطح ملی حمایت ملی را توسعه داده ایم و با مشارکت صاحبان متخصص و باتجربه ما برنامه ملی حمایت از یوزپلنگ آسیایی و برنامه حفاظت از اکوسیستم را توسعه داده ایم. یک برنامه جامع در نظر گرفته شده برای اقدامات فوری و میان مدت در طی پنج سال گذشته مقابله با تهدیدهای جدی ابتدا تأثیر منفی آنها را بر روی جمعیت شکننده پستان در حالی که شرایط زیستگاه و در محل و محل سابق آن (سابق) را کنترل می کند کنترل می کرد.

بیشتر بخوانید
فقط 4 یوزپلنگ آسیایی در جهان باقی می مانند

محافظت از یوزپلنگ فقط یک مورد محیط زیست نیست. در عوض این نشان دهنده نحوه نگاه ما به توسعه ملی پیش بینی و مسئولیت ملی است. نماد سلامت اکوسیستم های ما تعادل زندگی و در نهایت آینه ای از توسعه ما است. حفظ یک گپارد به معنای حق دادن به مردم و طبیعت است.

امروز گپارد آسیا در مرز بین وجود و نه. چه کسی باید به آنجا برود شاید یک آزمایش برای ما باشد …