قرار ملاقات با ترامپ – یومیر

به گزارش یومیر سید محمدهادی موسوی در یادداشتی نوشت: شبکه NBC آمریکا در دهه 2000 زمانی که این شبکه به دنبال تولید برنامه ای برای نشان دادن قدرت و مهارت های تجاری بود ترامپ را به عنوان مجری انتخاب کرد. رئیس شبکه NBC می گوید پس از مذاکرات اولیه با دونالد ترامپ ۱۳ شرط برای اجرای برنامه مشخص کرد که تحقق آن غیرممکن بود اما من او را به جلسه دعوت کردم. پس از این دیدار نه تنها 13 شرط ترامپ رها شد بلکه شرایط شبکه نیز مورد قبول وی قرار گرفت اما ترامپ احساس موفقیت کرد و در مذاکرات پیروز شد.

شبکه NBC آمریکا در دهه 2000 ترامپ را برای میزبانی انتخاب کرد زیرا این شبکه به دنبال تولید نمایشی بود که قدرت و ذکاوت تجاری را به نمایش بگذارد. رئیس شبکه NBC می گوید پس از مذاکرات اولیه با دونالد ترامپ ۱۳ شرط برای اجرای برنامه مشخص کرد که تحقق آن غیرممکن بود اما من او را به جلسه دعوت کردم. پس از این دیدار نه تنها 13 شرط ترامپ رها شد بلکه شرایط شبکه نیز مورد قبول وی قرار گرفت اما ترامپ احساس موفقیت کرد و در مذاکرات پیروز شد. شاگرد نه تنها ترامپ را به یک ستاره تلویزیونی تبدیل کرد بلکه اصول نحوه تعامل با او را نیز روشن کرد. دونالد ترامپ چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده سیاستمداری نبود که از قوانین معمول پیروی کند. او تاجری بود که عرصه سیاسی را به عرصه تجاری تبدیل کرد. ترامپ چه در برج های طلایی اش و چه در دفتر بیضی تنها به دنبال یک چیز بود: «برنده شدن». این ویژگی او هم برای دشمنان و هم برای دوستانش فرصتی بود که اگر به درستی درک شود می تواند به معاملات بزرگ منجر شود. ترامپ شخصیت پیچیده ای دارد. او عاشق دیده شدن است به قدرت نمایی اهمیت می دهد و همیشه می خواهد “اولین” باشد. این ویژگی ها وقتی با مهارت های خاص مذاکره اش ترکیب می شوند از او فردی می سازند که برای تعامل با او نیاز به هنر و درایت دارد. در این یادداشت به بررسی این ویژگی ها می پردازیم و از تجربه مذاکره با ترامپ در دوران ریاست جمهوری تلویزیونی و تجاری او برای تدوین راه حلی استفاده می کنیم که بتواند رضایت او را جلب کند.

ترامپ مردی که دوست دارد دیده شود

ترامپ قبل از اینکه یک سیاستمدار باشد یک برند بود. یکی از شروط اصلی ترامپ برای تولید این برنامه در NBC حفظ کنترل کامل بر تمام جنبه های آن بود. وی تاکید کرد که هیچ تصمیمی بدون تایید او گرفته نشود و در هر قسمت تصویر او به عنوان فردی تعیین کننده و موفق نشان داده شود. نیاز او به دیده شدن و برجسته شدن بعدها یکی از ویژگی های اصلی دوران ریاست جمهوری او شد. ترامپ مشتاق سرفصل هایی است که او را به عنوان یک و تنها معرفی کنند: بزرگترین بزرگترین برنده تمام دوران. این میل به دیده شدن اگرچه در نگاه اول یک ضعف شخصیتی به نظر می رسد اما تبدیل به ابزاری قدرتمند برای طرف مقابل در مذاکرات می شود. اگر بتوانید توافقی را طراحی کنید که او بتواند آن را به عنوان یک پیروزی بزرگ معرفی کند ترامپ مایل به امضای آن است.

هنر مذاکره: تهدید فشار و توافق نهایی

ترامپ در مذاکرات سبک خاص خود را داشت. سبکی که بر اساس دو اصل ساده اما موثر ساخته شده است: ایجاد فشار اولیه و ارائه امتیازات تاکتیکی در پایان. این الگو را می توان به وضوح در تجربیات مذاکرات بازطراحی توافقنامه نفتا مشاهده کرد. ترامپ ابتدا مکزیک و کانادا را با تهدید به خروج از نفتا و اعمال تعرفه های بالا بر واردات فولاد و آلومینیوم به میز مذاکره کشاند. این تهدیدها فشار زیادی بر اقتصاد دو کشور وارد کرد اما ترامپ هرگز قصد اجرای کامل این تهدیدات را نداشت. ترامپ ابتدا مکزیک را “دشمن اقتصادی” خطاب کرد و به دیوار مرزی اشاره کرد. اما پس از مذاکرات لحن تغییر کرد و مکزیک به عنوان شریک اصلی قرارداد USMCA معرفی شد. او در مورد توافقنامه جدیدی به نام USMCA مذاکره کرد که امتیازات جزئی در زمینه کشاورزی و خودرو ارائه می دهد. این توافق نه تنها پیشرفت قابل توجهی نسبت به نفتا نداشت بلکه در برخی موارد امتیازات بیشتری به مکزیک و کانادا داد. اما نکته مهم این بود که ترامپ توانست این توافق را به عنوان یک موفقیت تاریخی برای مردم آمریکا معرفی کند.

دیپلماسی دراماتیک: ترامپ و کره شمالی

ترامپ در عرصه بین المللی نشان داد که بیشتر به روند و نمایش اهمیت می دهد تا نتیجه. دیدار او با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی نمونه ای از این نوع دیپلماسی بود. این دیدار که در شرایط عادی غیرممکن به نظر می رسید به لطف تمایل ترامپ برای نشان دادن قدرت و اراده خود امکان پذیر شد. او توانست این دیدار را تیتر یک رسانه های جهان کند البته در نهایت توافق چندانی حاصل نشد. این تجربه نشان می دهد که برای جلب رضایت ترامپ باید فرصتی برای نشان دادن و دیده شدن او ایجاد کرد. جلسات بزرگ مکان های تاریخی و رسانه های پر سر و صدا می توانند او را به یک مذاکره موفق تشویق کنند.

چگونه ترامپ را به توافق هسته ای بازگردانیم؟

اکنون که جهان به اکتبر 2025 و پایان محدودیت های هسته ای ایران نزدیک می شود بهترین زمان برای تعامل با ترامپ قبل از ورود او به عرصه ایدئولوژی های نومحافظه کارانه و انجیلی است. اگر ترامپ به ریاست جمهوری بازگردد تجربه نشان داده است که او آماده توافقی است که بتواند آن را به عنوان یک دستاورد بزرگ معرفی کند. خروج ترامپ از برجام عمدتاً به دلیل برداشت او از توافق به عنوان دستاوردی برای دولت اوباما و دموکرات ها بود. او با حمایت مفسران نومحافظه کار تمام تلاش خود را کرد تا این میراث سیاسی را از بین ببرد. با این حال تحریم های جدید و سخت تر اعمال شده علیه ایران در دوره بایدن را می توان دستاورد دولت دموکرات دانست. این موضوع می تواند نقش کلیدی در مذاکرات آتی با ترامپ داشته باشد. برای جلب رضایت ترامپ و دستیابی به توافق هسته ای جدید سه نکته کلیدی باید در نظر گرفته شود:

– توافقی که می تواند به عنوان یک برد اعلام کند: توافق باید با تمرکز بر منافع اقتصادی برای ایالات متحده و به گونه ای طراحی شود که ترامپ بتواند آن را به عنوان یک موفقیت بزرگ معرفی کند.

– ایجاد فضای تظاهرات: کنفرانس های مطبوعاتی تصاویر امضای قرارداد و حتی برگزاری مذاکرات در مکان هایی با بار نمادین می تواند او را تشویق کند.

– پرهیز از تضادهای ایدئولوژیک: ترامپ بیشتر به اقتصاد اهمیت می دهد تا ایدئولوژی. بنابراین تمرکز بر منافع اقتصادی توافق و کاهش تحریم ها می تواند رویکرد موثرتری باشد.

ترامپ کسی است که تا زمانی که بتواند نتیجه را به عنوان یک پیروزی معرفی کند در تغییر دیدگاه خود تردیدی ندارد. تجربه مذاکرات با مکزیک چین و کره شمالی نشان داده است که او آماده است در صورت تنظیم صحیح شرایط اقدام کند. اکنون که جهان در حال نزدیک شدن به لحظه حساس تعاملات بین المللی است ایران می تواند با استفاده از راهبردهای هوشمند دیپلماتیک از این فرصت برای دستیابی به توافقی جدید استفاده کند. هنری که ترامپ در آن مهارت دارد نیز می تواند برای ما مفید باشد. به شرطی که قوانین او را بدانیم و از آنها برای تحقق منافع ملی استفاده کنیم.

انتهای پیام