عکس/ شاهین شب؛ عجیب ترین جنگنده نیروی هوایی آمریکا

ابتاب نیوز:

F-117 Nighthawk (به معنی شاهین شب) یک هواپیمای تهاجمی رادارگریز دو موتوره و تک سرنشین است که توسط لاکهید برای نیروی هوایی ایالات متحده توسعه یافته است و اولین هواپیمای مبتنی بر فناوری رادارگریز است.

پروژه این هواپیما پس از یک دوره آزمایشات پروازی با موفقیت انجام شد و اولین نمونه اولیه قابل پرواز در سال 1982 تحویل شد. وجود این هواپیما در سال 1988 به طور رسمی تایید شد و تولید آن در سال 1990 متوقف شد و در مجموع 64 نوع مختلف تولید شده از این هواپیما

درباره شاهین شب / F-117
زمانی که لاکهید مارتین برای اولین بار با یک مفهوم رادارگریز به نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) نزدیک شد کلی جانسون مدیر Skunk Works طرحی گرد را پیشنهاد کرد. او معتقد بود که اشکال صاف ترکیب بهتری از سرعت و مخفی کاری را ارائه می دهند.

اما دستیار او بن ریچ نشان داد که سطوح با زوایای چند ضلعی کاهش قابل توجهی در امواج رادار ایجاد می کنند و کنترل آیرودینامیکی لازم را می توان توسط دستگاه های محاسباتی فراهم کرد.

گزارش می 1975 Skank Works با عنوان “گزارش پیشرفت شماره 2” مطالعات مفهومی مخفیانه طراحی گرد را نشان داد که به نفع طرح لبه تخت رد شد.

طراحی غیرمعمول حاصل خلبانان با تجربه را شگفت زده و گیج کرد. یکی از خلبانان نیروی هوایی سلطنتی (RAF) که هواپیما را به عنوان افسر مبادله پرواز می کرد اظهار داشت که وقتی برای اولین بار تصویری از F-117 رادارگریز را دید بلافاصله خندید و با خود گفت: بدیهی است که این هواپیما نمی تواند پرواز کن”

F-117 یک نفره است و از دو موتور توربوفن جنرال الکتریک F 404 استفاده می کند که پس سوز ندارند. این موتورها به طور گسترده برای استفاده در هواپیماهای رادارگریز اصلاح شده اند تا دمای عملیاتی خنک تری داشته باشند و عملکرد نسبتاً مشابهی با موتور جت داشته باشند.

موتور به گونه ای طراحی شده بود که حداقل نیروی رانش تولید کند که طراحی ورودی و نازل صحیح را ساده می کرد. برای پنهان کردن موتور از رادار دشمن یک توری فلزی رسانا در ورودی هوا تعبیه شده بود و گازهای خروجی با هوای عمدتا خنک مخلوط می شدند تا ردپای حرارتی موتور کاهش یابد.

این هواپیما قابلیت سوخت گیری هوایی را دارد و دمی V شکل دارد. حداکثر سرعت آن 623 مایل در ساعت (1003 کیلومتر در ساعت؛ 541 گره) در ارتفاع بالا حداکثر سرعت صعود 2820 فوت (860 متر) در دقیقه و سقف سرویس 43000 تا 45000 فوت (13000 تا 140) است. ). متر). کابین خلبان با نمایشگرها و کنترل های ارگونومیک کاملاً جادار است اما میدان دید توسط یک نقطه کور بزرگ در عقب تا حدودی مسدود شده است.

تجهیزات پرواز
هواپیماهای رادارگریز اولیه با تمرکز بر به حداقل رساندن سطح مقطع راداری (RCS) به جای عملکرد آیرودینامیکی طراحی شدند. به همین دلیل F-117 از نظر آیرودینامیکی در هر سه محور اصلی ناپایدار است و برای حفظ پرواز کنترل شده نیاز به تنظیمات دائمی در سیستم پرواز fly-by-wire (FBW) دارد.

این هواپیما به کنترل الکترونیکی پرواز به همراه چهار سیستم مشابه دیگر مجهز شده است. برای کاهش هزینه های توسعه در ساخت این هواپیما از سیستم های هواپیما fly-by-wire و قطعات هواپیماهای جنرال داینامیکس F-16 بوئینگ B-52 Stratofortress McDonnell Douglas F/E-18 Hornet استفاده شده است.

این هواپیما مجهز به سیستم های ناوبری و حمله پیشرفته است که در یک مجموعه دیجیتال اویونیک ادغام شده است. ناوبری این هواپیما عمدتا با استفاده از GPS و ناوبری اینرسی با دقت بالایی انجام می شود.

ماموریت ها توسط یک سیستم برنامه ریزی خودکار برنامه ریزی می شوند که می تواند به طور خودکار تمام جنبه های یک مأموریت از جمله حملات بمب های کار گذاشته شده را اجرا کند.

اهداف توسط یک سیستم مادون قرمز حرارتی شناسایی می شوند سپس با استفاده از دستگاه لیزری فاصله یاب یا ضبط کننده لیزری محدوده می شوند و در نهایت توسط بمب های هدایت شونده لیزری مورد حمله قرار می گیرند.

محفظه داخلی F-117 می تواند 5000 پوند (2300 کیلوگرم) مهمات حمل کند. سلاح های متعارف این هواپیما شامل یک جفت بمب هدایت لیزری GBU-10 GBU-12 یا GBU-27 دو بمب BLU-109 می باشد.