شک ندارم به رکورد تالاخادزه می رسم/ من و پدرم خیلی سختی کشیدیم

علیرضا یوسفی در گفت وگو با یومیر درباره دلیل اشک هایش پس از کسب مدال طلای دوضرب و برنز قهرمانی جهان 2024 بحرین اظهار کرد: من بچه سرمایه دار نیستم و همه چیز را ندارم. ثروت و هر چه به دست آورده ام نتیجه تلاش خودم است. از طرفی ما چهار ماه شبانه روز در کمپ بودیم و رنج زیادی کشیدیم. در آن لحظه گریه کردم چون توانستم در این شرایط مدال بگیرم. تمام تلاشم را می کنم تا از همه مسابقات سربلند بیرون بیایم.

همان لحظه کمی ترسیدم

یوسفی در مورد اینکه به او گفتند روی حرکت یک ضربش بیشتر کار کن گفت: می توانستم رکورد یک ضرب بالاتر بزنم و حتی کادر فنی تصمیم گرفت با رکورد بالاتر شروع کنم اما کمی ترسیدم و ترجیح دادم شروع کنم. با رکورد کم در یک ضربه. قول می دهم در مسابقات بعدی رکورد بالاتری را ثبت کنم.

دلیل ذکر «یا پدر» در تابلوی مسابقه

وی در پاسخ به این سوال که چرا قبل از وزن کشی «پدر یا پدر» بود؟ وی تصریح کرد: آن لحظه خیلی تحت فشار بودم و هر چه به ذهنم می رسید گفتم. من و پدرم سال ها با هم بودیم و رنج های زیادی کشیدیم و تمام لحظات سخت جلوی چشمم آمد. همیشه دوست داشتم بتوانم در زندگی به پدرم کمک کنم و می خواستم رکوردهای خوبی بزنم و مدال بگیرم.

تنها چیزی که به آن فکر می کردم این بود که وزنه 262 کیلوگرمی را بزنم

قهرمان دو دوره وزنه برداری جهان در پاسخ به این سوال که چگونه توانسته وزنه تعیین کننده 262 کیلوگرم را از نظر روحی کنترل کند؟ وی تاکید کرد: زمانی که روی باسکول 258 کیلوگرمی زدم زمان زیادی نداشتم و مجبور شدم برای بررسی ترازو 262 کیلوگرم روی تخته سوار شوم. به هر حال ما سنگین هستیم و باید کمی استراحت کنیم تا ریکاوری کنیم اما فرصت نشد بلافاصله کمربندم را باز کردم و کمی راه رفتم. فشار زیادی روی من بود اما در آن لحظات تمام چیزی که به آن فکر می کردم زدن وزنه 262 کیلوگرمی بود.

شک ندارم به رکوردهای تالاهاسی خواهم رسید

وی ادامه داد: برنامه من این بود که گام نهایی را برای شکستن رکورد جهانی بردارم و اگر رکورد جهانی را می زدم مدال نقره را در مجموع می گرفتم اما تصمیم گرفتیم وزنه ایمن تری بزنیم تا بتوانیم مدال را کسب کنیم. ” انشاالله در مسابقات بعدی و در شرایط بهتر رکورد جهان را بشکنم. شک ندارم که می توانم به رکورد طلاهازه برسم و فقط باید تمریناتم را افزایش دهم و مسئولان بیشتر از من حمایت کنند.

ما با داوودی آمدیم تا انتقام بگیریم

وی درباره اینکه به همراه علی داوودی توانستند وزنه بردار بحرینی را در مجموع و وزنه بردار ارمنستانی را در دو مسابقه شکست دهند گفت: به گفته علی داوودی آمده بودیم انتقام این دو وزنه بردار را بگیریم و توانستیم. تا انتقام ما را هم بگیریم ما دو نفر انشالله در مسابقات بعدی برای طلا و نقره مسابقه می دهیم.

اعتراض و تبریک عجیب سرمربی ارمنستان

وزنه بردار شگفت انگیز ایران با تاکید بر هدف اصلی خود در دسته فوق سنگین خاطرنشان کرد: به دنبال طلای المپیک هستم.

وی درباره تبریک مربی ارمنستان پس از کسب طلای دوضرب گفت: وقتی وزنه 262 کیلوگرم را زدم مربی ارمنی از هیئت داوران گلایه کرد و به آنها گفت که چرا این وزن را قبول کردند. دلیلش این بود که قبل از قیچی با وزنه روی سینه بازی می کردم و این یک اشتباه بود. با فهمیدن حل نشدن گلایه اش ترجیح داد تبریک بگوید برای همین آمده بود تبریک بگوید.

آنها هر کاری کردند تا وزنه بردار بحرینی مدال بگیرد
یوسفی با اشاره به اینکه داوران مراقب حرکات او و علی داوودی بودند گفت: بحرین میزبان مسابقات بود و وزنه بردار داشت و هر کاری کردند تا مدال بگیرد اما من و علی داوودی جلوی او را گرفتیم.

کاش مرحوم فریدون و قاسم غزالیان مدال من را می دیدند

وزنه بردار فوق سنگین ایران با اشاره به فوت مربیان سابق خود و عدم حضور آنها در مراسم استقبال تصریح کرد: سن فریدون و قاسم غزالیان مربیان پایه من بودند و برای من زحمت کشیدند. ای کاش عزیز بودند و می توانستند همه این لحظات را ببینند اما متأسفانه سرنوشت طوری بود که این دو را خیلی زود از دست می دادم. فرشید غزالیان فرزند مرحوم قاسم غزالیان در مراسم استقبال حضور داشت. او به نوعی مرا پسر خودش می داند و همیشه از من حمایت کرده است.

جواب اعتماد نصیرشلال را دادم

یوسفی در پایان گفت: از رئیس فدراسیون و کادر فنی تشکر می کنم این چهار ماه زحمت کشیده اند. اردوهای خیلی خوبی داشتیم و از نظر تغذیه و مکمل ها هر سنگی به ما سپرده شد. آخرین اردوی ما در کیش بود چون می خواستند شرایط اردوی آخر با شرایط آب و هوایی بحرین همخوانی داشته باشد و اردوی بسیار خوبی بود. به آقا می گویم انوشیروانی دست مریزاد. نمی دانم چگونه از آقا تشکر کنم. نصیرشلال. او به من اعتماد کرد و من هم به او اعتماد کردم و سربلند از مسابقات بیرون آمدیم.

انتهای پیام