راه‌های جهش تولید در بخش کشاورزی

این گزارش … یادداشت مسیح انصاری آمده است: جهش تولید شده می تواند به عنوان زیرساخت های جنبش اقتصادی و خوداتکایی کشور در آینده را در نظر بگیرید… به طوری که در طول سال آینده و در زندگی روزمره مردم افغانستان اند. بنابراین آن را در یک سال بر اساس برگزاری جلسات و ارائه گزارش های آماری آن مانند بخش های مختلف می تواند مورد استفاده قرار گیرد به عنوان یک پیش مانع انتقال واقعی به منظور جهش تولید شده و معمولا هزینه بر اقتصاد کشور تحمیل شده است. جهش تولید در بخش های مختلف وجود دارد و هر دو کمی و کیفی مورد بررسی و ارزیابی داد. نگاهی به نظرات و آمار ارائه شده توسط مقامات در بخش های مختلف تولیدی کشور نگاه کمی به جهش تولید است. این بی تردید کمی در نگاه به جهش را می توان ” افزایش تولید گفت: در روز پنج شنبه. نگاهی که اگر لازم است اما کافی نخواهد بود. نگاهی به کیفیت جهش تولید و تداوم ارائه خدمات و تولید و تدارکات در نظر گرفته شده است و در این مورد ممکن است به جهش تولید پایدار است و در زندگی روزمره مردم مشاهده شده است. بدیهی است که این نگرش کیفی می تواند باعث نگرشی زیربنایی و ماندگار شود.

مورد با توجه به بیان و دسترسی به جهش تولید در بخش های مختلف تولیدی کشور از جمله در بخش کشاورزی که در حال حاضر ادعای منبع نزدیک به ۸۰ درصد از سوخت و مواد غذایی, و غیره. ۱۹ درصد از اشتغال ۲۰ درصد کاهش یافته است و در گردش خون به اندازه کافی در صنعت را به خود اختصاص داده است که با وجود فشارهای ناشی از تحریم های ظالمانه و … رشد اقتصادی ۷.۸ درصد از کارنامه خود در حال صحنه از اهمیت ویژهای برخوردار هستند. جهش تولید در بخش کشاورزی باید نگاه کمی و کیفی در زمینه تحقیق و ارزیابی است.

نگرش هزینه افزایش کمی تولیدات محصولات کشاورزی از جمله رشد جوجه ریزی و سپس معدوم ساخت و ساز خود را تولید و رشد, گوجه فرنگی و پیاز و رها کردن این محصولات توسط کشاورزان به دلیل عدم وجود خریداران در روزهای اخیر و افزایش تولید به درختان سیب و گوجه فرنگی و سال گذشته و بعد با فروش محصولات, قیمت, قیمت پایین و دیگر موارد مشابه در سال گذشته نه تنها موفق به ایجاد جهش برای تولید خواهد بود. اما رشد ضایعات محصولات کشاورزی و افزایش قیمت تمام شده محصولات و همچنین ایجاد خسارت به کشاورزان و دلسردی و عدم توجیه فعالیت های کشاورزی کشور است.

به طور کلی در یک نگاه اجمالی از عملکرد سازمان به بخش کشاورزی در سال یک داستان از یک نگرش کمی در روند تولید محصولات کشاورزی وجود دارد. نگاهی که متاسفانه با وجود این توجیه خودکفایی در تولیدات بخش هنوز هم نشان می دهد عدم توانایی برای نشان دادن آن. ده عبارت رسیدن به خودکفایی در محصولات کشاورزی از جمله گندم و شکر و برنج و دانه های روغنی و … مطمئن شوید که شما متن بالا. در طول همان دوره به دلیل نگرش کمی تولید و نگرش ها و ارزش ها که در واقع تولید رقابتی محصولات کشاورزی با نگرش به توسعه پایدار بخش است. مغفول باقی مانده است. بدیهی است به جهش تولید با نگرش کمی و کیفی هر دو به دلیل دوام و توسعه بخش کشاورزی است.

باب جهش در تولید در بخش کشاورزی را که می تواند شامل دو نگرش کمی و کیفی تولید محصولات کشاورزی و توسعه پایدار بخش. ترین راه دسترسی به “کاهش ضایعات محصولات کشاورزی” است. به دلیل از دست دادن رژیم غذایی به معنای فشار غیر ضروری در محیط زیست و منابع طبیعی. به عبارت دیگر منابع زمین و آب و خاک و غیره. نیروی انسانی و انرژی و … اتلاف و آلودگی و ایجاد گازهای گلخانه ای از هدف منتشر شده است. بنابراین حرکت به سازه کاهش تلفات و ضایعات مواد غذایی به عنوان یک روش مهم برای کاهش هزینه های تولید و افزایش بهره وری از سیستم های غذایی بهبود امنیت غذایی و تغذیه و کمک به پایداری محیط زیست دیده می شود. به عبارت دیگر برای کاهش ضایعات محصولات کشاورزی, بخش کشاورزی است که نه تنها افزایش اندکی در تولیدات قطعات بدون استفاده از افزایش سطح کشت و منابع بوده است, اما همچنین افزایش کیفیت و در نهایت توسعه پایدار در این بخش با توجه به جلوگیری از استفاده بی رویه آب زباله و خاک و منابع انرژی و کاهش گازهای گلخانه ای متصاعد و مهمتر از همه دسترسی به کشاورزی اقتصادی, چرا که هزینه های تولید کاهش خواهد یافت.

در واقع ضایعات محصولات کشاورزی در پنج مرحله کلیدی (برداشت و پس از برداشت و پردازش و توزیع و مصرف) از زنحیره تامین و یا عرضه مواد غذایی ممکن است رخ دهد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که بیشترین میزان ضایعات دو مرحله برداشت و پس از برداشت رخ داده است که کاهش آن در بخش کشاورزی به عنوان متولی تولید باید نقش اساسی. این زمانی است که مرحله سوم از زنجیره تامین و عرضه مواد غذایی است که در واقع مرحله فرآوری محصولات کشاورزی است و بخش کشاورزی نیز نقش اساسی نقش زیرا با وجود این واگذاری بخشی از قانون انتزاع از وزارت صمت مسئولیت بخش قابل توجهی از واحدهای فرآوری محصولات کشاورزی همچنان این مسئولیت به بخش کشاورزی است.

بر اساس یک نظرسنجی انجام شده توسط مقامات بخش کشاورزی آقای کشاورز (معاون وزیر) و همکاران در سال ۱۳۹۵ ضایعات محصولات کشاورزی تولید شده در سال زراعی ۹۳-۹۲ فقط دو مرحله برداشت و پس از برداشت حدود ۱۲% از ارزش ۹۲۰۱۲ میلیارد دلار (تقریبا معادل ۳ میلیارد دلار با قیمت متوسط دلار در هر ۳۳ هزار کاهش یافت) تخمین زده می شود این مقدار معادل زباله ۵۲ درصد متوسط سالانه مقدار وارداتی محصولات کشاورزی و صنایع غذایی ( ۲/۱۹ میلیون تن) و ۲۲ درصد میانگین قیمت واردات این محصولات ( ۶/۱۲ میلیارد دلار) در طول چهار سال ۱۳۹۰ الی ۱۳۹۳ است. این با وجود این واقعیت است که مقدار آب از دست رفته مقدار ضایعات محصولات کشاورزی معادل ۳/۹ میلیارد متر مکعب ارزش اقتصادی در ۹۲ هزار میلیارد دلار معادل بیش از ۸/۲ میلیارد دلار (هر دلار ۳۳ هزار نفر از رئال مادرید) بود. بدیهی است که در این بررسی میزان و ارزش اقتصادی ضایعات محصولات کشاورزی سه مرحله کلیدی (پردازش و توزیع و مصرف) زنجیره تامین مواد غذایی به ارزیابی.

در ضمن نگرش برآورد از کارشناسان قسمت از ضایع شدن ۳۰ درصد از محصولات کشاورزی کشور ارزش اقتصادی ۱۵ تا ۱۸ میلیارد دلار یعنی نزدیک به ۴۰ درصد از ۴۶ میلیارد دلار برآورد از کل صادرات کشور اعم از نفت و فرآورده های نفتی, خدمات, غیره. سال جاری (۲۰۲۰) صندوق بین المللی پول است.

همچنین با وجود این آمار تکان دهنده در بالا و وجود بند قانونی (قسمت ۶۰) در قانون دائمی برنامه توسعه کشور “به منظور حمایت از کشاورزی گروه پایداری تولید و توسعه صادرات و رقابت و کاهش هزینه ها و حمایت از بازسازی و نوسازی و ارتقای فناوری و اصلاح ساختار صنعت و کشاورزی و غیره. دولت موظف است در هنگام تهیه طرح جامع کاهش ضایعات کشاورزی و همچنین برنامه ریزی استفاده از زمین صنعتی و تعمیر و نگهداری محصولات کشاورزی, سیاست, برنامه ریزی, هماهنگی و نسبی اهداف پشتیبانی و دوباره ایجاد صنعت قبلی و بعدی به خصوص در طیف گسترده ای از صنایع و تعمیر و نگهداری محصولات اساسی کشاورزی توسط بخش غیر دولتی قطب تولید کار” اما هیچ سازمان نه تنها در کشور بلکه در بخش کشاورزی مسئولیت برای جلوگیری از بدتر شدن دستمزد کشاورز و آن را از دست دادن نیست سهولت. این به رغم این واقعیت که همه وزیر سابق کشاورزی همچنین ادعا می کند یک زبان با کاهش ضایعات محصولات کشاورزی با هیچ اقدام عملی در کار نیست.

در ضمن, توجه به زباله های مواد غذایی به خصوص هدف ۱۲.۳ اهداف توسعه پایدار جهانی منعکس شده است. این اهداف برای تماس نیمی از سرانه زباله جهانی غذا در سطح خرده فروشی و مصرف کننده و کاهش ضایعات مواد غذایی در طول زنجیره تولید و عرضه (از جمله ضایعات پس از برداشت) تا ۱۰ سال آینده (۱۴۰۹) است.

بنابراین در راستای تحقق شعار سال “کبیسه” تولید و اجرای ماده ۶۰ از قوانین ایستاده برنامه توسعه کشور و همچنین با توجه به تاکید وزیر کشاورزی بر اساس حرکت بخش پاسخگویی به جهش “در تولید” به الزامات کاهش ضایعات غذایی و استفاده بیشتر از منابع سیستم و مواد غذایی از اهمیت ویژهای برخوردار هستند. بدیهی است که کاهش ضایعات محصولات کشاورزی از طریق ایجاد ساختار مناسب نظارت وزیر به طور مستقیم در بخش کشاورزی به عنوان دسترسی به یک راه برای ایجاد ثبات جهش تولید در بخش کشاورزی و کاهش هزینه های تولید و افزایش بهره وری از سیستم های غذایی بهبود امنیت غذایی و تغذیه و کمک به پایداری محیط زیست به ویژه کاهش فشار بر منابع طبیعی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) باید در نظر گرفته شود.

پایان پیام