ایمپلنت نوعی کاشت دندان بوده که به روش های متفاوتی انجام می شود. در مقالاتی دیگر ، انواع ایمپلنت ها به صورت مفصل توضیح داده شده است. در این مقاله به صورت جزئی به شرایط انجام ایمپلنت برای افراد دیابتی می پردازیم.
آیا ایمپلنت و کاشت دندان مصنوعی برای افراد دارای قند مضر می باشد؟
به صورت کلی، ایمپلنت برای این دسته از افراد باید محتاطانه انجام شود. امروزه با توجه به پیشرفت های بسیاری که در زمینه ی پزشکی صورت گرفته، دیابت تبدیل به یک بیماری قابل کنترل شده است. یعنی تعداد زیادی از بیماران دیابتی، تحت نظر پزشک، قادر به انجام اعمال معمولی مانند دیگران خواهند بود. زمانی که بیماری دیابت کنترل شده باشد، میزان بازدهی و موفقیت ایمپلنت نیز افزایش می یابد. انجام این عمل برای افراد دیابتی مضر نیست. تنها زمانی با شکست مواجه خواهد شد، که فرد قادر به کنترل آن نبوده باشد. در این حالت، بافت بدن فرد، کاشت دندان را پس می زند. به طور واضح تر، دندان ایمپلنت شده، توانایی همسان سازی با بافت داخلی دهان را ندارد. اگر در چنین موقعیتی قرار گرفتید، انجام ایمپلنت را تا زمان کنترل دیابت به تعویق بیاندازید.
علل عدم پذیرش ایمپلنت در بیماران دارای قند چیست؟
همان طور که پیش تر گفتیم، امکان مواجهه با شکست ایمپلنت، برای افرادی با دیابت کنترل نشده بسیار بالا می باشد. مهم ترین دلیل این اتفاق، عدم بهبود زخم ایجاد شده است. از مراحل ابتدایی انجام کاشت دندان تا مراحل پایانی آن، با زخم همراه است. ابزار دندان پزشکی مربوط به این حیطه، با تخلیه ی کامل دندان پوسیده و یا کار گذاری پیچ های ایمپلنت، زخم ایجاد می کنند. این زخم ها در افرادی که به دیابت مبتلا هستند، با سرعت بسیار پایین تری بهبود می یابند. مدت زمان طولانی در بهبود زخم، مشکلاتی مانند عفونت و دردهای طولانی به همراه خواهد داشت.
علاوه بر این، افراد مبتلا به دیابت، در معرض عفونت لثه قرار دارند. چرا که به دلیل مذکور، پوسیدگی دندان ها و عدم بهبود آنها، این افراد را بیشتر در معرض عفونت لثه ای قرار می دهد. بنا براین انجام ایمپلنت، تا زمانی که دیابت قابل کنترل نباشد، توصیه نمی شود. همچنین بدن بیماران دیابتی قادر به پاسخگویی به هورمون انسولین نیست. تولید انسولین در بدن این افراد بسیار ضعیف و یا غیر ممکن است. گردش خون در این حالت با مشکل مواجه می شود. یعنی با افزایش سرعت گردش خون، روند بهبود زخم کند می شود. در این زمان رشد باکتری ها در محل زخم افزایش می یابد. پس بستر مناسبی برای ایجاد عفونت های لثه ای می باشد.
کدام ایمپلنت و دندان مصنوعی برای افراد دیابتی مناسب تر است؟
نوعی از ایملنت ها، به دلیل عدم پیوند با استخوان فک، برای افراد دیابتی بسیار مناسب است. در این روش، کاشت دندان در در قوس بالا و پایین فک ها قرار می گیرد. با استفاده از چهار پایه ایمپلنت، نوعی محافظ برای پروتز دندان تعبیه می شود. در این حالت به دلیل ارتباط بیرونی ایمپلنت با استخوان فک، زخم ایجاد نمی شود. بنا براین راهی مناسب برای افرادی است که هنوز دیابت آنها قابل کنترل نیست. نوعی دیگر از ایمپلنت های مناسب برای افراد دیابتی، مینی ایمپلنت ها هستند. اما این روش برای افرادی که به صورت ژنتیکی و یا به دلیل عدم مراقبت، مستعد بیماری های لثه ای می باشند توصیه نمی شود. چرا که درصد عفونت در این گونه افراد بیشتر است. انجام مینی ایمپلنت ها برای کسانی که دیابت قابل کنترل و ضعیف تری دارند، مناسب است.
آیا ایمپلنت یک روزه برای افراد مبتلا به دیابت مناسب است؟
همان طور که از عنوان این روش پیداست، این ایمپلنت ها در پروسه ی یک روزه انجام می شوند. یعنی مراحل حذف دندان تا کاشت دوباره ی آن در یک جلسه پایان می پذیرد. اما این گونه از ایمپلنت ها برای افراد مبتلا به دیابت غیر ممکن است. چرا که دوره ی بهبود دندان، نیاز به زمان طولانی و معمولا شش ماهه خواهد داشت. گاهی افراد بدون در نظر گرفتن وضعیت سلامت خود، درخواست ایمپلنت های یک روزه دارند. اما این موضوع برای کسانی که دچار دیابت شده اند بسیار خطرناک می باشد. غالبا پس از کشیدن دندان، متخصص نوبت شش ماه بعد را برای فرد مبتلا به دیابت در نظر می گیرد. در این مدت، زخم کاملا بهبود یافته و آمادگی پذیرش کاشت را دارد. همچنین احتمال ایجاد عفونت بسیار پایین خواهد بود.
در میان برندهای ریز و درشتی که به تولید بهترین ایمپلنت دندان و تجهیزات دندانپزشکی می‌پردازند، انواع ایمپلنت آمریکایی توانسته‌اند در سراسر دنیا بخش بزرگی از بازار را در اختیار خود بگیرند.
اقدامات لازم پیش از کاشت دندان مصنوعی برای افراد دیابتی
اولین قدم برای آگاهی از صلاحیت انجام دندان مصنوعی برای افراد دیابتی، تشخیص نوع دیابت می باشد. فرد باید با مراجعه به پزشک نوع یک یا دو بودن دیابت خود را بررسی کند. سپس با توجه به اقدامات پزشکی، قابلیت کنترل شدن آن را مشخص کند. سپس با مراجعه به دندان پزشک مجرب و ارائه سوابق بیماری خود، روند درمان دندان را آغاز کند. معمولا افرادی که دیابت آنها به تازگی تشخیص داده شده باشد، ایمپلنت های موفق تری خواهند داشت. یعنی مدت زمان ابتلا به دیابت رابطه ی مستقیمی در روند درمانی دندان ها دارد. همچنین افراد مبتلا به این بیماری، ملزم به رعایت بهداشت دهان و دندان، بیش از سایرین هستند. زمانی که بخشی از بدن ملتهب شود، امکان رشد باکتری و عفونت در لثه ها افزایش می یابد. بنابراین با مشاهده کوچک ترین علائم، باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه شود. به طور کلی این دسته از افراد به صورت مداوم، نیاز به معاینه ی دندان پزشک دارند. چرا که تمامی اختلالات موجود در بدن این افراد، به عدم سلامت دندان ها و لثه منجر می شود.
چه کسانی به دیابت مبتلا می شوند؟
غالبا زنان باردار بیش از دیگران در معرض این بیماری قرار می گیرند. اگر در این زمان، دیابت نوع یک قابل کنترل نشود، به نوع دو تبدیل خواهد شد. زنان باردار به دلیل کمبود کلسیم و ویتامین های مورد نیاز بدن، دندان های آسیب پذیر تری دارند. در صورت عدم مراجعه به دندان پزشک در زمان بارداری، این کمبود ویتامین ها، احتمال ابتلا به دیابت نوع یک را افزایش می دهد. بنا براین با مراجعه زود هنگام به دندان پزشک متخصص، پیشگیری از بیماری دیابت برای زنان باردار امکان پذیر خواهد بود.
اگر دیابتی هستید، احتمال اینکه دندان هایتان را از دست بدهید، بالاست.
البته به خاطر بیماری لثه!
متاسفانه، عوارض دیابت در دهان تمام نمی شود و باعث می شود دندان ها بیفتند، حتی مشکل دندان مصنوعی گذاشتن هم پیدا می کنید.
به جای آن، باید مراقب دهان تان باشید که سالم و سلامت بماند، حتی با دندان های مصنوعی.
دیابت چه تاثیری روی دهان تان دارد؟
دیابت جز بیماری هاییست که خطر بیماری لثه را افزایش می دهد.
به خاطر چندعامل :
اول، دیابت روی عروق خونی تاثیر دارد
میزان مواد مغذی خونی که به لثه ها می رسند را کاهش می دهد و مبارزه لثه ها با عفونت را سخت تر می کند.
دیابت منجر به کاهش میزان مواد مغذی خون در استخوان فک می شود، که منجر به از دست دادن استخوان به خاطر بیماری لثه می شود.
دیابت در ضمن باعث کاهش میزان بزاق دهان می شود. بزاق دهان نمی تواند دهان را مرطوب نگه دارد، که خودش آنتی باکتریال طبیعی است.
با کاهش بزاق دهان، باکتری ها هم افزایش می یابند و لثه ها را خراب می کنند.
عوارض دیابت و دندان های مصنوعی !
این اثر مشابه منجر به عوارضی می شود که گذاشتن دندان مصنوعی را برای شما سخت تر می کند.
کاهش میزان مواد مغذی خون باعث می شود لثه ها بیشتر احتمال آسیب دیدن داشته باشد و دندان های مصنوعی در آن شل باشند.
لثه ها که تحلیل می روند، استخوان مستقیما بیرون می زند.
با کاهش میزان بزاق دهان، دهان هم جای مناسبی برای عفونت می شود.
همین می تواند شامل عفونت و زخم های دندان مصنوعی باشد، و جدی هم شود.
اما احتمال عفونت های ماینور هم هست، مثلا کاندیدیا، یا چلیستیس.
این عفونت های قارچی ماینور دوبرابر شایع تر از دیابت در دیگرانند.
دیابت در ضمن باعث تحلیل رفتن لثه ها حتی با داشتن دندان های مصنوعی شود.
برای جلوگیری از این عارضه از دهان تان مراقبت کنید!
اگر هم دیابت دارید و هم پروتز دندان می گذارید، باید حتما گام های مهمی برای کاهش میزان خطر این عوارض جدی در نظر بگیرید.
اول، مطمئن شوید که قند خون تان تحت کنترل است.
دیابتی که سطح قند خون در آن کنترل شده باشد، در قضیه دندان مصنوعی گذاشتن به مشکل برنمی خورد.
دوم، دندان های مصنوعی فیت دهان تان بگذارید. با افزایش میزان خطر زخم های دندان های مصنوعی به خاطر شل بودنشان، باعث عفونت می شود و یا باعث تحلیل لثه می شود.
باید میزان حساسیت آن و شل قرار گرفتن آن را کاهش داد.
مراقب دندان های مصنوعی هم باشید، پاکسازی کامل دندان های مصنوعیافرادی که به دیابت مبتلا هستند بیشتر در معرض خطر از دست رفتن دندان ها در نتیجه ی بیماری لثه هستند به همین دلیل ممکن است نیاز داشته باشند از دندان های مصنوعی یا پروتزها استفاده کنند. دندان های مصنوعی یا همان دنچرها به بیماران کمک می کنند با اعتماد به نفس بیشتری لبخند بزنند، دوباره غذای مورد علاقه ی خود را بخورند، در حالی که افراد مبتلا به دیابت برخی مشکلات جدی مربوط به سلامتی را تجربه می کنند که ممکن است روی شرایط آنها برای استفاده از دندان های مصنوعی سنتی تأثیر بگذارد. متأسفانه، مشکلات دهانی مربوط به دیابت با از دست رفتن دندان ها و قرار گرفتن دندان مصنوعی درون دهان تمام نمی شوند. بلکه باید بیشتر کنید تا مطمئن شوید با وجود پروتز های مصنوعی سلامت دهان شما حفظ شده است.
مشکلات اصلی دندان ها که با دیابت مرتبط هستند
مشکلات دهان و دندان که ممکن است افراد مبتلا به دیابت تجربه کنند عبارتند از:
بیماری لثه
بیماری لثه عفونت باکتریایی بافت لثه ی بیمار است. در صورتی که این مشکل بوجود بیاید، می تواند باعث شود لثه ها درد و سوزش داشته باشند، تحلیل بروند و بیمار دیگر مشکلات جدی مربوط به سلامت عمومی بدن را تجربه کند. تحلیل شدید لثه ها باعث می شود استخوان فک بدون پوشش باقی بماند. احتمال بروز بیماری لثه در بیماران دیابتی بیشتر است. اولاً، دیابت روی رگ های خونی تأثیر می گذارد، انتقال خون و مواد مغذی به لثه ها را کاهش می دهد و باعث می شود لثه ها نتوانند با عفونت مبارزه کنند.
تحلیل استخوان
تحلیل استخوان عبارت است از تخریب آهسته ی استخوان و کاهش تراکم آن در منطقه ی فک. تحلیل استخوان می تواند در نتیجه ی عدم خونرسانی به استخوان باشد که ممکن است ناشی از بیماری لثه باشد. زمانی که این اتفاق می افتد، ممکن است دندان های مصنوعی مانند قبل به خوبی روی لثه قرار نگیرند.
خشکی دهان
افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند بیشتر احتمال دارد که از خشکی دهان نیز رنج ببرند. بزاق تنها دهان را مرطوب نگه نمی دارد، بلکه دهانشویه ی آنتی باکتریال طبیعی دهان است. زمانی که رطوبت درون دهان کم باشد یا اصلاً وجود نداشته باشد، باکتری های درون دهان انباشته می شوند و می توانند به بافت لثه آسیب بزنند و موجب وخامت بیشتر بیماری لثه شوند که ممکن است سوزش و ناراحتی بیشتری در بافت لثه بوجود بیاورد.
مشکلات بیماران دیابتی برای استفاده از دندان های مصنوعی
در صورتی که افراد مبتلا به دیابت یکی از شرایط بالا را تجربه کنند، در استفاده از دندان های مصنوعی (دنچر) و قرار گرفتن درست آنها روی لثه ها مشکل خواهند داشت. به همین علت، بیماران دیابتی باید به فکر کنترل میزان قند خون خود باشند و از علائم بیماری لثه که ممکن است در آنها مشاهده شود آگاهی داشته باشند.
کاهش خونرسانی به لثه ها می تواند آنها را بیشتر در معرض عفونت قرار دهد که یکی از علل آن می تواند عفونت زخم های ناشی از وجود دندان های مصنوعی باشد، که ممکن است جدی باشد. برخی عفونت های جزئی مانند التهاب لب و برفک دهان نیز ممکن است بوجود بیایند. احتمال بروز این مشکلات در بیماران دیابتی دو برابر بیشتر از بیماران غیر دیابتی است.
بیماران مبتلا به دیابت ممکن است نیاز داشته باشند دندان های مصنوعی خود را به صورت دوره ای تعویض کنند تا از قرار گرفتن درست آنها روی لثه ها و عملکرد صحیح آنها مطمئن شوند. نسبت به تمام مشکلاتی که ممکن است برای سلامت دهان و نیز سلامت عمومی بدنتان پیش بیاید هوشیار باشید.
پروتز های مصنوعی بر پایه ی ایمپلنت
با توجه به مشکلات مربوط به از دست رفتن استخوان و تحلیل لثه و بیماری های همراه با دیابت، ممکن است برای برخی بیماران این سؤال پیش بیاید که آیا پروتز های مصنوعی بر پایه ی گزینه ای ایده آل برای آنها هستند یا خیر، و نیز اینکه این نوع دندان مصنوعی بهتر از دنچر های متحرک است یا نه.
هر چند ایمپلنت های دندانی به پیشگیری از تحلیل استخوان و لثه کمک می کنند، اما دیگر خطرات مربوط به عفونت و دیابت باید به دقت مورد بررسی قرار بگیرند. برای باید دهان انجام شود و برخی بیماران دیابتی ممکن است به شدت در معرض خطر عفونت قرار داشته باشند. طی مراجعه به دندانپزشک می توانید با جزئیات بیشتر راجع به سلامت عمومی دندان ها و نیز سلامت عمومی خود صحبت کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.
از خود در برابر بیماری ها مراقبت کنید
اگر مبتلا به دیابت هستید و از دندان های مصنوعی استفاده می کنید، مهم است اقدامات زیر را انجام دهید تا خطر مشکلات جدی را کاهش دهید.
- اولاً، مطمئن شوید که سطح قند خون شما تحت کنترل است. میزان موفقیت افراد دیابتی که سطح قند خون خود را تحت کنترل دارند در استفاده از پروتزهای مصنوعی به اندازه ی افراد غیر دیابتی است.
- دوماً، از دندان های مصنوعی استفاده کنید که کاملاً اندازه ی شما باشند. از آنجا که این خطر وجود دارد که زخم ناشی از دندان های مصنوعی عفونی شود یا موجب تحلیل و عقب رفتن لثه ها شود، مهم است که درد و ناراحتی و دیگر مشکلات مربوط به بد قرار گرفتن پروتزها به حداقل کاهش یابند. در صورتی که متوجه شدید پروتزهای شما به خوبی روی لثه ها قرار نمی گیرند، یا برای تعویض آستر آنها را نزد دندانساز ببرید یا آنها را تعویض کنید. به درستی از پروتزهای خود مراقبت کنید. پاکسازی بهتر و مراقبت بیشتر از دندان های مصنوعی باعث می شود خطر عفونت کاهش یابد.
نکته ی آخر اینکه، با دقت شرایط دهان خود را بررسی کنید و اگر متوجه علائم بیماری یا عفونت لثه، از جمله تورم، خونریزی لثه ها، ، و سوزش درون دهان شدید، ممکن است به داروها یا درمان های اضافی مانند بزاق مصنوعی نیاز داشته باشید تا سلامت دهان شما حفظ شود.
میزان خطر عفونت را کاهش می دهد.
در نهایت هم روی شرایط دهانتان نظارت کامل داشته باشید و در صورتی که علائمی از بیماری یا عفونت لثه دیدید، مثل خونریزی، یا تورم، بوی بد دهان، و سوزش دهان، نزد دندانپزشک متخصص بیماری های لثه مراجعه کنید.