خیلی تاثیرگذار بود! – یومیر

به گزارش یومیر علی مسعودی نیا در یادداشتی در همه میهن نوشت: حتماً کلیپ تقلید کارشناس ظاهرا فرهیخته تاریخ خوان و فرهیخته رضا عطاران در فیلم هزارپا با خنده های مصنوعی فردای حمله هوایی به تهران را دیده اید. ایران. : «خیلی تاثیرگذار بود» و مجری با خنده مصنوعی بیشتر آن را تایید می کند و می گوید بینندگان زیادی هم همین نظر را ارسال کرده اند. اوه اوه اوه؟ واقعا وقت خندیدن بود؟ و با این حرف ها و این اجرا و آن کارشناس برنامه چه کسی توانایی تحلیل منطقی دارد نه تمسخر و تقابل؟ و وقتی می دانیم که به هر حال جان ها قربانی شده اند و بخش بزرگی از جامعه وحشت را تجربه کرده اند و سپس در غم از دست دادن عزیزان عزادار شده اند آیا وقت آن رسیده است که کنایه بزنیم؟ آقایان بامزه! اتفاقا رفتار شما بسیار تاثیرگذار و شرم آور بود.

من کاری به این موضوع ندارم که اگر این قطع برنامه در فضای مجازی دست به دست نمی شد اساساً تعداد زیادی از هموطنان ما از وجود چنین برنامه ای چنین متخصص و مجری بی اطلاع بودند. . فراموش نکنید که چه تلویزیون نگاه کنیم و چه نبینیم تراز بودجه سال به سال نجومی می شود و به هر حال منبع مالی این دوستان از عالم غیب نیست. بخش قابل توجهی از این بودجه به طور مستقیم یا غیر مستقیم از جیب من و شما می رود.

من نمی دانم پشت این همه بی برنامگی و بی برنامگی و سلبریتی قلابی سیما چه سلیقه و آمادگی ای نهفته است اما در این سه چهار سال اخیر آنقدر از سیمنشی ها از این کرامت ها دیده ایم که آدم تعجب می کند این ها کجاست. زن و مرد از آنجا آمده اند و ما را مجری کمدین و کارشناس می آورند و شکل می دهند و مجریان این برنامه ها چه کسانی هستند که شاهد و مخاطب هستند و چه دلیلی دارند که پای این گونه برنامه ها بنشینند. ? این همه نااهل و نادان از چه فیلتری می گذرند و سکو می گیرند؟

آنها چه دل و پشتوانه ای دارند حتی فراتر از مقامات ارشد رژیم برای صدور فتوا و اعلامیه برای حمله و پرتاب موشک و صلاحیت تصمیم گیری در مورد مؤثر بودن یا نبودن آن؟ چگونه می توانند چشمان خود را بر بخش بزرگی از حقیقت اطراف ما ببندند و آنچه ازرمان الشمس است را وارونه جلوه دهند یا جایی که دم خروس بیرون زده است زبانش را در دهان فرو کنند و بی ادبانه سکوت کنند؟ مجریان و مجریان آن طرف پنل چه کسانی هستند؟ این استعدادیاب های بی سن و سال و غیرجذاب کجا بودند و آموزش دیدند و معیار آن استعدادیاب چه بود؟ آیا اجرا نباید آمیزه ای از بازیگری دانش خطابه و مدیریت زمان و مکان همراه با طنز گاهی جذاب و متناسب با اجرا محتوا و هدف برنامه باشد؟

کدام یک از این شاخص ها را داشتند که صلاحیتشان تایید شد و روزی 30-40 نفر آنتن شبکه های مختلف تلویزیون را می گیرند و آن همه بی ادبی و بی هنری آنها بدون فیلتر و مزاحمت و حساسیت پخش می شود و خودشان می روند. فضای واقعی و مجازی خدای خودشون و فکر میکنن خیلی کار میکنن؟ ما کاری به حرف آنها نداریم. هیچ تعارفی نباید کرد. شبکه های تلویزیونی مدت هاست که به نفع نوع خاصی از اندیشه های سیاسی هدایت می شوند و در هر حال – به درستی یا نادرست – برای ترویج و نمایندگی آن فکر بودجه دریافت می کنند.

اما آیا مدیران سیما فکر نمی کنند وقتی روی آنتن از افراد بی استعداد نادقیق کم سواد و فاقد جذابیت و درک اجتماعی استفاده می کنند در واقع برخلاف سیاست دلخواه خود عمل می کنند؟ حداقل چهار نفر با استعداد ناب تربیت کنید که بتوانند بازی را در دست بگیرند و فصاحت و خلاقیت داشته باشند و بدانند که در همه حال باید چه عملکردی داشته باشند تا حتی توجه حریفان و حریفان را به خود جلب کنند. نه اینکه مجموعه ای از ردهای مختلف را جلوی دوربین بگذاری اگر هر حرف و هر حرکتی پرونده اعصاب و سلیقه و عقل سلیم باشد.

فرمود: اگر قرآن را این گونه بخوانی مسلمان می شوی. اصول برنامه نویسی حرفه ای را از همان شبکه هایی که تهمت می زنید بیاموزید. این فقط دکور و ال سی دی هیولا و سفر و رنگ و لعاب نیست. پشت آن هوش و زیبایی شناسی و هدف و احترام به شعور و سلیقه و نیاز مخاطب نهفته است. استعداد مشروعیت مقبولیت تحصیلات و سواد پیش نیاز مجریان و کارشناسان است. آن وقت بود که آمدی و همان چهار مجری و برنامه و کارشناس را که برای ملت جذاب بود برداشت و در ساعات شبانه روز در برنامه های تک تلویزیونی گذاشتی پس در مزرعه درو چه کاشتی که نتیجه آن چنین بوده است. یک مزرعه بایر؟

انتهای پیام