خوشمزه هایی که میراث جهان شدند

به گزارش یومیر «یونسکو» چندین غذای سنتی از سراسر جهان را در فهرست «میراث جهانی ناملموس» به ثبت رسانده است. این غذاها نه تنها خوشمزه هستند بلکه عناصر فرهنگی مهمی هستند که تاریخ سنت ها و هویت جوامعی را که آنها را تهیه می کنند منعکس می کنند.

در ادامه منتخبی از غذاهایی که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته اند را معرفی می کنیم.

نان باگت در فرانسه

رسم روزانه خرید باگت تازه از نانوایی محلی ریشه عمیقی در جامعه فرانسه دارد.

پوسته طلایی ترد را برش دهید تا یک ساندویچ درست کنید یا با مقداری کره یا پنیر لذت ببرید. به اشتراک گذاشتن نان باگت در طول وعده های غذایی یک سنت محبوب است که باعث ترویج ارتباطات گفتگو و قدردانی از میراث آشپزی می شود که شهرت غذاهای فرانسوی را شکل داده است.

پیتزا ناپل

یک پوسته ترد با مواد تازه مانند گوجه فرنگی پنیر موزارلا و ریحان را تصور کنید. این غذا مظهر سادگی و اشتیاق به مواد اولیه با کیفیت است که اتفاقاً عمیقاً در فرهنگ ایتالیایی ریشه دارد. پخت پیتزا ناپلی از قوانین و روش های خاصی پیروی می کند که نشان دهنده تعهد به سنت است و یک نماد فرهنگی واقعی است.

کیمچی در کره

کیمیچی در فرهنگ کره ای فقط یک غذای جانبی نیست. بلکه یک پدیده فرهنگی است که از سبزیجات تخمیر شده معمولاً کلم و تربچه با ادویه هایی مانند پودر فلفل قرمز سیر و زنجبیل مخلوط می شود و طعمی منحصر به فرد و تند دارد که به سختی می توان در برابر آن مقاومت کرد!

کیمچی تاکید کره ای ها بر حفظ و تخمیر غذا برای زمستان های طولانی را نشان می دهد و نشان دهنده ارتباط قوی این کشور با کشاورزی و محصولات فصلی است. درست کردن کیمچی یک سنت مهم است که نسل ها به نسل ها منتقل شده است و خانواده ها اغلب دور هم جمع می شوند تا مقادیر زیادی کیمچی درست کنند. کیمچی ترکیبی از طعم ها بافت ها و فواید سلامت متعادل است که در غذاهای کره ای از ارزش بالایی برخوردار است.

سوشی در ژاپن

سوشی که از برنج سرکه ای مخلوط با غذاهای دریایی خام یا تمپورا سبزیجات و گاهی اوقات میوه های استوایی تشکیل شده است اغلب در جلبک دریایی پیچیده می شود و با سس سویا واسابی و ترشی زنجبیل سرو می شود.

سوشی مظهر احترام ژاپن به سادگی دقت و هماهنگی در طعم و ارائه است. هنر درست کردن سوشی در طول نسل ها منتقل شده است و نشان دهنده ارتباط عمیق با طبیعت و دریا است. این غذا واقعاً نشان دهنده تمرکز ژاپن بر استفاده از تازه ترین مواد اولیه و مهارت برای ایجاد یک تجربه آشپزی است که هم از نظر بصری جذاب و هم کاملاً خوشمزه است.

برش “BORSCHT” در اوکراین

این سوپ مورد علاقه اروپای شرقی با چغندر به عنوان ماده اصلی درست می شود و رنگ قرمز پر جنب و جوشی به سوپ می دهد. سبزیجات دیگری مانند کلم سیب زمینی هویج و پیاز را نیز در آن فرو می کنند و گاهی آن را با گوشتی مانند گوشت گاو یا خوک می پزند. این سوپ سرد یا گرم سرو می شود و یک حبه خامه ترش به آن اضافه می شود.

کوچک سازی نشان دهنده انعطاف پذیری و نبوغ مردم در این مناطق است زیرا از لحاظ تاریخی در زمان های سخت ثابت بوده است. رنگ قرمز پر جنب و جوش سوپ یادآور خاک حاصلخیز و سنت های کشاورزی اروپای شرقی است. این سوپ اغلب در مجامع عمومی استفاده می شود که نماد مهمان نوازی گرمی و اهمیت روابط خانوادگی است.

قهوه ترک در ترکیه

قهوه یک نوشیدنی قوی و معطر است که در ترکیه و سایر کشورهای خاورمیانه از آن لذت می برند. دانه های قهوه را به صورت پودر ریز در می آورند و سپس در ظرف مخصوصی به نام Jazoh می جوشانند. نتیجه یک قهوه غنی و غلیظ با طعمی قوی است.

فرهنگ قهوه در ترکیه برای قرن ها اهمیت فرهنگی دارد و عمیقاً با آداب و رسوم و سنت های اجتماعی در هم آمیخته است. به طرز تهیه قهوه و نحوه سرو آن دقت کنید. این نشان دهنده احساس مهمان نوازی صبر و توجه واقعی به جزئیات است. این نوشیدنی که در فنجان های کوچک سرو می شود برای نوشیدن آهسته جرعه جرعه و لذت بردن از لحظات با دوستان عالی است.

تاکو در مکزیک

تاکوها طعم های پر جنب و جوش و متنوع مکزیک را نشان می دهند و میراث غنی آشپزی این کشور را به نمایش می گذارند و نکته بعدی تاکوها برای خوردن هیجان انگیز هستند!

تاکو یک تورتیلای گرم است که با گوشت گاو آبدار تند مرغ یا سایر گوشت ها با سبزیجات تازه پنیر و سالسا پر شده است. فرقی نمی کند تاکوی نرم یا ترد را ترجیح دهید تاکو جشنواره ای از طعم در فرهنگ مکزیکی است. تاکو مظهر گرما مهمان نوازی و شادی زندگی است که فرهنگ مکزیک را مشخص می کند در حالی که به عنوان نماد غرور و وحدت ملی شناخته می شود.

اگرچه اینها تنها چند نمونه از بهترین غذاهایی هستند که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند اما فهرست یونسکو از غذاهایی که با فرهنگ یک کشور مرتبط هستند چندان طولانی نیست. با وجود ثبت 24 عنصر در فهرست میراث ناملموس یونسکو سهم ایران تنها «فرهنگ پخت نان لواش» است که در سال 1394 در پرونده مشترکی با کشورهای ارمنستان آذربایجان قزاقستان قرقیزستان و ترکیه به ثبت رسیده است. نانی که در دنیا به نام ایران شناخته نمی شود.

انتهای پیام