حراج اعتبار علم در کارخانه های تولید مقاله!

در عصر فعلی پدیده ناخوشایند در بنیاد علم به چالش کشیده است: انتشار تحقیقات کلاهبرداری. این مطالعات جعلی که به وفور توسط شبکه های مخفی به نام “کارخانه ها” تولید می شود سیل مجلات علمی را پر می کند و در حالی که تحریف واقعیت ها راه را برای دانش معتبر از علایق شخصی به دست می آورد. در پشت این نگاه گمراه کننده دانشمندان ناشران سهل انگاری و میلیون ها خواننده نادان تحت فشار ناشران سهل انگاری و میلیون ها خواننده نادان هستند.

این مقالات نه تنها مجموعه ای از اشتباهات ناخواسته هستند بلکه سیاست های بهداشتی را نیز تعیین می کنند بر روش های درمانی تأثیر می گذارند و بودجه های تحقیق را از مسیر درست خود تغییر می دهند. نگران کننده ترین این پدیده باعث می شود اعتماد عمومی به علم وقتی بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم تضعیف شود.

علمی

ما می توانیم تصور کنیم که جامعه علمی یک محیط قانونی است که در آن هرگونه کشف و عملکرد قبل از تصویب نهایی توسط متخصصان متخصص ارزیابی می شود. از نظر تئوری این درست است اما در عمل عطش نامشخص برای انتشار مقاله و فشار آوردن به “انتشار یا نابودی” برخی از محققان برای تقلب و برخی برای خرید مطالعات روشن ساخته شده است.

اینجاست که قانون “کارخانه های موجود در مقاله”. این شرکت های مخفی مقالات دروغین تولید می کنند یا آنها را به عنوان یک تحقیق واقعی با تغییر کوچک در آثار قبلی شکل می دهند. آنها سپس این مقالات را به مستاجران می فروشند که به دنبال انتشار سریع هستند و این مقالات در مجلات منتشر می شوند که بعضی اوقات با سهل انگاری کار می کنند. با پرداخت چند هزار دلار یک دانشمند می تواند نام خود را در یک مطالعه دروغین منتشر شده در یک مجله معتبر مشاهده کند و اعتبار کاذب را برای پیشرفت حرفه ای خود فراهم می کند.

برخی از این کارخانه ها فراتر از این هستند و داوران دروغین ایجاد می کنند. به این ترتیب آنها مقالاتی را با نامهای پیشنهادی داوران ارائه می دهند که در واقع خودشان هستند و مقالات را بدون نظارت واقعی تأیید می کنند. برخی دیگر تصاویر را دستکاری می کنند نتایج را لکه دار می کنند یا جداول داده را به دلخواه خود تغییر می دهند.

حدود 6000 مقاله علمی و مقالات کنفرانس هر هفته در سراسر جهان (یعنی بیش از شش میلیون در سال) منتشر می شود. با این حال ناشران تخمین می زنند که تقریباً. 2 ٪ از مقالات ارسال شده به اکثر مجلات احتمالاً نادرست است.

پیامدهای واقعی تحقیقات دروغین

اگر این تجارت سیاه توسط مقاله منتشر شد عواقب ناگوار و جدی می توانست تا حدودی مسخره باشد. هنگامی که یک مطالعه دروغین منتشر می شود نه تنها باقی می ماند بلکه توسط سایر دانشمندان به اشتراک گذاشته می شود. این مطالعه بخشی از بدن دانش علمی است و به طور بالقوه تحقیقات را برای سالها تحت تأثیر قرار می دهد.

در زمینه پزشکی تأثیر این پدیده به ویژه نگران کننده است. برخی از مطالعات جعلی منجر به تحقیقات سرطان شده و محققانی را که داده های دروغین را طرفداری کرده اند گمراه کرده اند. در طی اپیدمی Kuwavid-1 اختلافات با کیفیت پایین اخراج شده یا مطالعات آشکار کویت -1 در مورد برخی از درمان ها و به سردرگمی افکار عمومی اضافه شده است.

سوال اعتماد نیز مهم است. علم براساس یک قرارداد نانوشته برای اعتبار است. هنگامی که یک رسوایی علمی آشکار می شود هنگامی که یک مطالعه پس از صدها نقل قول بهبود می یابد اعتبار کل سیستم علمی تحریف می شود. در دنیایی که نظریه های توطئه در سایه کوچکترین تردید رشد می کنند هرگونه آسیب به اعتبار علم دری برای اطلاعات اشتباه است.

آیا علم هنوز هم می تواند قابل اعتماد باشد؟

با توجه به این تهدید اقداماتی برای مقابله با آن انجام می شود. ابزارهای دیجیتالی برای ردیابی مقالات مشکوک طراحی شده اند. الگوریتم هایی مانند “صفحه های کاغذی مشکل ساز” میلیون ها مطالعه را برای شناسایی الگوهای مشکوک بررسی می کنند در حالی که سیستم عامل هایی مانند “Watch Watch” برای جلوگیری از ادامه نقل قول مقالات را پشت سر می گذارند.

با این حال مبارزه پیچیده است. برخی از مجلات به دلیل ترس از رنگ آمیزی اعتبار خود یا صرفاً به دلیل کمبود منابع برای تحقیقات دقیق برداشت مقالات دروغین را به تأخیر می اندازند. برخی دیگر تا زمانی که این شرکت پرسود باشد چشمان خود را به برخی از کلاهبرداری ها می بندند.

برای ریشه کن کردن این آفت تجدید نظر در الگوی تحقیقات علمی مهم است. تنظیم دقیق تر فرآیند بررسی همسالان با پرداخت قاضیان برای اطمینان از صحت کار ارتقاء شفافیت از طریق دسترسی آزاد به داده های تحقیق برای پشتیبانی از نتایج سایر محققان و تغییر چگونگی ارزیابی محققان -نه تنها این میزان آزادی بلکه بر تأثیر واقعی کار آنها – از اهمیت بالایی برخوردار است.

منبع: وب سایت شیشه Almanac

*بازتولید سایر محتوای رسانه ای در ISNA تأیید محتوای آن نیست و فقط برای توجه مخاطب است.

پایان پیام